Καιρός
Hλεκτρονικό περιοδικό με θέματα και ειδήσεις από την Εύβοια ...στο διαδίκτυο από το 1999
Ο χαρακτηρισμός του λιμενοβραχίονα λιμένος Καράβου ως μνημείου με απόφαση του υπουργού Πολιτισμού κ. Γερουλάνου, έφερε στην επικαιρότητα ένα θέμα ξεχασμένο, που, όμως, στο παρελθόν είχε απασχολήσει την τοπική κοινωνία. Το 2002 οι σχεδιαζόμενες παρεμβάσεις για τη διαμόρφωση του λιμανιού είχαν προκαλέσει τις αντιδράσεις κατοίκων, φορέων και συλλόγων, που διαμαρτύρονταν γιατί οι παρεμβάσεις θα αλλοίωναν τη φυσιογνωμία του ιστορικού λιμενοβραχίονα, λιθόκτιστου, που είχε κατασκευαστεί στις αρχές του 1900.
Θα μπορούσε και αυτή η υπόθεση, που ξεκίνησε το 2002, που αφορά το έργο της επέκτασης του λιμενοβραχίονα Καράβου, των μελετών που είχαν εκπονηθεί τα προηγούμενα χρόνια για την αναμόρφωση του λιμανιού,την κατασκευή που κατέρρευσε και τις εντολές για επικαιροποιήσεις μελετών, για τη νέα μελέτη που το Λιμενικό Ταμείο ανέθεσε στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, θυμίζουν ενδεχομένως τον ορισμό του "λευκού ελέφαντα", που αποδίδεται στις αποτυχημένες επενδύσεις με υψηλό κόστος.
Σχετικά δημοσιεύματα φιλοξενούσαν δηλώσεις των αρμοδίων, όπως του προέδρου του Συλλόγου Φίλων Καράβου-Μυλακίου, που έκανε λόγο για την τέταρτη μελέτη για την επέκταση του λιμανιού, εκφράζοντας την κατηγορηματική αντίθεση των κατοίκων στα σχέδια δημιουργίας εμπορικού λιμανιού. Μάλιστα είχαν καταθέσει σειρά προτάσεων μετά και τη διαμαρτυρία που είχαν πραγματοποιήσει.
Δηλώσεις είχε κάνει και ο σκηνοθέτης κ. Σταύρος Ιωάννου που κατάγεται από το Αλιβέρι, σημειώνοντας, τότε, ότι από τεχνικής άποψης ο λιμενοβραχίονας αποτελεί δείγμα σπουδαίας αρχιτεκτονικής, "είναι ένα μνημείο που δεν έχει το δικαίωμα κανείς να το καταστρέψει και αξίζει να σώσουμε τον ιστορικό λιμενοβραχίονα" είχε πει χαρακτηριστικά.
Σε αυτά τα δημοσιεύματα μπορεί κάποιος να ανατρέξει για να θυμηθεί την ιστορία της υπόθεσης.
Σήμερα εν έτη 2010 ο υπουργός ο κ. Γερουλάνος υπέγραψε την απόφαση για το χαρακτηρισμό του λιμενοβραχίονα ως μνημείου, καθώς "αποτελεί συνέχεια του οικιστικού συνόλου της περιοχής άμεσα συνδεδεμένου με την ιστορία και τις μνήμες των κατοίκων".
Τι δηλώνουν σήμερα
Η Ένωση Ταμυνέων Πολιτών "η Παρέμβαση" είχε πρωτοστατήσει στις κινητοποιήσεις που είχαν γίνει. Σήμερα, μετά την εξέλιξη που υπάρχει ο αντιπρόεδρος της κ. Μπατσακούτσας Κ. μιλώντας στο "Σερβιτόρο της Εύβοιας" εκφράζει την ικανοποίησή του, γιατί δικαιώθηκαν οι αγώνες τους.
Ήταν, όπως είπε, ένας δύσκολος αγώνας, με συνεχείς παραστάσεις στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, όπου με μελέτες που εκπόνησαν προσπάθησαν να πείσουν να διατηρηθεί το μνημείο.
Υπενθύμισε, ότι για τις εργασίες οι οποίες είχαν σταματήσει δεν υπήρχε καμία μελέτη, ούτε είχε δοθεί άδεια στα μηχανήματα της Νομαρχίας να ξεκινήσουν τις εργασίες επέκτασης του λιμενοβραχίονα μπαζώνοντας παράλληλα με θραύσματα από νταμάρια. Τόνισε, ότι οι όποιες μελέτες έγιναν αφορούσαν τη διαμόρφωση του χώρου του λιμένος και σε καμία περίπτωση τον ιστορικό λιμενοβραχίονα.
Ο κ. Μπατσακούτσας δήλωσε, επίσης, ότι παρακολουθούν το θέμα και θα καταθέσουν εισήγηση και συγκεκριμένες προτάσεις προς τη νέα δημοτική αρχή για το τι πρέπει να γίνει προς την κατεύθυνση ανάδειξης αυτού του μνημείου, καθώς πλέον υπάρχουν οι προϋποθέσεις μέσω της σωστής χρήσης του λιμανιού για επενδύσεις προς όφελος της ανάπτυξης και του κοινωνικού συνόλου.
Αναφερόμενος στο ιστορικό της υπόθεσης ο κ. Μπατσακούτσας δήλωσε τα εξής:
Σε επικοινωνία μας με τον Λιμενάρχη Αλιβερίου κ. Μερτζιανίδης και αντιπρόεδρο του Λιμενικού Ταμείου μας διευκρίνισε ότι όταν έγιναν οι καταγγελίες και σταμάτησαν οι εργασίες δεν ήταν εκείνος αρμόδιος, αλλά το 2006 που ανέλαβε καθήκοντα ενημερώθηκε σχετικά και γνωρίζει το ιστορικό της υπόθεσης.
Ανέφερε, πως το 1997 όταν είχαν αρχίσει εργασίες υποστήριξης του λιμενοβραχίονα από την εξωτερική του πλευρά και οι προσπάθειες επιμήκυνσης, αυτές σταμάτησαν σε ένα συγκεκριμένο σημείο καθώς μέχρι εκεί προέβλεπε η μελέτη που είχε γίνει και δεν υπήρχαν επιπλέον χρήματα. Αυτό δε σημαίνει ότι υπάρχει κίνδυνος σήμερα, αλλά είναι απαραίτητο να γίνουν εργασίες υποστήριξης και αναστήλωσης του χαρακτηρισμένου ως μνημείου λιμενοβραχίονα, από τη στιγμή που υπάρχει ρωγμή. Το Λιμενικό Ταμείο καλείται πλέον να μεριμνήσει και να αναθέσει την εκπόνηση μελέτης από τις αρμόδιες υπηρεσίες για να γίνουν άμεσα οι εργασίες αναστήλωσης.
Σημείωσε, πως στην αρχική μελέτη που είχε υπήρχε η πρόβλεψη για την κατασκευή νέου λιμενοβραχίονα, έξω από την πόλη προς τη ΔΕΗ, ούτως ώστε να μη δημιουργούνται προβλήματα στην πόλη.
Με τη σημερινή κατάσταση τόνισε ότι είναι αδύνατο να αναπτυχθεί εμπορική δραστηριότητα, καθώς δεν υπάρχει προβλήτα που να στηρίζει εμπορικό πλοίο πάνω από 50-60 μέτρα και θα πρέπει να κατασκευαστεί ένας νέος λιμενοβραχίονας.
Αμεσα, λοιπόν, θα πρέπει η Εφορεία Νεοτέρων Μνημείων να αναστηλώσει τα σημεία του μνημείου που χρήζουν παρέμβασης και έχουν φθαρεί για να αντιμετωπιστούν και τα όποια προβλήματα υπάρχουν στον ελιμενισμό των σκαφών.
Οι παρεμβάσεις της Ένωσης Ταμυναίων Πολιτών πριν τον χαρακτηρισμό του λιμενοβραχίονα ως μνημείου
Αλλεπάλληλες ήταν οι παρεμβάσεις της Ένωσης Ταμυναίων Πολιτών "Η Παρέμβαση" προκειμένου να πείσουν για την ανάγκη να χαρακτηριστεί ο λιμενοβραχίονας Καράβου ως μνημείο. Η επιστολή τους με θέμα "Πολιτισμός ή Βαρβαρότητα", η ιστορία ενός λιμένος αποδεικνύει τις προσπάθειες που κατέβαλαν προς αυτή την κατεύθυνση.
Τα μέλη της Ένωσης, τότε, απευθυνόμενα στους πολίτες του δήμου Ταμυναίων είχαν θέσει το εξής ερώτημα: "Αλήθεια! δεν πρέπει να συγκινούμαστε από την καταστροφή ιστορικών τόπων και μνημείων; Το προσωπικό μας κέρδος ή το κέρδος του κόμματός μας είναι πάνω απ' όλα;".
Μάλιστα, υπάρχει και σχετική ανοιχτή επιστολή με ημερομηνία 19 Απριλίου 2003. Μεταξύ άλλων υπογράμμιζαν τα εξής:
"Όπως όλοι γνωρίζουμε, το λιμάνι του Καράβου, είναι ένα φυσικό λιμάνι, που δημιουργήθηκε, άγνωστο από πότε, με τις γεωλογικές μεταβολές. Η αμμώδης μικρή χερσόνησος που εκτεινόταν νότια είχε δημιουργήσει ένα φυσικό λιμενοβραχίονα.
Πριν από τέσσαρες γενεές ενισχύθηκε η αμμώδης αυτή προέκταση, ακουμπώντας κυριολεκτικά και με αριστοτεχνικό τρόπο, κτίζοντας, πέτρες της περιοχής και δη από κατεδαφίσεις αρχαίων μνημείων.
Αυτός ο πέτρινος λιμενοβραχίονας, εντάχθηκε στο σύνολο του λιμένος, χωρίς να αλλοιώσει το μέγεθος του χώρου! Ορίζοντας και διαμορφώνοντας μια εικόνα που αγαπήσαμε. Μια εικόνα ενός λιμένος, ιστορικού πλέον και μια μαρτυρία, σε σχέση με τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες της περιοχής, αφού λειτούργησε για μεταφορά λιγνίτου της περιοχής έχοντας στο δάπεδό του μεταλλικές ράγες για την διέλευση «Ατμοκίνητου Τραίνου.»
Επίσης κτίστηκε μια πέτρινη επίστεψη στη νότια πλευρά στο ύψος ενός ανθρώπου, για να προστατέψει από τα κύματα του νοτιά.
Θεωρούμε την κατασκευή αυτή, νεώτερο μνημείο, για τρεις τουλάχιστον λόγους.
Ο άνθρωπος έχει πραγματικά τεράστιες δυνατότητες. Μπορεί, με τις δυνάμεις που έχει, μη σεβόμενος την φύση που τον διατηρεί, να ισοπεδώσει βουνά, να στερέψει λίμνες και θάλασσες, να εκτρέψει ποτάμια... την αλόγιστη αυτή συμπεριφορά βέβαια κάποια στιγμή θα την πληρώσει, αλλά δεν έχει και το ηθικό δικαίωμα να καταστρέφει έργα, πού μεταφέρουν ιστορικές μνήμες, κόβοντας τις γέφυρες και τις στηρίξεις των απογόνων του.
Τι συμβαίνει λοιπόν και έχουν βαλθεί, περίεργες και υπόγειες δυνάμεις, να καταστρέψουν την αρμονία αυτού του χώρου, μπαζώνοντας ανεξέλεγκτα, γκρεμίζοντας, κόβοντας τα δένδρα, δημιουργώντας έναν βούρκο, πού κατ επίφαση θα λέγεται λιμάνι Καράβου;
Τι έργο είναι αυτό, πού είχε, σαν αποτέλεσμα, την μεταφορά ενός "νταμαριού" για την δημιουργία ενός νησιού στο κέντρο του λιμανιού;
Και τι σκοπιμότητα τέλος πάντων, εξυπηρετεί;; Τι έχει γίνει πραγματικά!!
1. Το 1998 γίνεται αυθαίρετη επίχωση, με φερτά και ακατάλληλα υλικά, πού καταλήγουν στο βούρκο του πυθμένος, ενώ γνώριζαν την πραγματική του κατάσταση. Αποτέλεσμα, να αλλάξουν οι υδραυλικές πιέσεις στον ιστορικό λιμενοβραχίονα και να υποστεί ζημιές. Ο τότε Νομάρχης διατάσει Ε.Δ.Ε και ενημερώνει την περιφέρεια στερεάς Ελλάδος.
2. Με την 21/31/7/02 πράξη, το Λ. Ταμείο ζητά και παίρνει την 5113/1/08/02 απόφαση της Νομαρχίας/ Δ.Τ.Υ για έργα στο λιμάνι και "Ιστορικό Λιμενοβραχίονα".
3. Στις 23/8/02 η "Παρέμβαση" με ανοιχτή επιστολή, προς Νομαρχία, Δήμο, Αρχαιολογία, Αρμόδια Υπουργεία, ενημερώνει, για το τι πρόκειται να συμβεί.
4. Στις 15/11/02 η "Παρέμβαση" ενημερώνει την 1η Εφορεία Κλασσικών Αρχαιοτήτων.
5. Στις 22/11/02 η 1η Εφορεία Κλασσικών Αρχαιοτήτων ενημερώνει το Υπ/χείο Αλιβερίου, ότι ο λιμενοβραχίονας είναι κατασκευασμένος από αρχαίο υλικό και πρέπει να προστατευτεί, ενημερώνοντας και την εφορεία Νεωτέρων Μνημείων.
6. Παρόλα αυτά στις 27/11/02, ένα μήνα πριν λήξει το έτος, γίνεται απόβαση στο λιμάνι και ένα τεράστιο συνεργείο απειλεί ξεδιάντροπα το λιμενοβραχίονα.
7. Στις 27/11/02, την ίδια μέρα, η "Παρέμβαση" εκδίδει Δ.Τύπου και ενημερώνει τα Μ.Μ.Ε. για τη θέση μας και τη θέση της Αρχαιολογίας.
8. Στις 26/11/02 με επείγον κάλεσμα, η "Παρέμβαση" καλεί σε συγκέντρωση την 1/12/02 και ώρα 11 π.μ. και κατατίθεται διαμαρτυρία των πολιτών με Α.Π.2165/1/12/02 στο Υπ/χείο Αλιβερίου.
9. Στις 28/11/02 η Εφορεία Ν. Μνημείων, ειδοποιεί το Υπ/χείο, να μη γίνουν εργασίες, αν δεν γνωμοδοτήσει προηγουμένως.
10. Στις 28/11/02 η "Παρέμβαση" ενημερώνει όλους τους φορείς, και τους νεοεκλεγέντες, να επέμβουν, ώστε να σταματήσει η επικείμενη καταστροφή και η διασάλευση της αρμονίας του χώρου και των κατοίκων.
11. Στις 30/11/02 η "Παρέμβαση"ενημερώνει τον Νομάρχη, λέγοντας ότι, ... θεωρούμε ότι δεν έχετε το ηθικό δικαίωμα, να καταστρέψετε, ένα από τα νεώτερα μνημεία που έχουν απομείνει στον τόπο μας...!
12. Το Υπ/χείο, με τη πίεση του εργολάβου, του Λ. Ταμείου κ.λ.π παραγόντων, επιδίδεται σε έναν αγώνα για να πάρει τις εγκρίσεις που δεν έχει το έργο.. (οποία προχειρότητα και ανευθυνότητα..) και ένα μήνα μετά 20/12/02 εκδίδει άδεια εκτέλεσης του λιμενοβραχίονα.
13. Στις 24/12/02 η Εφ. Ν. Μνημείων, υπενθυμίζει στο Υπολιμεναρχείο, ότι δεν έχει γνωμοδοτήσει και να μη δώσει ακόμα άδεια.
14. Όμως το έργο έχει ήδη αρχίσει και τα φορτηγά μεταφέρουν ασταμάτητα το "νταμάρι" στο βυθό του λιμανιού, καταστρέφοντας τα στοιχεία της προηγούμενης ενοχής, του 1998, διαμορφώνοντας ένα νέο νησί στο κέντρο του Λιμανιού και ένα παράδρομο νότια του λιμενοβραχίονα και της πέτρινης επίστεψης. Με προφανή σκοπό, το τετελεσμένο.
15. Με συνεχείς παρεμβάσεις η ΔΤΥ/Νομαρχίας μας αποστέλλει ένα έγγραφο, προκειμένου να εμποδίσει εισαγγελική παρέμβαση, στο οποίο περιγράφει το τι πραγματικά θα κάνει. Χαρακτηρίζοντας το έργο ήπιου χαρακτήρα, μειώνοντας το μήκος της επέκτασης από 110 μέτρα σε 50 μέτρα(;), (σαν να ήταν λάστιχο γίνονται οι μετατροπές), θα ακολουθήσει τις οδηγίες της αρχαιολογίας, θα μεταφέρει, (όχι γκρεμίσει) την πέτρινη επίστεψη κατά επτά μέτρα και σε χαμηλότερο ύψος, ώστε να έχουν οι επισκέπτες καλύτερη θέα προς τη θάλασσα.. κ.λ.π αντιφατικά, κλείνοντας ένα ραντεβού, για να μας ενημερώσουν.
16. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε, παρουσία του κ. Κασιώνη, κ. Πολίτη και με στελέχη της "Παρέμβασης" και πολιτών που βρέθηκαν στο χώρο. Με την συνάντηση, διαπιστώσανε ότι άλλα σχεδιάζονται, άλλα γίνονται και άλλα λέγονται. Εν πάση περιπτώσει, συμφωνήσαμε να δοθούν γραπτώς και να απαντηθούν οι προτάσεις και τα συμφωνηθέντα, ώστε να κλείσει ένας κύκλος παρεμβάσεων και εκκρεμοτήτων.
17. Η "Παρέμβαση" αμέσως μετά, την 17/01/03 αποστέλλει έγγραφο, όπου περιγράφονται τα συμφωνηθέντα προφορικά, καθώς και οι σκέψεις μας, προτάσεις, περιμένοντας την έγγραφη υπόσχεσή τους.
18. Όμως δεν πήραμε καμιά απάντηση, τα έργα προχώρησαν, και σταμάτησαν, αφού εξαντλήθηκαν τα χρήματα, φανταζόμαστε!, τα οποία πήρε ο ξένος εργολάβος και το "νταμάρι" που πούλησε τις πέτρες (εμείς βέβαια θα προτιμούσαμε να πάρουν όλα τα χρήματα και να μη κάνουν αυτή την καταστροφή).
19. Η τελική πράξη θα είναι πλέον, η κατεδάφιση της πέτρινης επίστεψης, η διαπλάτυνση του μώλου χωρίς κανένα ουσιαστικό σκοπό, με αποτέλεσμα την καταστροφή του "Ιστορικού Λιμενοβραχίονα" και τη παραμόρφωση ή μάλλον την μεταμόρφωση τού λιμανιού, σε ένα όμοιο με πολλά άλλα και αδιάφορο λιμάνι.
Δεν θα είναι όμως το λιμάνι που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε, γιατί μας θύμιζε εικόνες και ιστορίες που μας έλεγαν οι πατεράδες μας".
Σχετικό θέμα:
