Σε όλη την Ελλάδα και ειδικότερα και στην Εύβοια η πορεία του τουρισμού τα τελευταία 30 χρόνια, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί σαν μία απρογραμμάτιστη, περιστασιακή και άναρχη ανάπτυξη, στηριγμένη μόνο στη ζήτηση της αγοράς και στο ένστικτο των επιχειρηματιών. Σε αυτή του την εξελικτική πορεία, η πολιτεία, δυσκολεύτηκε να τον παρακολουθήσει, παρέχοντας του παράλληλα την απαραίτητη στήριξη σε έργα υποδομής, σε προγραμματισμό ποιοτικών και ποσοτικών στόχων, και σε χρηματοδότηση αναπτυξιακών προγραμμάτων, με αμιγώς αντικειμενικά κριτήρια, μέσα στα πλαίσια ανάδειξης και προστασίας του περιβάλλοντος.

Η ανάπτυξη του τουρισμού στηρίχθηκε κυρίως, στο μοναδικό φυσικό περιβάλλον που διαθέτει η χώρα, στην πολιτιστική της κληρονομιά και στην αυθόρμητη φιλοξενία των Ελλήνων. Παραμέτρους ικανές να στηρίξουν τα πρώτα βήματα μιας ανερχόμενης τουριστικής βιοτεχνίας, αλλά ανίσχυρες να αντεπεξέλθουν μόνες τους στις απαιτήσεις, μιας σύγχρονης τουριστικής βιομηχανίας, στην οποία έχει εξελιχθεί ήδη ο ελληνικός τουρισμός.

Σήμερα η αξιοποίηση και ανάδειξη των ήπιων μορφών τουρισμού, σε συνάρτηση με την ποιοτική αναβάθμιση, πρέπει να είναι οι άμεσοι στόχοι των προγραμμάτων τουριστικής ανάπτυξης.

«  Προηγούμενo άρθρo