Για τον πρόεδρο της ΠΕΤ-ΟΤΕ, και για τον άνθρωπο Γιάννη Μαριόλη ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του. Αλλος να τον λέει καταπληκτικό, άλλος απαράδεκτο, άλλος να του βρίσκει μεγάλα προσόντα κι άλλος να τον βρίζει...

Όμως η συνέντευξη που έδωσε στο προηγούμενο τεύχος της εφημερίδας μας, βγάζει από μέσα και τον τρόπο με τον οποίο οι συνδικαλιστές και όχι οι «συνδικαλιστές» εντός εισαγωγικών, συμπεριφέρονταν, συμπεριφέρονται και θα εξακολουθήσουν να συμπεριφέρονται..., από τη στιγμή που (θα νομίσουν ότι οι μηχανισμοί) τους έχουν ανάγκη... Ο Γιάννης Μαριόλης κάτω από αυτές τις συνθήκες μίλησε αληθινά και πέταξε σε όλους το «γάντι»...

Η ερώτηση του υπογράφοντος ως αυτόκλητου δημοσιογράφου, αφορούσε το «ποιο θα είναι το μέλλον του ΟΤΕ αν κερδίσει τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ και ποιο αν κερδίσει η ΝΔ;» Ακούστε λοιπόν:
«ΑΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΟΤΙ ΟΙ Δ.Ε.Κ.Ο. ΠΡΕΠΕΙ ΜΑ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΣ ΤΟ ΔΗΛΩΣΟΥΝ..., ήταν η απάντηση...

Την στιγμή που νομίζεις ότι σε έχουν ανάγκη, προκαλείς..., αν θέλεις να λέγεσαι ταξικά προσδιορισμένος συνδικαλιστής... Είναι όπως και να το κάνουμε μια ευκαιρία...

Στο ίδιο «μήκος κύματος» και ο υπογράφον, εκεί δίπλα στο Επί παντός... Με τίτλο, «Τι θα ψηφίσουμε;...»

Και κακός εξοργίζονται οι «fan» κομματικοί... Όταν από τις αρχές της δεκαετίας των 90s προσπαθούν, πότε με στρατηγικούς (ευτυχώς όχι στρατιωτικούς), πότε με αλλοδαπούς επενδυτές..., πότε έτσι και πότε αλλιώς, καταφέρνουν έως τις μέρες μας, να σου έχουν πουλήσει κομψά, αλλά στεγνά ολόκληρο ΟΤΕ. Δεν είναι πολυτέλεια να κρατάς αποστάσεις και από τα τρία μεγάλα κόμματα...(;). Ας έχουν λοιπόν, υπ' όψη τους την λεβέντικη αποστροφή του μεγάλου Πλαστήρα, όταν απευθυνόμενος σε ξένο αναιδή διπλωμάτη, του είπε κατά λέξη: «Κάτσ' κατ' ωρέ ζαγάρ!». Και διευθύνσεις υπάρχουν και ονόματα, αυτών που πωλούν επί πιστώσει και αυτών που πωλούν τις μετρητής... Τι να λέμε τώρα... Η μνήμη δεν είναι επιλεκτική. Μια φορά στα τέσσερα χρόνια όταν μας έχουν ανάγκη, μας παρουσιάζεται η ευκαιρία να ερωτούμε (;). Με νόημα..., αλλά και με σαφήνεια... Έτσι (πρέπει να) γίνεται πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις...
Κι όταν ερωτούμε εκείνους που φιλοδοξούν να διαχειριστούν τις τύχες μας, «γιατί ρε παιδιά, δεν έχετε το θάρρος να παραδεχτείτε μια φορά και τα δικά σας λάθη», η απάντηση που λαμβάνουμε είναι απλή: «Έχουμε διαφορετικές απόψεις. Λογικό είναι να μη συμφωνούμε σε όλα. Δεν τσακωνόμαστε, όμως... Και μην ακούτε τις εφημερίδες που τα παραφουσκώνουν...».
Ίδια η απάντηση και στο ερώτημα... «γιατί βγάζετε ανακοινώσεις ή κάνετε δηλώσεις τις παραμονές των εκλογών;». «Μα, εμείς δεν πυροδοτούμε την ατμόσφαιρα, ούτε δίνουμε κατευθύνσεις... Απλά ζητάμε διευκρινήσεις... Γιατί ψαχνόμαστε...».
- Έχει κανένας αντίρρηση;

Σπύρου Ζήσης

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »