Δεν είναι βέβαια τα αρχαία χρόνια κατά τα οποία η Εύβοια φημιζόταν για τον αλιευτικό της πλούτο. Ούτε τα χρόνια που ο λόρδος Βύρων κολύμπησε από το ένα μέρος του στενού στο άλλο, παρά την αναπηρία του στο πόδι και το παλιρροϊκό ρεύμα.

Οι μικροί όμως κόλποι κατά τον ανατολικό άξονα του νοτιά, από το στενό, ως και πέρα από τον όρμο της Καρύστου εξακολουθούν να τροφοδοτούν την αγορά με φρέσκο ψάρι, ενισχύοντας την τοπική οικονομία που ταλανίζεται από τη χρονίζουσα κρίση, κυρίως στη δυτική πλευρά όπου σταμάτησε η εξόρυξη και αξιοποίηση του μεταλλευτικού πλούτου, μετά την άγρια εκμετάλλευσή του.

Η Εύβοια θα εξακολουθήσει να βγάζει ψάρια και άλλα αλιεύματα κατά το μήκος του νησιού, στους μικρούς κολπίσκους και τους «πάγκους» αν οι ίδιοι οι επαγγελματίες ψαράδες προστατεύσουν την αλιευτική παραγωγή από τους «κουρσάρους της θάλασσας» που ψαρεύουν παράνομα, που ρίχνουν δυναμίτες, από τα «εργαλεία» που «αλωνίζουν» ως το βυθό. Να προστατεύσουν την παραγωγή από τους «ράμπο - αυτοδύτες» που με γαλαζόπετρα, χλωρίνη και άλλα καυστικά, ξετρυπώνουν από τα θαλάμιά τους ως και νήπια χταπόδια. 'Η, παράνομα, ρίχνουν τα δίχτυα τους σε περιόδους ωοτοκίας.

Είναι, ακόμα, τα ανεπεξέργαστα λύματα και τα κάθε λογής χημικά και τοξικά απόβλητα που καταστρέφουν το «πλαγκτόν» και μεταβάλλουν τις υδροβιολογικές συνθήκες.

Ηλιοβασίλεμα στο Λευκαντί, με τα «μελίχλωρα» χταπόδια απλωμένα, την ώρα που κατά τη δύση, τα νερά ηρεμούν για λίγο, στροβιλίζονται και αναστρέφονται, κατά την εξάωρη άμπωτη και την παλίρροια, που είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή στα στενά του Ευρίπου.

Πηγή: Ριζοσπάστης.
Κείμενο Γιώργου Κ. Τσαπόγα

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »