Κυρίες και κύριοι.
Σας καλωσορίζω στην όμορφη και γραφική Λίμνη.
Είναι τιμή για την Εύβοια - για την πόλη της Λίμνης - για τον Σύλλογο των Δασικών Υπαλλήλων του Ν. Ευβοίας να τιμούν με την παρουσία τους σήμερα εκπρόσωποι της πολιτικής ηγεσίας - της τοπικής αυτοδιοίκησης - του Συνεταιριστικού κινήματος - της πανεπιστημιακής κοινότητας και των ερευνητικών ιδρυμάτων.
Η συμμετοχή σας θέλουμε να πιστεύουμε ότι είναι ταυτόσημη με την αγωνία που μας κατέχει όλους και την ελληνική κοινωνία γενικότερα για τα σημαντικά περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στον τόπο μας - στη χώρα μας αλλά και γενικότερα στον πλανήτη μας και έχουν να κάνουν:
Αγαπητοί προσκεκλημένοι, αγαπητοί Σύνεδροι, έχουμε ήδη μπει σε αντιπυρική περίοδο.
Σαν σύλλογος ανησυχούμε ιδιαίτερα τι θα γίνει φέτος με τις πυρκαγιές, γι' αυτό και το συγκεκριμένο θέμα είναι το πρώτο της Ημερίδας. Το περσινό καλοκαίρι κανείς δεν θέλει να επαναληφθεί. Η αγωνία της ελληνικής κοινωνίας - ιδιαίτερα του καθένα από εμάς - τους καλοκαιρινούς μήνες, επιβάλλει να παρθούν άμεσα μέτρα για τις φωτιές.
Για την Εύβοια το πρόβλημα των πυρκαγιών είναι κύριο και όμως ζητήματα πρώτης προτεραιότητας (συντήρηση δρόμων - επάνδρωση πυροφυλακείων -καθαρισμών, παρά την αρνητική περσινή εμπειρία, έχουν μείνει απλές ευχές.
Ο κόσμος που εργαζόταν στο δάσος και το προστάτευε έφυγε. Τα μονοπάτια έκλεισαν, σημείο αναφοράς ότι οι ρητινεργάτες - οι δασεργάτες - οι αγωγιάτες - οι κτηνοτρόφοι - οι φύλακες γενικότερα του δάσους, έφυγαν.
Δύσκολα στις μέρες μας συναντάς νέους ανθρώπους αποφασισμένους να ασχοληθούν με το επάγγελμα του Δασεργάτη - Ρητινεργάτη. Το επάγγελμα του ρητινοσυλλέκτη είναι πραγματικά γηρασμένο, με συνέπεια τα δάση της πεύκης να γίνονται άβατα (ζούγκλα) και να αφήνονται έρμαια στον κάθε αδίστακτο, ασυνείδητο εμπρηστή.
Ο ρητινοκαλλιεργητής - ο βοσκός - ο αγωγιάτης ήταν οι φύλακες των δασών μας κύρια της χαλεπίου πεύκης που κινδυνεύουν από της φωτιές. Αυτοί χάνονται σιγά σιγά. Δεν θέλω να γίνω μάντης κακών ειδήσεων, αλλά αν δεν δραστηριοποιηθούμε όλοι, Κράτος - Σύλλογοι - Πολίτες πολύ φοβάμαι ότι το κτύπημα του 1977 που κάηκε σχεδόν όλη η Βορειοκεντρική Εύβοια θα είναι ακόμη μεγαλύτερο και αυτό γιατί δεν θα υπάρχουν σπορείς να γίνει φυσική αναγέννηση. Οι πλημμύρες και η διάβρωση των εδαφών θα είναι αρκετά έντονη με αποτέλεσμα οι φερτές ύλες να κατακλύσουν τα σπίτια μας.
Αγαπητοί προσκεκλημένοι, Κυρίες και κύριοι σύνεδροι,
Έχουμε ένα προνόμιο σαν Ευβοείς που είμαστε.
Μπορεί να μας λείπουν τα θέατρα - οι σύγχρονοι δρόμοι- το πρωινό μποτιλιάρισμα - τα καυσαέρια των μεγαλουπόλεων, αλλά δεν θέλουμε με τίποτα να αλλάξουμε (είμαστε πατροπαράδοτη) τον όμορφο τόπο που ζούμε (όσες εκσυγχρονιστικές ανέσεις και αν μας υπόσχονται οι μεγαλουπόλεις).
Δεν θα ήθελα να κλέψω άλλο από τον πολύτιμο χρόνο της Ημερίδας και να αναφερθώ στους τρόπους προστασίας και αξιοποίησης των δασών και στην συμβολή αυτών στην ποιότητα ζωής των κατοίκων. Εξάλλου οι τόσο αξιόλογοι ομιλητές, τους οποίους ευχαριστούμε ιδιαίτερα για την αφιλοκερδώς συμμετοχή τους θα προτείνουν λύσεις.
θα ήταν όμως παράληψη να μην ευχαριστήσω τους Δήμους της περιοχής για την βοήθεια που μας πρόσφεραν για την επιτυχία της Ημερίδας τους χορηγούς (ΛΑΡΚΟ - ΣΕΛΜΑΝ - ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ TWING - ΔΗΜΟΙ ΕΛΥΜΝΙΩΝ, ΚΗΡΕΩΣ, ΝΗΛΕΩΣ), καθώς επίσης και την Πρωτοβάθμια εκπαίδευση (το Δημοτικό Σχολείο Λίμνης, το Νηπιαγωγείο Ροβιών) που διακόσμησαν την αίθουσα και τα τόσο αξιόλογα έργα των παιδιών μας.
Το δάσος που δανειστήκαμε από τα παιδιά μας είναι υποχρέωση όχι μόνο να το διατηρήσουμε αλλά ακόμα καλύτερο να τους το παραδώσουμε.
Σας ευχαριστώ για την συμμετοχή σας.
Σπύρος Ζίγκηρης
Πρόεδρος του Συλλόγου Υπαλλήλων
Δασικής Υπηρεσίας Ν. Ευβοίας