Κάραλη - Χαριτοπούλου Μαλβίνα

Η Μαλβίνα Κάραλη - Χαριτοπούλου γεννήθηκε στη Χαλκίδα και απεβίωσε σε ηλικία 50 χρόνων μετά από μάχη δύο χρόνων με την επάρατη νόσο. Ανήσυχο και ασυμβίβαστο πνεύμα, ξεκίνησε την επαγγελματική της καριέρα το 1976 ως αρθρογράφος στις εφημερίδες "Απογευματινή" και "Βραδυνή".

Για πολλά χρόνια αρθρογραφούσε στα περιοδικά "Επίκαιρα" και "Γυναίκα" και τα τελευταία χρόνια εργαζόταν ως αρθρογράφος στις εφημερίδες "Επενδυτής", "Ελευθεροτυπία" και στο περιοδικό "Symbol". Για πολλά χρόνια η Μαλβίνα Κάραλη εργάστηκε σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, στο Δεύτερο Πρόγραμμα, τον «ΣΚΑΪ» και τον «ΑΝΤΕΝΝΑ», αλλά και στην τηλεόραση ως παραγωγός και παρουσιάστρια εκπομπών όπως ο «Καθρέφτης ψυχής» στον «Seven X», «Βίοι αγίων» στο «Star» και στους τηλεοπτικούς σταθμούς ΕΡΤ, «ΣΚΑΪ» και ΑΝΤΕΝΝΑ. Μία από τις καλύτερες εκπομπές της ήταν το «Μαλβίνα Hostess» που παρουσίαζε στο «Mega». Παράλληλα, ως σεναριογράφος έχει τιμηθεί με δύο κρατικά βραβεία σεναρίου για τις ταινίες "Ξένια" και "Κρυστάλλινες Νύχτες". Έγραψε τα βιβλία "Αθώος σαν αγαπημένος", "Τα κορίτσια της Σαβάνα", "Πιο πολύ, πιο πολλοί", "Ο έρωτας και άλλες πολεμικές τέχνες" και σειρά πέντε βιβλίων μαγειρικής υπό τον γενικό τίτλο "Η κουζίνα της Μαλβίνας".

Η Μαλβίνα Κάραλη με δικά της λόγια:

"Φίλες και φίλες, ευτευτέστετε.
Το βιογραφικό μου θα σας το περιγράψω στην ταπερμανική, για να μαθαίνουν οι νέοι και να γελάνε οι παλιοί. Γεννήθηκα στις 3 του Φεβρουαρίου περίπου, ίσως και το χίλια εννιακόσια πενήντα τέσσερα.

Δεν είχα αδέλφια που τσακώνονταν, αλλά είχα αδελφό.

Σπούδαξα και έκανα δράσεις πχιότητας στη Λωζάννη, το Παρίσι, επ' όπου και διάτριψα και το ένα ή το άλλο και το Ντισκιουετέ έλεγα με πχιοτική προφορά.

Μετά προέβην αργότερα σε επιστροφές και δούλεξα σε εφημερίδες από το Διάστημα. Δηλαδή 78-83. Και πιο μετά έφκιανα άρθρους σε περιοδικούς.

Κι ύστερα βγήκα στην τηλεόραση και είχα ένα σπήγκελ κι έρχουνταν κάτι συντρόφσες κι αυτές ζακτ, κι εγώ φρακτ και καμιά φορά και τ' ανάποδα.

Μετά έφυγε το ΠΑΣΟΚ, ενωμένο δυνατό κι ίσυσσε το Πασόκ δυνωμένο-ενατό και ξήχασα την κυβερνητική που 'χα μάθει πάνου - κάτου. Κι αυτή ήταν η στάση που μου έβλαψε σοβαρά το πρόβλημα.

Γιατί, αντί μάλλον ή και περίπου, να πάνε όλα κατ' ευθήν, εγώ έφκιαχνα ΙΕΚ Τάπερμαν, αλλά το Ταπερμακιστάν άρχισε να κάνει δράσεις κατά εμού και εναντίον μου, δηλαδή πήγε να μου την κάτσει ο κοντός με γκέγκεν επιθετικό.

Αλλά δεν πειράζει, χέστηκα. Διότι το γκέγκεν και το ντισκιουετέ εγώ το μιλάω στο πρωτότυπο - και με πχιοτική, όπως είπα, προσφορά - και όχι ψελλίζω δολίως και υπούλως ξέναι γλώσαι, άρα θα τα βγάνω πέρα και μετά το Ταπερμακιστάν.

Ισυσσύσατε, φίλες και φίλες, και μη χανόμαστε..."