Η φετινή παγκόσμια ημέρα Δασοπονίας (21/3) συμπίπτει με την ολοκλήρωση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο των συζητήσεων για την Αναθεώρηση του Συντάγματος και σε λίγες ημέρες οι βουλευτές θα κληθούν να αποφασίσουν για την τύχη του δασικού οικοσυστήματος της χώρας μας.

Μεταξύ των προβλημάτων που αναδείχθηκαν και χρησιμοποιούνται ως πρόσχημα για την αναθεώρηση του άρθρου 24 που προστατεύει το περιβάλλον είναι οι δασωθέντες αγροί και το ιδιοκτησιακό. Κι επειδή αυτά τα προβλήματα απασχολούν έντονα και τους κατοίκους της υπαίθρου της Εύβοιας, πρέπει να δούμε αν για ν' αντιμετωπιστούν απαιτείται, ή μη, η αναθεώρηση των ισχυόντων διατάξεων.

Το πρόβλημα των δασωθέντων αγρών μπορεί να αντιμετωπισθεί από πλευράς χρήσης γης με την ισχύουσα νομοθεσία και από πλευράς ιδιοκτησίας με την ψήφιση μιας απλής τροπολογίας, που να αναφέρει ότι οι εκτάσεις που εμφανίζονται ως γεωργικά καλλιεργούμενες στις αεροφωτογραφίες του 1945 ή του 1937 και στη συνέχεια έχασαν τον αγροτικό τους χαρακτήρα επειδή δασώθηκαν φυσικά, δεν ανήκουν κατά τεκμήριο στην κυριότητα του Δημοσίου. Χρειάζεται όμως μεγάλη προσοχή στον αποχαρακτηρισμό γιατί στις περισσότερες περιπτώσεις η ανάγκη για αγροτική εκμετάλλευση αυτών των εκτάσεων είναι πλασματική. Είναι αστείο το επιχείρημα του κου Ανωμερίτη ότι η ανασυγκρότηση της υπαίθρου περνά μέσα από την αποψίλωση των δασωθέντων αγρών, όταν μάλιστα στις ίδιες περιοχές εφαρμόζεται μέσα από συγκεκριμένο κοινοτικό κανονισμό ένα πρόγραμμα δάσωσης ανάλογων αγρών. Είναι δυνατόν λοιπόν αγρούς που η ίδια η φύση έχει δασώσει να τους εκχερσώσουμε και δίπλα να δασώνουμε άλλους με τεχνητές φυτείες; Παρόλα αυτά στις περιπτώσεις που προέχει για την Εθνική Οικονομία η αγροτική εκμετάλλευση μπορεί να γίνει ο αποχαρακτηρισμός. Βέβαια για τους διασωθέντες αγρούς που θα διατηρηθεί ο δασικός χαρακτήρας εφόσον υπάρξει οικονομική ζημιά στον ιδιοκτήτη, οφείλει η Πολιτεία να εξασφαλίσει μια εύλογη αποζημίωση.

Το ιδιοκτησιακό πρόβλημα των δασών της Εύβοιας, μπορεί να λυθεί με την ισχύουσα νομοθεσία αλλά μόνο εφόσον ολοκληρωθεί η διαδικασία κατάρτισης των δασικών χαρτών και του Εθνικού Κτηματολογίου. Εξάλλου δεν είναι και τόσο φλέγον το θέμα, αφού μέχρι τότε οι διακάτοχοι των δασών μπορούν να τα διαχειρίζονται και να τα νέμονται χωρίς προβλήματα.

Γι' αυτά τα συγκεκριμένα λοιπόν δεν απαιτείται καμιά αναθεώρηση της σημερινής συνταγματικής θεώρησης του δασικού χώρου. Αντίθετα η αναθεώρηση χρειάζεται για να γίνει ανεμπόδιστα και αποτελεσματικά η επέλαση κατά του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος και βέβαια για να επιβραβευθούν οι μέχρι σήμερα καταπατητές του.

Σε αυτή την περίπτωση οι Ελληνες βουλευτές πρέπει να αντιδράσουν
Ευάγγελος Αποστόλου

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »