Γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1891. Τελειώνοντας το γυμνάσιο της Χαλκίδας πηγαίνει το 1908 στη Δρέσδη της Γερμανίας για να σπουδάσει ηλεκτρολόγος μηχανικός. Αφού τελειώνει τις σπουδές του ικανοποιεί μια βαθύτερη ανάγκη του και παρακολουθεί μαθήματα αρχιτεκτονικής αλλά και χαρακτικής και ζωγραφικής.
Αφού παίρνει το δίπλωμα του αρχιτέκτονα, μένει για 7 χρόνια στη Δρέσδη, σαν ελεύθερος καλλιτέχνης με δικό του εργαστήρι χαρακτικής. Το καλλιτεχνικό περιβάλλον της Δρέσδης τον επηρεάζει βαθύτατα στις κατευθύνσεις του και ιδιαίτερα τα μανιφέστα της καλλιτεχνικής ομάδας «Η Γέφυρα». Έτσι μελετάει και επηρεάζεται από τους πρώτους μεγάλους γερμανούς δασκάλους του εξπρεσιονισμού, τον Edward Munch, τον Emil Nolde, την Kathe Kollwitz, τον Ernst Kitchner και τον Otto Dix.
Το 1923 οργανώνει την πρώτη του ατομική έκθεση σε γκαλερί της Δρέσδης, ενώ παράλληλα συμμετέχει, μαζί με νέους Γερμανούς εξπρεσιονιστές, σε ομαδικές εκθέσεις και τα έργα του αποσπούν τις καλύτερες κριτικές. Οικονομικοί, ωστόσο, λόγοι τον αναγκάζουν να επιστρέψει στην Ελλάδα το 1925.
Έρχεται στη Χαλκίδα και προσλαμβάνεται σαν μηχανικός στα «Τσιμέντα Χαλκίδας». Ταυτόχρονα δουλεύει και σαν αρχιτέκτονας. Έργα του είναι πολλά από τα χαρακτηριστικά μεγαλοαστικά διώροφα σπίτια της Χαλκίδας της εποχής του Μεσοπολέμου.
Από τον πρώτο καιρό της άφιξής του στη Χαλκίδα συνδέεται με το Γιάννη Σκαρίμπα. Αποτέλεσμα αυτής της γνωριμίας είναι η εικονογράφηση από τον Οικονομίδη των δύο πρώτων βιβλίων του Σκαρίμπα. Το «καϋμοί στο Γριπονήσι», έκδοση 1930 και το «Θείο Τραγί» έκδοση 1933, έχουν εικονογραφηθεί με εντυπωσιακές ξυλογραφίες. Όμως, κείμενο και χαρακτηριστικά, εξαιτίας της πρωτοπορίας τους αγνοούνται από την κριτική της εποχής και το πλατύ κοινό. Έτσι, το περιορισμένο περιβάλλον της Χαλκίδας φαίνεται πως γρήγορα έπαψε να τον συγκινεί.
Το 1930 πηγαίνει στην Αθήνα και προσλαμβάνεται στη Σιβιτανίδειο Σχολή, σαν διευθυντής του ξυλουργικού τμήματος. Στη θέση αυτή εκδίδει ένα εννιάτομο έργο για την τεχνική και τις χρήσεις του ξύλου. Το 1954 εκθέσει, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ζωγραφικά και χαρακτικά του έργα σε ατομική του έκθεση.
Πέθανε το 1958 στην Αθήνα, μετά από σύντομη αλλά επώδυνη αρρώστια. Το 1959 η γυναίκα του Ανθίπη Οικονομίδου χάρισε στη βιβλιοθήκη Χαλκίδας το σύνολο σχεδόν του χαρακτικού του έργου, τα σπουδαστικά του τετράδια σημειώσεων, ακουαρέλες, ταξιδιωτικά σκίτσα και 18 ζωγραφικά έργα. Πολλά από τα έργα του είναι μόνιμα εκτεθειμένα στο χωλ της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Χαλκίδας.