Ο Βαγγέλης Αποστόλου, πρώην βουλευτής Ευβοίας, σε άρθρο του σχολιάζει την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο ΣΥΝ:
"Ο Συνασπισμός παρ' ότι κατόρθωσε μέσα από πολλές δυσκολίες και σε συνθήκες αποθέωσης του δικομματισμού να καθιερωθεί ως βασική συνιστώσα της πολιτικής ζωής του τόπου, σήμερα βρίσκεται σε κρίσιμη φάση.
Προχωρεί το φθινόπωρο σ' ένα συνέδριο-σταθμό στην ιστορία του, αφού αυτό που διακυβεύεται δεν είναι αν θα εκλεγεί νέος ηγέτης, ικανός να διαδεχτεί τον Κωνσταντόπουλο, αλλά αν η μετέπειτα πορεία του κόμματος έχει τέτοια δυναμική ώστε να δώσει ώθηση στη λειτουργία των μελών και ταυτόχρονα να απαντήσει ξεκάθαρα στο ερώτημα: Τι είναι πλέον και πού πάει;
Δυστυχώς η ελάχιστη έτσι κι αλλιώς κομματική λειτουργία θυσιάζεται στο βωμό των τάσεων, που από στοιχεία ιδεολογικών αναζητήσεων και παραγωγικής πολιτικής μετατράπηκαν σε μηχανισμούς μοιράσματος ρόλων και κομματικής εξουσίας. Κι αυτή η λειτουργία υπέθαλψε τέτοιο κομματικό παραγοντισμό που έδωσε το δικαίωμα ακόμη και σε μέλη της Πολιτικής Γραμματείας να εκχωρούν την κομματική τους συνέπεια στις προσωπικές επιδιώξεις.
Το αποτέλεσμα αυτής της κεντρικής λειτουργίας ήταν, η μεν κοινωνία να εισπράττει την εικόνα ενός κόμματος «μπάχαλου», τα δε μέλη να κλονίζονται και να οδηγούνται σε αδράνεια.
Η συνεργασία του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς στις εθνικές εκλογές ήταν ενθαρρυντική όχι τόσο από πλευράς αποτελέσματος όσο απήχησης και προοπτικής. Δυστυχώς όμως την επομένη όλες οι συνιστώσες έδωσαν άλλη εικόνα στη συγκεκριμένη επιλογή τους. Ο μεν Συνασπισμός αυτήν της εκλογικής επιβίωσης, οι δε υπόλοιποι αυτήν της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης.
Μια σημαντική προσπάθεια παραμονές των ευρωεκλογών επανασυσπείρωσης του χώρου αντιμετωπίστηκε μικρόψυχα και πάλι δυστυχώς με ευθύνη όλων. Κι έτσι όλος ο κόσμος της Αριστεράς που χάρηκε, ανάσανε και είδε να πραγματώνεται το όραμα της αριστερής παράταξης, απογοητεύτηκε για μία ακόμη φορά.
Παρά τις κατά καιρούς αμφισημίες και αμφιταλαντεύσεις, ο Συνασπισμός πορεύτηκε τα τελευταία χρόνια αυτόνομα και με σαφή κατεύθυνση. Η συμμετοχή του στο Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, στο χώρο διαλόγου και κοινής δράσης της Αριστεράς, αλλά και ο πρωταγωνιστικός του ρόλος στην ίδρυση του κόμματος της ευρωπαϊκής Αριστεράς έδειξαν ότι βασικός τους στόχος είναι η συσπείρωση της κινητικής και ανανεωτικής αριστεράς. Το πολιτικό σκηνικό της χώρας δείχνει ότι ο χώρος από τα αριστερά του ΠΑΣΟΚ μέχρι το ΚΚΕ είναι τεράστιος και ο Συναπισμός έχει χρέος να συμβάλει στην ανάδειξή του ως πόλου αριστερής προοπτικής.
Πέρα όμως από την επαναβεβαίωση της φυσιογνωμίας του, ο Συνασπισμός πρέπει στο συνέδριο να προχωρήσει σε ριζοσπαστικές αλλαγές τόσο στη δομή του κόμματος όσο και στη λειτουργία του. Είναι καιρός οι συμμετέχοντες στη λήψη αποφάσεων να μάθουν να τις υπηρετούν κιόλας. Οπως είναι και καιρός οι κομματικές οργανώσεις, να λειτουργούν όχι μόνο ως εκλογικοί μηχανισμοί αλλά κυρίως ως μηχανισμοί παρέμβασης στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα της χώρας.
Ταυτόχρονα βέβαια πρέπει το Συνέδριο να προχωρήσει στην ανανέωση του στελεχικού δυναμικού και να δώσει τη δυνατότητα αξιοποίησης κι άλλων στελεχών, ιδιαίτερα δε αυτών που έχουν πρόσβαση σε χώρους δουλειάς και στην κοινωνία. Αυτό όμως προϋποθέτει ότι η προσυνεδριακή διαδικασία δεν θα αναλωθεί σε τακτικισμούς διεκδίκησης της ηγεσίας αλλά στην οργάνωση ενός συνεδρίου που όχι μόνο θα αντιπροσωπεύει όλα τα μέλη, αλλά και θα τους δώσει τη δυνατότητα να συμμετάσχουν ενεργά".
|