Η ταινία της Iara Lee αφυπνίζει συνειδήσεις

Την Δευτέρα 29 Νοεμβρίου στη συνεδριακή αίθουσα της ΔΗΚΕΧ, πραγματοποιήθηκε η προβολή της ταινίας «Cultures of Resistance» και ακολούθησε συζήτηση με την Βραζιλιανοκορεάτικης καταγωγής ακτιβίστρια και σκηνοθέτιδα της ταινίας κα Iara Lee.

Η γνωστή σκηνοθέτης και ακτιβίστρια Iara Lee βρέθηκε στην Αθήνα και στην Χαλκίδα για να συμμετάσχει στις πρώτες προβολές της ταινίας της και να συζητήσει γι αυτήν, για τα κινήματα αντίστασης σε όλο τον κόσμο, αλλά και για τη συγκλονιστική εμπειρία της στο Mavi Marmara.

Η Iara Lee είναι εκείνη που κατάφερε να διασώσει, παρά τους συνεχείς ελέγχους, κινηματογραφικό υλικό διάρκειας μιας ώρας, από τη σφαγή στο Mavi Marmara, το πλοίο που δέχτηκε την πολύνεκρη επίθεση του ισραηλινού πολεμικού ναυτικού ενώ έπλεε σε διεθνή ύδατα μαζί με τα άλλα πλοία του Στόλου της Ελευθερίας, με στόχο να σπάσουν τον αποκλεισμό της Γάζας.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης η κα Δημαρέλου Χρύστα από την ομάδα δράσης Χαλκίδας «Εκτός Σχεδίου», ανέφερε ότι ο λόγος που αποφάσισαν να προβάλουν την ταινία ήταν ότι σκιαγραφεί την ειρηνική ή τη βίαιη αντίσταση των λαών κι ανιχνεύει τους τρόπους που η αγωνιστικότητα κι η τέχνη, γίνονται όπλα στους αγώνες για ελευθερία, και δικαιοσύνη.

Επίσης, ανέφερε πως αν και η 29 Νοέμβρη είναι η Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό, η ομάδα δεν τιμά τις Διεθνείς ημέρες, αλλά τους αγώνες για ελεύθερους και ανεξάρτητους λαούς.

Την ημέρα και την εκδήλωση αυτή την αφιερώνουν σε όσους δεν φοβήθηκαν και δεν φοβούνται, σε αυτούς που πολέμησαν και ποδοπατούν τον φόβο, που αποτελεί το ισχυρότερο όπλο των εξουσιών απέναντι στους λαούς.

Ο ακτιβιστής Ανδρέας Μουστάκας, ο οποίος είχε ταξιδέψει με το πλοίο «Ελεύθερη Μεσόγειος» για την άρση του αποκλεισμού στη λωρίδα της Γάζας, μίλησε για τις αρχές και τις δράσεις της Δικτύωσης Αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση.

Η σκηνοθέτιδα που ζει στις ΗΠΑ, έχει βραβευτεί σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και υπήρξε επί σειρά ετών καλλιτεχνική διευθύντρια του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Sao Paulo, περιέγραψε τους τρόπους λήψης του κινηματογραφικών ντοκουμέντων της, αναφέρθηκε στην αδυναμία της να μπορεί να καθίσει μέσα στην άνεση του σπιτιού της όταν γνωρίζει ότι υπάρχουν λαοί που αγωνίζονται για την ελευθερία και το δίκαιο που πολλές φορές, έχει αφαιρεθεί από τις ίδιες τις κυβερνήσεις τους.

Η ταινία απέσπασε πολύ καλές κριτικές και τονίστηκε πως αφυπνίζει συνειδήσεις.