Ο δήμαρχος Χαλκιδέων, κ. Δημήτρης Αναγνωστάκης, με αφορμή τη συνέντευξη της Αννας Διαμαντοπούλου στην εφ. Βήμα (http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=14556&m=A04&aa=2) αναφέρει τα εξής:
"Η κα Διαμαντοπούλου στην συνέντευξή της έθεσε ζητήματα σημαντικά που πραγματικά προσδιορίζουν ένα νέο Εθνικό Στόχο. Η έξυπνη Ελλάδα προϋποθέτει ανατροπές σε κεντρικό επίπεδο που όμως πρέπει να συνοδεύονται από ρήξεις και καινοτομίες σε τοπικό επίπεδο.
Η Ελλάδα θα είναι «έξυπνη» μόνο αν η κάθε πόλη της γίνει μια «έξυπνη» πόλη.
Έξυπνες πόλεις, έξυπνοι τόποι σημαίνει μια τεράστια στροφή της προσοχής και επένδυση προς την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού. Σημαίνει κατανόηση του ότι οι άνθρωποι που κατέχουν γνώση και τεχνολογικές δεξιότητες αποτελούν το σημαντικότερο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα μιας περιοχής.
Οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης καλούνται να εξειδικεύσουν το μοντέλο της έξυπνης Ελλάδας, αναπτύσσοντας την έξυπνη πόλη. Κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει κατανοώντας πως οποιαδήποτε συμβολή στην τοπική ανάπτυξη και προσπάθεια για αύξηση των θέσεων απασχόλησης μπορεί να γίνεται πλέον μόνον με την χρήση ενός νέου αναπτυξιακού μοντέλου, υφασμένου στον καμβά της Οικονομίας της Γνώσης.
Η επένδυση στην οικονομία της γνώσης, αυξάνει όχι μόνο την οικονομική αποτελεσματικότητα, αλλά και συμβάλλει στην κατάργηση των διακρίσεων, στην αύξηση της διαφάνειας, στην βελτίωση της ποιότητας της δημοκρατίας.
Οι πολίτες πρέπει να έχουν όλοι πρόσβαση στις νέες τεχνολογίες, στο διαδίκτυο, στην ψηφιακή οικονομία.
Πρέπει να έχουν την δυνατότητα να εξυπηρετούνται δικτυακά από τις δημοτικές και δημόσιες υπηρεσίες. Να μπορούν να καταθέτουν την γνώμη τους και την κριτική τους μέσα από μοντέλα ψηφιακής διακυβέρνησης. Οι δημοτικές αρχές να λογοδοτούν καθημερινά προς τους πολίτες μέσω των νέων τεχνολογιών. Έτσι αυξάνεται η διαφάνεια και προωθείται η ισότητα των ευκαιριών.
Γνώση λοιπόν και τεχνολογικές δεξιότητες των πολιτών, σε συνδυασμό με την ύπαρξη τεχνολογικών υποδομών φθηνών και προσβάσιμων απ' όλους είναι το νέο αναπτυξιακό μοντέλο της έξυπνης πόλης. Ένα τέτοιο μοντέλο όμως προϋποθέτει ότι θα αλλάξει ριζικά η σχέση των ΟΤΑ με τα ζητήματα της εκπαίδευσης.
Ο Δήμος πρέπει να πάψει να είναι ο «συντηρητής» των σχολικών κτιρίων και να ανοίξει τώρα τα ζητήματα της «εκπαίδευσης ενηλίκων», της διαρκούς εκπαίδευσης, της διαρκούς αναβάθμισης των δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού. Ολοκληρωμένα προγράμματα ανάπτυξης ανθρώπινου δυναμικού και τεχνολογικών υποδομών πρέπει να είναι από δω και πέρα η στόχευση και η προτεραιότητα των ΟΤΑ.
Έτσι μπορούμε να πετύχουμε νέες θέσεις απασχόλησης, κάνοντας μια στρατηγική στροφή προς τις υπηρεσίες, να μειώσουμε τις κοινωνικές ανισότητες, να αυξήσουμε την οικονομική αποτελεσματικότητα, να αυξήσουμε την διαφάνεια, να επέμβουμε με άλλα λόγια σε όλες τις παραμέτρους αυτού που ονομάζουμε «βιώσιμη τοπική ανάπτυξη".
|