Γεννήθηκε το 1840 στη Χαλκίδα. Οι γονείς του ήταν από τη μεσσηνιακή Γαράτζα, απ' όπου εκδιώχθηκαν από τους Τούρκους το 1715. Χωρίς ειδικές σπουδές πολιτεύθηκε το 1876.
Εκλέγονταν κατ' επανάληψη για 35 χρόνια βουλευτής, αρχικά στο πλευρό του Επ. Δεληγιώργη. Στη συνέχεια προσχώρησε στο κόμμα του Θ. Δεληγιάννη και αργότερα ακολούθησε τον Χαρ. Τρικούπη, τον οποίο μάλιστα διαδέχτηκε στην αρχηγία του κόμματός του. Έγινε δύο φορές πρόεδρος της Βουλής, υπουργός των Ναυτικών (ίδρυσε το ταμείο του Στόλου) και υπουργός των Στρατιωτικών.
Κυρίως χάρη στις δικές του ενέργειες ξεκίνησε το γκρέμισμα των τειχών του φρουρίου της Χαλκίδας τις δυο τελευταίες δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα.
Πέθανε στην Αθήνα, στις 20 Νοεμβρίου 1910 και κηδεύτηκε με τιμές στη Χαλκίδα, στο οικογενειακό του κτήμα, στο Βατώντα.