Ενα τυχαίο πλην όμως τραγικό στην κατάληξή του γεγονός, με το θάνατο της 80χρονης Ζωής Μέλιου, που κατοικούσε στη Χαλκίδα (συνοικία Κανήθου) ήρθε να επιβεβαιώσει με τον ίδιο τραγικό τρόπο το πού οδηγεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας η κυβέρνηση, με τη λεγόμενη «αναδιάρθρωση». Αλλά και πόσο δίκιο έχουν οι εργαζόμενοι στο χώρο της Υγείας που διαμαρτύρονται για τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα, που πολλές φορές στοιχίζουν ανθρώπινες ζωές, όπως το συγκεκριμένο περιστατικό.

Η Ζωή Μέλιου κατέβηκε πρωί στην παραλία του Κανήθου (Ροδιές) για μπάνιο στη θάλασσα. Ομως κάτι έπαθε (είχε πρόβλημα με την καρδιά της) και έχασε τις αισθήσεις της. Εκείνη την ώρα κατέβαινε στην παραλία η Σοφία Ντούρου, γνωστή και γειτόνισσα της κυρά - Ζωής που αντιλαμβανόμενη την άσχημη κατάσταση βούτηξε και την τράβηξε έξω, εφαρμόζοντας στη συνέχεια κάποιες πρώτες βοήθειες (τεχνητές αναπνοές) που στάθηκε αδύνατο να την επαναφέρουν, ενώ άλλοι γείτονες που είχαν αντιληφθεί το περιστατικό τηλεφώνησαν στην Αστυνομία και στο νοσοκομείο Χαλκίδας.

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες το ασθενοφόρο έφτασε μετά από 20-25 λεπτά μόνο με τον οδηγό. Δεν το συνόδευε ούτε γιατρός, ούτε άλλο νοσηλευτικό προσωπικό. Και τα καλύτερα μηχανήματα να διέθετε, ήταν άχρηστα.

Η κυρά - Ζωή με τη βοήθεια του κόσμου τοποθετήθηκε στο νοσοκομειακό ασθενοφόρο, αλλά στη διαδρομή άφησε την τελευταία της πνοή. Μια ανθρώπινη ζωή χάθηκε «λόγω έλλειψης προσωπικού», «αδυναμίας στελέχωσης όλων των ασθενοφόρων» και «αδυναμίας κάλυψης όλων των περιπτώσεων», όπως είπε ο Γ. Παπουτσής, πρόεδρος του ΔΣ του Γενικού Νομαρχιακού Νοσοκομείου Χαλκίδας στο Θ. Παππά γραμματέα της ΝΕ Εύβοιας του ΚΚΕ που τον επισκέφθηκε εκφράζοντας τη διαμαρτυρία του για τον τρόπο αντιμετώπισης του περιστατικού, με την τραγική κατάληξη και την απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής.
Πηγή: Ριζοσπάστης

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »