Η Νομαρχιακή Επιτροπή Εύβοιας του ΣΥΝ σε ανακοίνωσή της κάνει λόγο για κυβερνητική ανευθυνότητα και ψευδολογία σε όλο το μεγαλείο στο θέμα της επιδότησης ελαιοπαραγωγής. Αναλυτικά η ανακοίνωση αναφέρει:

"Περί τους 150.000 Έλληνες ελαιοπαραγωγοί (μεταξύ των οποίων και 5.000 Ευβοιώτες), βρίσκονται αυτή τη περίοδο σε αναστάτωση καθώς η κυβέρνηση χωρίς να δίνει ουσιαστικές εξηγήσεις αρνείται να τους καταβάλει το σύνολο της επιδότησης και την περιορίζει στο 60% της δικαιουμένης.

Ας δούμε όμως πως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα με την φετινή επιδότηση, γιατί πραγματικά αποδεικνύουν την κυβερνητική ανευθυνότητα, τα ψεύδη της προπαγάνδας και την πολιτική συγκάλυψης και δικαίωσης εκείνων που πανωγράφουν.

Σε σύσκεψη παραγόντων του Υπουργείου Γεωργίας από τα μέσα Φλεβάρη του 2003 εκδηλώθηκε η κυβερνητική πρόθεση να κοπούν με κάθε τρόπο περίπου 170.000 τόνοι, προκειμένου να εμφανιστεί παραγωγή κοντά στους 419.000 τόνους που είναι το εθνικό όριο για την επιδότηση. Σε συμφωνία με τις συνεταιριστικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις το καλοκαίρι του 2003 το Υπουργείο δήλωσε στην Ε.Ε. παραγωγή 425.000 τόνων ενώ ήξερε ότι οι δηλώσεις ξεπερνούσαν τους 600.000 τόνους. Από κει και πέρα τη σκυτάλη πήραν τα μαγειρέματα αποφάσεων και τροποποιήσεων τους, που είχαν ως στόχο να αποδείξουν τα αναπόδεικτα, ότι δηλαδή ισχύει το μικρότερο νούμερο παραγωγής έναντι του μεγαλύτερου.

Βγήκαν στην επιφάνεια μαθηματικοί τύποι, 29 συνολικά ¨κόσκινα¨ και κατηγορίες παραγωγών με όριο τα 1400 κιλά. Τελικά οι φωστήρες του Υπουργείου τροποποίησαν την απόφαση και δίνουν μόνο το 60% της επιδότησης σε εκατοντάδες παραγωγούς με σκοπό να καθηλώσουν την δηλωθείσα παραγωγή στο ποθητό νούμερο. Με τον τρόπο αυτό δεν χάνουν μόνο όσοι έχουν πανωγράψει, ενώ οι έντιμοι παραγωγοί χάνουν σημαντικό τμήμα του εισοδήματός τους. Η διαδικασία των ενστάσεων γίνεται περίπλοκη και απειλητική, ώστε να αποθαρρυνθούν οι παραγωγοί από την νόμιμη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Καλού κακού οι εγκέφαλοι του Υπουργείου έχουν στην καβάντζα γύρω στους 30.000 τόνους για την δικαίωση κάποιων ενστάσεων και ίσως και το ζήτημα της παραβίασης του ορίου της δηλωθείσας ποσότητας μέχρι κάποιο ανεκτό σημείο από την Ε.Ε.

Η καρδιά του προβλήματος βρίσκεται ασφαλώς στο πανωγράψιμο και στην ανικανότητα της κυβερνητικής πολιτικής και διαχείρισης. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι όλα αυτά τα χρόνια ο ΣΥΝ υποστήριζε ότι ο αποτελεσματικός έλεγχος μπορεί να γίνει μόνο στα ελάχιστα πυρηνελαιουργία με τον επιστημονικό προσδιορισμό της σχέσης ελαιοπυρήνα / ελαιολάδου κατά περιοχή. Στα μέσα της προηγούμενης χρονιάς η κυβέρνηση αποφάσισε να χρησιμοποιήσει περιορισμένα αυτό το μέτρο με καθυστέρηση και ωράριο δημοσίων υπηρεσιών. Δώρο - άδωρο αφού ήδη από τον επόμενο χρόνο οι επιδοτήσεις θα δίνονται με βάση το μέσο όρο της τελευταίας τριετίας και υπάρχει η πιθανότητα της αναθεώρησης της Κοινής Αγοράς ελαιολάδου στην κατεύθυνση της πληρωμής στους παραγωγούς μόνο του 60% του μέσου όρου της τριετίας.

Γίνεται πια φανερό ότι και η ελαιοπαραγωγή μπαίνει σε τροχιά βαθιάς κρίσης. Κρίση για την οποία η κυβέρνηση έχει τεράστια πολιτική ευθύνη. Είναι γεγονός ότι αυτή η κρίση θα επηρεάσει καταλυτικά και αρνητικά την οικονομική και κοινωνική ζωή πολλών περιοχών της χώρας. Έτσι εξηγείται και ο πολιτικός πανικός της κυβέρνησης που αδυνατεί να συμμαζέψει την κατάσταση. Η επέλαση του νεοφιλελευθερισμού και η υποταγή στις πιέσεις για περικοπή των επιδοτήσεων εμφανίζονται τώρα και στο άλλοτε προνομιακό πεδίο της ελαιοπαραγωγής.

Η διέξοδος βρίσκεται στην εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής, πέρα από το δικομματισμό, τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τη κληρονομική εξουσία. Πολιτική που συμβαδίζει με τα συμφέροντα των ανθρώπων του μόχθου και θα έχει άλλα μέσα, στόχους, εργαλεία και προοπτική.

Πολιτική για την οποία αγωνίζεται ο Συνασπισμός μέσα και έξω από τη Βουλή, πολιτική για την οποία καλεί τους πολίτες να δραστηριοποιηθούν με κάθε πρόσφορο και δημιουργικό τρόπο".

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »