του Βαγγέλη Αποστόλου,
πρώην βουλευτή Εύβοιας του ΣΥΝ
"Οι δασικές πυρκαγιές εμφανίζονται στην Κάρυστο συχνότατα -δεν υπάρχει χρονιά χωρίς ένα τουλάχιστον επεισόδιο- κι όταν συνδέονται με μελτέμια, όπως η τωρινή, οι καταστροφές είναι πολύ μεγάλες.
Ακόμη κι αν αποδοθούν σε αμέλεια (ενός κτηνοτρόφου, αγρότη, τεχνίτη ή επισκέπτη) και πάλι δημιουργούνται πελώρια ερωτηματικά.
Είναι γνωστή η πίεση που υπάρχει στο δασικό οικοσύστημα της περιοχής και προέρχεται τόσο από την προσπάθεια πολλών οικοδομικών συν/σμών να πετύχουν τον αποχαρακτηρισμό μεγάλων εκτάσεων όσο και από τη διαμάχη μεταξύ Δημοσίου και Ιδιωτών για το ιδιοκτησιακό. Αν δε σε αυτά προσθέσουμε και την αυξημένη ζήτηση βοσκήσιμης ύλης για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των αιγοπροβάτων της περιοχής τότε όλα αυτά δημιουργούν ένα εύφλεκτο μείγμα.
Τα ερωτηματικά όμως γίνονται ακόμη μεγαλύτερα από τον τρόπο που η πολιτεία αντιμετωπίζει τις πυρκαγιές αυτές. Η μεν τοπική κοινωνία- όση βέβαια έχει απομείνει ειδικά στα γύρω χωριά- μη έχοντας πλέον καμία σύνδεση ζωής με το δάσος αναζητά κι αυτή τη σωτηρία από τον ουρανό κι όταν η φωτιά φτάσει στην αυλή της από την πυροσβεστική υπηρεσία για να σώσει το σπιτικό της. Η δε τοπική Αυτοδιοίκηση να διαμαρτύρεται στα Μέσα Ενημέρωσης γιατί η πολιτική προστασία δεν στέλνει τα εναέρια μέσα και βέβαια αυτή μπροστά στην αδυναμία της παρακαλά το 'θεό' να σταματήσει τα μελτέμια για να μπορέσει να λειτουργήσει.
Απαραίτητη η από αέρος δασοπυρόσβεση- να επανεξεταστεί όλο το μοντέλο- αλλά δεν πρέπει τουλάχιστον για τις περιοχές που πλήττονται από έντονα μελτέμια να έχει το κύριο βάρος. Είναι αναγκαίο να υπάρξει ένας άλλος σχεδιασμός, που θα διασφαλίζει ουσιαστικά έργα πρόληψης, απαραίτητο προσωπικό φύλαξης, έγκαιρη επέμβαση και τοπικό συντονισμό.
Ειδικά για την Κάρυστο απαιτείται να δοθεί και άμεση λύση στα χρονίζοντα προβλήματα χρήσης και κυριότητας αυτών των εκτάσεων μέσω της σύνταξης των δασικών χαρτών και του εθνικού κτηματολογίου".