Ζάππας Τάσος

Γεννήθηκε στα Κάψαλα της Ν. Ευβοίας το 1903 και μεγάλωσε στο Νιμποριό. Μετά το θάνατο του πατέρα του, το 1916, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου συμπλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του.

Το 1919 διορίστηκε στη Γενική Διεύθυνση της εταιρείας Ελληνικών Σιδηροδρόμων. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής έφυγε από την υπηρεσία και πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Επέστρεψε στην Αθήνα μετά την απελευθέρωση, όμως, εξαιτίας της συμμετοχή του στην Αντίσταση, για 3 χρόνια απομακρύνθηκε από την Υπηρεσία, οπότε εργάστηκε ως δημοσιογράφος.

Εκδήλωσε τα λογοτεχνικά του ενδιαφέροντα από πολύ νωρίς. Το 1926 δημοσίευσε στο θεατρικό περιοδικό «Παρασκήνιο» το πρώτο του κείμενο, το διήγημα «Το βάφτισμα των νερών». Διηγήματα με θαλασσινά θέματα δημοσίευσε και σε άλλα περιοδικά. Εκείνο όμως που περισσότερο τον απασχόλησε ήταν η ταξιδιωτική λογοτεχνία. Από το 1938-1984 εξέδωσε πλήθος βιβλία, χρονογραφήματα, λογοτεχνικές και τουριστικές μελέτες, αλλά και ιστορικές - λαογραφικές σε περιοδικά και εφημερίδες. Ως μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Τουριστικών Συγγραφέων, της Ελληνικής Λαογραφικής εταιρίας, της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Εταιρείας Ευβοϊκών Σπουδών κ.ά. δούλεψε με αγάπη και πάθος για την προώθηση του ελληνικού τουρισμού και την πρόοδο του νησιού του.

Μετά από πρόταση της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογραφίας και Συγγραφέων Τουρισμού, το Δημοτικό Συμβούλιο του Παρισιού του απένειμε χάλκινο μετάλλιο με δίπλωμα της πόλης σε αναγνώριση των υπηρεσιών του προς τον τουρισμό, το 1985. Επίσης βραβεύθηκε με το λογοτεχνικό βραβείο του 1986 για τις ταξιδιωτικές εντυπώσεις του στο βιβλίο "Κάστρα". Το 1987 πρόσφερε το 1200 και πλέον βιβλία στη βιβλιοθήκη του ιδρύματος "Νικολάου Γιοκαλά" στην Κάρυστο.

Πέθανε στις 29 Δεκεμβρίου 1988 στην Αθήνα.