|
του Βασίλη Κεδίκογλου, Η "Αυριανή", στο κυριακάτικο φύλλο, στις 30/5/2010, αναφέρεται στον πανικό του πρώην Πρωθυπουργού κ. Κων. Σημίτη εν όψει της κλήτευσης του από την εξεταστική επιτροπή που ερευνά το σκάνδαλο της Siemens. Ο κ. Σημίτης πριν γίνει Πρωθυπουργός ήταν Υπουργός Βιομηχανίας και έχει στο ενεργητικό του παρελθόν, έργα και ημέρες. Έργο του είναι η διαχείριση της μεγαλύτερης μεταπολιτευτικής επένδυσης, του φυσικού αερίου, η οποία είναι και το μεγαλύτερο σκάνδαλο της περιόδου. Συγκεκριμένα: μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Σοβιετικής Ένωσης είχε συναφθεί σύμβαση παροχής αερίου που κυρώθηκε από τη Βουλή ως αρχική κύρια σύμβαση. Με την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης συνήφθη πρόσθετη συμφωνία μεταξύ των Μπόρις Γέλτσιν και Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, αποκληθείσα "προσάρτημα της 1ης Ιουλίου 1993 στη διακρατική της 7ης Οκτωβρίου 1987": το προσάρτημα ήταν μία επαχθής, ετεροβαρής συμφωνία για τα ελληνικά συμφέροντα διότι διαλάμβανε την δι' απευθείας αναθέσεως κατασκευή έργων του αερίου (αγωγούς, σταθμούς συμπίεσης κ.λ.π) σε κοινοπραξίες της ρωσικής STROYTRANGAZ σε συνεργασία με ελληνικές εταιρείες, ακαθόριστα ποιές. Το ετεροβαρές, ήταν η απευθείας ανάθεση χωρίς διαγωνισμό και δικαιολογήθηκε από την υψηλή τεχνογνωσία την οποία θα μας διέθεταν οι Ρώσοι. Το ανισοβαρές της σύμβασης μετριάσθηκε από τις δεσμεύσεις 1. Η ανάθεση να γίνεται υπό ανταγωνιστικούς όρους, με τιμολόγιο των εργασιών, 2. Η Ρωσική ομοσπονδία αναλάμβανε την υποχρέωση να κατασκευάσει στη Β. Ελλάδα, με δικά της κεφάλαια, ένα εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος με το σύστημα Β.Ο.Ο (Build-Own-Operate). Θα λειτουργούσε ως εξαγωγικό, διάθεση του ρεύματος μέσω των διευρωπαϊκών δικτύων, όπως παλαιότερα το διυλιστήριο της Motor Oil, το οποίο διέθετε την παραγωγή στο εξωτερικό. Υποχρεωτική αγορά του ρεύματος δεν συμφωνήθηκε, άλλωστε τέτοια ρήτρα δεν περιλαμβάνεται στο σύστημα B.O.O. Με την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη αναλαμβάνει Υπουργός Βιομηχανίας ο κ. Σημίτης, ο οποίος ως αντιπολίτευση είχε στηλιτεύσει το προσάρτημα, και ζητά αλλαγή της διακρατικής συμφωνίας Γέλτσιν - Μητσοτάκη. Είναι προφανές ότι για την τροποποίηση χρειαζόταν κοινή βούληση και η πλευρά που ζητά είναι σε μειονεκτική θέση, θα δώσει. Η Ρωσική πλευρά ευχαρίστως δέχθηκε την τροποποίηση, η οποία έγινε επαχθέστερη και για να μην υπάρξουν ευθύνες για τον Υπουργό Βιομηχανίας η τροποποίηση εισήχθη στη Βουλή και έλαβε το κύρος και την ισχύ νόμου. Ο κ. Μητσοτάκης δεν υπέβαλε την δική του συμφωνία προς κύρωση στη Βουλή, ώστε να απαλλαγεί ευθυνών. Ανέλαβε την ευθύνη των πράξεων του. Με την τροποποίηση η διακρατική σύμβαση μετετράπη σε εμπορική συμφωνία Κράτους και Ιδιώτη, της Ελλάδας και της εταιρείας "Προμηθέας GAS", η ανάθεση σε κοινοπραξίες του προσαρτήματος έγινε ουσιαστικά ανάθεση στην "Προμηθέας GAS". Η τότε Υπουργός Ανάπτυξης, κα Βάσω Παπανδρέου, μιλώντας στη Βουλή χαρακτήρισε τη σύμβαση Λεόντειο. Η τροποποίηση μετέβαλε ριζικά την σύμβαση, εις βάρος της χώρας μας, ότι είχε στηλιτευθεί ως ασύμφορο παρέμεινε ή έγινε δυσμενέστερο. Ειδικότερα: 1. Η τροποποίηση για να μην προκαλέσει υποψίες ονομάστηκε "αναδιατύπωση" του άρθρου 2. 2. Αυξήθηκε το αντικείμενο των αναθέσεων, ήτοι και ο αριθμός των αγωγών και των προγραμματισμένων έως το 2010 σταθμών συμπίεσης, αφαιρέθηκε ο όρος "η ανάθεση των αγωγών να γίνεται υπό ανταγωνιστικούς όρους" και η ανάθεση έγινε, αντί αναλυτικού τιμολογίου των εργασιών, με το κλειδί στο χέρι (TURN KEY), χωρίς ανταγωνιστικούς όρους. 3. Φοβερότερα είναι τα παρακάτω: Στην τροποποίηση αφαιρέθηκε η υποχρέωση των Ρώσων να κατασκευάσουν με δικά τους κεφάλαια το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στη Β. Ελλάδα και η αφαίρεση αναγνωρίστηκε ως διαφυγόντα κέρδη. Με άλλα λόγια "εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και το βόδι" όπως λέει και ο λαός μας. Η αφαίρεση δικαιολογήθηκε με το εξής ψεύδος του κ. Σημίτη ενώπιον της Βουλής (πρακτικά Βουλής 16/3/1995)... κ. Σημίτης: "Το σύστημα το οποίο συμφώνησε η Νέα Δημοκρατία διατηρούσε στο διηνεκές την κυριότητα και εκμετάλλευση του εργοστασίου ηλεκτροπαραγωγής στη ρωσική πλευρά και όπως είπα υποχρέωνε την ΔΕΗ να αγοράζει όλη την ενέργεια που θα παρήγαγε, (!) ανεξαρτήτως των αναγκών της". Από καμία λέξη ή παράγραφο του προσαρτήματος δεν προκύπτει η υποχρέωση της αγοράς. Ας σημειωθεί ακόμη ότι αυτά λέγονται όταν μετά ένα χρόνο,1996, αναμενόταν η απελευθέρωση της αγοράς ενεργείας. Για την κάλυψη της ζημιάς των Ρώσων από διαφυγόντα κέρδη (!) η Ελληνική Κυβέρνηση (Σημίτης) αντί να αρνηθεί τη ζημιά, ανέθεσε απ' ευθείας σε κοινοπραξία που θα συνιστούσε η Προμηθέας GAS: 3.1. Την κατασκευή με το κλειδί στο χέρι (TURN KEY) πλήρους ατμοηλεκτρικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην περιοχή Φλώρινας, ισχύος περίπου 300 MW με ένα σύστημα αποθείωσης και με δυνατότητα τηλεθέρμανσης της περιοχής. Το έργο αυτό ανατέθηκε από τη ΔΕΗ όταν αυτή ιδιωτικοποιήθηκε. 3.2. Την μελέτη, προμήθεια, εγκατάσταση και θέση σε λειτουργία του μηχανολογικού και ηλεκτρολογικού εξοπλισμού των υδροηλεκτρικών σταθμών Συκιάς και Πευκοφύτου, των έργων εκτροπής του Αχελώου, έργα τα οποία δεν είχαν αρχίσει. Η σύμβαση του έργου αυτού κυρώθηκε από τη Βουλή, έγινε νόμος (!) Ν.2437 ΦΕΚ210/1996 και έχει χορηγηθεί προκαταβολή, μη προβλεπόμενη από την τροποποίηση Σημίτη, άτοκη 3.200 εκατ. σε τιμές 1996. Η σύμβαση διαλαμβάνει ότι σε περίπτωση ματαίωσης του έργου η προκαταβολή παραμένει στον ανάδοχο! Η Κυβέρνηση μιας υπερχρεωμένης χώρας χορηγεί άτοκες προκαταβολές πολλών δισεκ. δρχ(!)... 3.200 εκατ. δρχ. παραμένουν άτοκες εις χείρας της Προμηθέας GAS επί 15 χρόνια(!)... Τα ανατεθέντα έργα απέφεραν στον ανάδοχο, κέρδη δυσανάλογα, πλέον το 50% του κύκλου των εργασιών, χαρίστηκαν δεκάδες δισεκατομμύρια δρχ, όπως προκύπτει από τους ισολογισμούς της Προμηθέας GAS που δημοσιεύτηκαν και ευρίσκονται στη Νομαρχία Αθηνών. Με τη διαχείριση του φυσικού αερίου ο εντιμότατος κ. Σημίτης εδίδαξε δύο πράγματα: 1. Με ποιόν τρόπο νομιμοποιούνται οι λαμογιές (μεταβαλλόμενες σε νόμους της Βουλής) και 2. Ότι η σοβαρή εμφάνιση, η απουσία από κοσμικότητες, η αποχή από εκδρομές με κότερα και συντροφιές με μεγαλόσχημους δεν έχουν μονοσήμαντη ερμηνεία. Αυτά είναι απαραίτητα όταν πρόκειται να εφαρμόσουμε την αρχή του Γκαίμπελς: μέσα από μία αλήθεια (όπως της αποχής από κοσμικότητες κ.λ.π.) περνούν εκατό ψέματα (της εντιμότητας...). Με βάση τα παραπάνω είναι αυτονόητος ο τρόμος του εντιμοτάτου πρώην Πρωθυπουργού. Αλλωστε εξ όνυχος τον λέοντα...
|
|