Ο Βαγγέλης Αποστόλου, πρώην βουλευτής Ευβοίας του Συν, σχολιάζοντας την εγκύκλιο Μπασιάκου για τα δάση, αναφέρει σε σχετικό άρθρο του:

"Για να καθησυχάσει η Ν.Δ. τους αδημονούντες καταπατητές του δασικού χώρου, αμέσως μετά την ανάληψη της κυβερνητικής ευθύνης εξέδωσε την εγκύκλιο 1559/27-5-2004, με την οποία ανέστειλε τη βεβαίωση, εκτέλεση και είσπραξη των προστίμων των αυθαίρετων κτισμάτων σε δάση και δασικές εκτάσεις και έδινε εντολή στις περιφερειακές υπηρεσίες να εφαρμόσουν άμεσα το δασοκτόνο νόμο 3208/2003, τον οποίο πριν από λίγους μήνες η ίδια ως αντιπολίτευση είχε καταγγείλει ως αντισυνταγματικό, αντιεπιστημονικό και ψηφοθηρικό.

Μετά την πάροδο πέντε μηνών, η νέα ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, για να ολοκληρώσει το έγκλημα κατά του δασικού περιβάλλοντος, προχώρησε στην έκδοση της ερμηνευτικής εγκυκλίου 1099/26-10-2004, με την οποία, με το πρόσχημα ερμηνείας ασαφών διατάξεων, καθοδηγούνται ουσιαστικά οι καταπατητές στο να επωφεληθούν, και μάλιστα εσπευσμένα, πριν προφτάσει το Συμβούλιο της Επικρατείας να αποφανθεί μετά την προσφυγή κατά του νόμου της Πανελλήνιας Ενωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων και του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου.

Μάλιστα, η γκρίζα εγκύκλιος Μπασιάκου, ενώ αναφέρεται στην αριθμ. 345/2004 απόφαση του τμήματος αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας ουσιαστικά ακυρώνει το περιεχόμενό της. Συγκεκριμένα: η απόφαση αυτή δέχεται ως αμφισβητούμενης συνταγματικότητας τις διατάξεις του δασοκτόνου νόμου, με τις οποίες, για να θεωρηθεί μία έκταση δάσος, απαιτείται πλέον αφ' ενός υψηλότερο ποσοστό δασοκάλυψης (άνω του 25%) και αφ' ετέρου η βλάστηση να περιορίζεται σε συγκεκριμένα δασοπονικά είδη. Η εγκύκλιος παραμερίζει σκόπιμα την αμφισβήτηση της συνταγματικότητας του ποσοστού δασοκάλυψης, που αποτελεί μεγάλο ζήτημα για τον ορισμό και την προστασία του δάσους, και περιορίζεται πονηρά μόνο στο είδος της δασοκάλυψης.

Τα τετελεσμένα γεγονότα που θα προκύψουν με την ερμηνευτική εγκύκλιο σε βάρος του δασικού οικοσυστήματος θα ξεπεράσουν και τις προβλέψεις από την εφαρμογή του νόμου. Είναι χαρακτηριστική η παρακάτω περίπτωση: Καλούνται οι δασάρχες να επανεξετάσουν όλες τις πράξεις χαρακτηρισμού εκτάσεων ως αναδασωτέων και να ανακαλέσουν αυτές που καλύπτονται την 24-12-03 ή την 29-12-79(!) σε ποσοστό κάτω του 25%, αντί του 15% που ίσχυε και αναφερόταν στη βλαστική απεικόνιση των παλαιότερων χαρτών (1945) ή του 10% που δέχεται η σχετική οδηγία (46/2003) της Ευρωπαϊκής Ενωσης, την οποία προσυπέγραψε και η χώρα μας.

Τα προβλήματα που χρησιμοποιεί ως πρόσχημα ο κ. Μπασιάκος στην εγκύκλιό του, όπως αυτά των οικοδομικών συνεταιρισμών, των οποίων η λύση ζητείται σε τρεις μήνες, υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια και μπορούσαν, χωρίς να δημιουργηθούν άλλα, να περιμένουν.

Είναι μάλιστα τόσο μεγάλος ο «σεβασμός» της κυβέρνησης στην αναμενόμενη κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) για το σημαντικό ζήτημα του ορισμού του δάσους, που με την γκρίζα εγκύκλιο Μπασιάκου ξέχασε τον «αντιεπιστημονικό, αντισυνταγματικό» νόμο που διακήρυσσε, κράτησε τον επωφελέστερο γι' αυτήν «ψηφοθηρικό» και στέλνει το σύνθημα: Τρέξτε, προφτάστε, με το ΣτΕ κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει, αδέλφια καταπατητές...".

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »