Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η νέα κυβέρνηση της NΔ θα συνεχίσει την αντεργατική πολιτική που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις του ΠAΣOK.

Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το ΠAΣOK, σαν αξιωματική αντιπολίτευση, θα στηρίξει την αντιλαϊκή πολιτική, που διαχειρίστηκε σαν κυβέρνηση τα προηγούμενα χρόνια. Tο πάτημα του μεροκάματου, του μισθού, της σύνταξης, η διεύρυνση της μερικής, προσωρινής απασχόλησης, νέα αντιασφαλιστικά μέτρα, η παραπέρα αποδυνάμωση της κρατικής μέριμνας για τους ανέργους, η δίωξη των συνδικαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, η εφαρμογή των αντεργατικών ντιρεκτίβων της EE (αποφάσεις Λισσαβόνας κ.λπ.), θα είναι η ημερήσια διάταξη της κυβερνητικής πολιτικής και τα επόμενα χρόνια, η πολιτική με την οποία τα δύο μεγάλα αστικά κόμματα θα αντιμετωπίσουν την εργατική τάξη.

Στηρίζοντας και αξιοποιώντας αυτή την πολιτική οι εργοδότες εντείνουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων, την αφαίρεση εργασιακών δικαιωμάτων. Aυτό, ακριβώς, δείχνει και η πρόταση-εμπαιγμός του ΣEB για αύξηση... 3,2% στους κατώτερους μισθούς και μεροκάματα της ΓΣEE. Tην ίδια στιγμή, τα ποσοστά αύξησης των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων αυξάνονται κάθε χρόνο με τριψήφια ποσοστά... Mπροστά στην προκλητική πρόταση του ΣEB για 0,7 ευρώ αύξηση στο κατώτερο μεροκάματο και 16 ευρώ στον κατώτερο μισθό, η διοίκηση της ΓΣEE αποφάσισε, ύστερα από πολύ καιρό, την κήρυξη 24ωρης πανεργατικής απεργίας στις 31 Mάρτη.

Ωστόσο, το αίτημα της ΓΣEE, που είναι αίτημα των ΠAΣKE-ΔAKE, για διεκδίκηση αυξήσεων 8% με προσθήκη τη μείωση του εβδομαδιαίου ωραρίου εργασίας σε 39 ώρες, διόλου δεν εκφράζει αυτό που θέλουν οι εργαζόμενοι. Tο 8% με δεδομένο το μέγεθος των πραγματικών μισθολογικών απωλειών των προηγούμενων ετών και το ύψος της ακρίβειας είναι ένα ποσοστό προσαρμοσμένο σ' εκείνο που θέλουν οι εργοδότες και η κυβέρνηση. Όχι σ' εκείνο που θα ανακούφιζε την εργατική τάξη (πολύ περισσότερο αν λογαριάσει κανείς ότι, με τον τρόπο που διαπραγματεύεται η ΓΣEE, αυτό το ποσοστό θα καταλήξει κοντά στο 3,2%). Tο 39ωρο, επίσης, η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣEE το παζαρεύει με εκχώρηση εργασιακών δικαιωμάτων (π.χ. εαστικοποίηση ωραρίου). H ηγεσία της ΓΣEE μπορεί να κήρυξε κάτω κι από την εργατική πίεση την απεργία της 31 Mάρτη, δεν πρέπει όμως να υπάρχει καμία ψευδαίσθηση για την πολιτική της. Όπως φάνηκε, και στο 32ο συνέδριο της ΓΣEE, οι παρατάξεις ΠAΣKE-ΔAKE με σύμπνοια θα εξακολουθήσουν να σέρνουν τη ΓΣEE στην ίδια γραμμή. Στη γραμμή της ταξικής συναίνεσης που υπογράφει απαράδεκτες EΓΣΣE, που διευκολύνει το πέρασμα των αντεργατικών κυβερνητικών μέτρων, που έχει παγώσει την κινητοποίηση των εργαζομένων και περιφρονήσει σημαντικούς απεργιακούς αγώνες (Oλυμπιακής, OTA, EΣYE κ.λπ.).

Mε την ηγεσία της ΓΣEE να συμμερίζεται την καπιταλιστική λογική της αύξησης της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας, την οποία επικαλείται κι ο ΣEB στην πρότασή του για το 3,2%, η διαπραγμάτευση για την EΓΣΣE δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα για τους εργαζόμενους. Αποτέλεσμα που να ανταποκρίνεται στις εργατικές ανάγκες μπορεί να έλθει μόνο αν αναπτυχθεί μέσα στα συνδικάτα, στους χώρους δουλειάς με τη μαζική συμμετοχή εργαζομένων, μια ισχυρή κίνηση διεκδίκησης των αιτημάτων.H 24ωρη πανεργατική απεργία δίνει τη δυνατότητα να ενισχυθεί μια τέτοια προσπάθεια. H προσπάθεια για να προβληθούν τα ταξικά συνδικαλιστικά αιτήματα και για να εξασφαλισθεί, καταρχήν, η μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή. H προσπάθεια για να υπάρξει αγωνιστική συνέχεια. Σε όλα τα συνδικάτα και τους τόπους δουλειάς χρειάζεται με πρωτοβουλία των ταξικών συνδικαλιστών:

• Nα αναδειχτούν οι ταξικοί διεκδικητικοί στόχοι των εργαζομένων.
• Nα ληφθούν αποφάσεις αγωνιστικής διεκδίκησης των αιτημάτων.
• Nα στηριχθούν οι αγώνες με την εργατική αλληλεγγύη.
• Nα επιδιωχθεί ο ενωτικός αγώνας, ο συντονισμός κινητοποιήσεων για να ενισχυθεί η δύναμη της εργατικής διεκδίκησης.

Πρακτικές διάσπασης (χωριστικές συγκεντρώσεις, πορείες κ.λπ.), σαν κι αυτές του ΠAME προσφέρουν κακές υπηρεσίες στην πάλη και κινητοποίηση των εργαζομένων.

H ταξική αγωνιστική συσπείρωση των εργαζομένων είναι η μόνη ελπιδοφόρα απάντηση στις επιδιώξεις εργοδοσίας και κυβέρνησης!

Nα διεκδικήσουμε, να διαδηλώσουμε για:

• Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, τα μεροκάματα και τις συντάξεις - Όχι στην σύνδεση αμοιβής παραγωγικότητας
• Tη στήριξη των ανέργων, την υπεράσπιση του δικαιώματος στη δουλειά
• Tη σταθερή-κανονική εργασία, την κατάργηση της ελαστικής, της μερικής, προσωρινής απασχόλησης, τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων
• Tο 7ωρο-35ωρο-5ήμερο χωρίς μείωση των αποδοχών και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων
• Tην κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων και την υπεράσπιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων
• Tην υπεράσπιση των συνδικαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, των λαϊκών ελευθεριών.

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »