Γεννήθηκε το 1907 στη Χαλκίδα και σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από τα εφηβικά του ήδη χρόνια, άρχισε να δημοσιεύει δοκίμια, κριτικές και χρονογραφήματα σε περιοδικά και εφημερίδες. Κυρίως, όμως, επιδόθηκε στην ποίηση, την οποία υπηρέτησε ως την τελευταία στιγμή της σύντομης ζωής του. Καταβεβλημένος από τη φυματίωση, έφυγε με τη θέλησή του σε ηλικία μόλις 24 ετών.
Στο ποιητικό του έργο, το οποίο κατά το σύνολό του σχεδόν έχει χαθεί, εξέχουσα θέση κατείχαν οι μεταφράσεις Γάλλων ποιητών, όπως του Λεκόντ Ντε Λιλ και του Σαρλ Μπωντλαίρ. Η μετάφραση δε της συλλογής "Ανθη του κακού" του Μπλωντλαίρ εκδόθηκε το 1933, δυο χρόνια μετά το θάνατο του μεταφραστή - ποιητή, με πρωτοβουλία του αδελφού του Ζήση Αθανασιάδη και απέσπασε μάλιστα τα εγκώμια του Κωστή Παλαμά, ο οποίος σε επιστολή του σημείωνε ότι αυτή και μόνη η προσπάθεια του Χ.Α. θα έφτανε να τον τοποθετήσει άνετα και εξαιρετικά ανάμεσα στους καταξιωμένους ποιητές της εποχής.
Πάντως, το ταλέντο του πρόωρα χαμένου ποιητή είχε ήδη αναγνωριστεί, όταν ένα χρόνο πριν φύγει και σε ηλικία 23 ετών του απενεμήθη το Πρώτο Βραβείο για το ποίημά του "Βαλκανικός Ύμνος", με το οποίο έλαβε μέρος στον ποιητικό διαγωνισμό που προκηρύχθηκε επ' αφορμή της Α΄ Βαλκανικής Διάσκεψης το 1930 στην Αθήνα.
Δημήτρης Μπαρσάκης
Βασισμένο σε στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό ΔΕΣΜΟΣ (τεύχος:4, Ιουλ.-Αυγ. 1961).