Το καυτό πρόβλημα της ανεργίας θίγει ο κ. Γ.N. Χαρμαντάς, από το Αλιβέρι:

"Από τη στιγμή που οι κοινωνίες από αγροτοκτηνοτροφικές μεταμορφώθηκαν σε βιομηχανικές ήταν επόμενο και μοιραίο να υπάρξει άλλοτε υπερεργασία με έλλειψη εργατικών χειρών, άλλοτε δε ανεργία με περίσσευμα εργατικών χειρών, ανάλογα με τον βαθμό ζήτησης των παραγομένων προϊόντων.

Στο μεταξύ στο σώμα των συστηματικά εργαζομένων μπήκαν και οι γυναίκες, οι οποίες πήραν μέρος των θέσεων εργασίας, τις οποίες παραδοσιακά κατείχαν οι άνδρες, οι τροφοδότες της οικογένειας. Ένα πάγιο επιχείρημα για την άλωση αυτή είναι ότι μια οικογένεια δεν "τα βγάζει πέρα" αν δεν εργάζονται και οι δύο σύζυγοι.

Η φράση "δεν τα βγάζει πέρα", δεν έχει τη σημασία του παρελθόντος. Σήμερα δεν εννοεί ότι θα υπάρχει δυσκολία στη σίτιση και τον ιματισμό, αλλά αν δεν εργάζεται η γυναίκα, η οικογένεια δεν μπορεί να αποκτήσει ακριβή επίπλωση, αυτοκίνητο, ούτε μπορεί να κάνει ετησίως διακοπές σε εξοχές του εσωτερικού ή περιηγήσεις ανά τον κόσμο. Δεν μπορεί ακόμη να πηγαίνει στη δουλειά με το ιδιόκτητο τροχοφόρο.

Όπως και αν έχουν εξελιχθεί οι καταστάσεις, οι κυβερνήσεις δεν έχουν τη δυνατότητα να προσλάβουν οι ίδιες όλους τους ανέργους. Αν κάνουν αυτό, το ήδη υδροκέφαλο ελληνικό κράτος, που μισθοδοτεί πολλάκις με δανεικά τους υπαλλήλους του, θα κηρύξει χρεοκοπία, θα βουλιάξει.
Το χρέος των εκάστοτε κυβερνήσεων είναι η δημιουργία συνθηκών τέτοιων, ενός κλίματος που να ευνοεί την εγκατάσταση παραγωγικών μονάδων, μεγάλων αν είναι εφικτό, οι οποίες θα απορροφήσουν τα πλεονάζοντα εργατικά χέρια. Αλλά και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να προτιμούν ταυτόχρονα τα προϊόντα που παράγουν οι ίδιοι, που παράγει η χώρα. Τα εγχώρια. Κάτι που σπανίως κάνουν.

Επιπλέον το καθ' όλα δίκαιο πόθεν έσχες είναι επείγον να καταργηθεί για τους ιδιώτες που φιλοδοξούν να στήσουν μια παραγωγική επιχείρηση ή για τους υπάρχοντες να κάνουν επέκταση των υπαρχουσών εγκαταστάσεων".
Πηγή: Νέα

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »