Του Γιάννη Ζαμπετάκη (Επικ. Καθηγητή Χημείας Τροφίμων και Lead Auditor (HACCP & ISO), ΕΚΠΑ, www.zabetakis.net)
Την εβδομάδα που πέρασε μάθαμε τελικά ότι οι επιστημονικές μελέτες που υποστηρίζουν ακράδαντα ότι ζούμε στον πλανήτη πρωτόγνωρες κλιματικές αλλαγές λόγω των ανθρωπογενών ρύπων είναι μια ...φενάκη! Όχι, δεν έρχεται η συντέλεια του κόσμου λόγω του διοξειδίου του άνθρακα! Το σχετικό άρθρο - ακρογωνιαίος λίθος της σκέψης αυτής ότι το CO2 είναι ο νέος «αντίχριστος» των Mann, Bradley και Hughes στο περιοδικό Nature (1998) αποδομήθηκε λόγω ενός χάκερ που έφερε στο φως της δημοσιότητας τα email της ερευνητικής ομάδας και αποκάλυψε το «μαγείρεμα» που έκαναν στις ...προσομειώσεις τους οι εν λόγω επιστήμονες!
Από σήμερα, λοιπόν, όλοι εκείνοι οι επιστήμονες και πολιτικοί που έχουν δομήσει την σκέψη τους γύρω από το φαινόμενο του θερμοκηπίου (από τον Αλ Γκορ και την WWF μέχρι τους Ενεργούς Πολίτες της Εύβοιας) πρέπει να αλλάξουν οπτική. Πρέπει να αναθεωρήσουν πολλά τόσο σε επιστημονικό όσο και πολιτικό επίπεδο. Έτσι είναι η ζωή παιδιά. Το παραμύθι του θερμοκηπίου μάς τελείωσε και πρέπει να βρούμε άλλο «δράκο» για τα παραμύθια μας.
Θα πρότεινα να δεχτούμε ως νέο «δράκο» μια χημική ένωση που είναι όντως κακιά για τον άνθρωπο (καρκινογόνος και μεταλλαξειογόνος): το εξασθενές χρώμιο. Ή την οικογένεια των βαρέων μετάλλων (νικέλιο, αρσενικό, κάδμιο, υδράργυρος κλπ)!
Έτσι αντί να τσακωνόμαστε στην Εύβοια (η Ταναϊς με την Γαία, η Γαία με τους Ενεργούς Πολίτες και ο Χαϊνάς με τον γράφοντα), ας αλλάξουμε τον τίτλο της εκδήλωσης στις 14/12/09 που διοργανώνουν οι Ενεργοί Πολίτες και από «οι κλιματικές αλλαγές και τα περιβαλλοντικά εγκλήματα στην Εύβοια» να τον κάνουμε «τα περιβαλλοντικά εγκλήματα στην Εύβοια» αφού οι κλιματικές αλλαγές ...μάς τελείωσαν!
Όμως, για να διαχειριστούμε επιτυχώς τα περιβαλλοντικά εγκλήματα, πρέπει αρχικά να αξιολογήσουμε την επικινδυνότητα των κινδύνων, πρέπει να σκεφτούμε την πιθανότητα να προκαλέσουν θάνατο ή μη αντιστρεπτή βλάβη στον άνθρωπο ή στο περιβάλλον. Θάνατοι ζώων και ανθρώπων που σχετίζονται με τη ρύπανση του περιβάλλοντος παρατηρούνται συνεχώς (Κορώνεια και Οινόφυτα, αντίστοιχα). Αρα είναι αυταπόδεικτο ότι ο πιο σημαντικός κίνδυνος για τον άνθρωπο στην Ελλάδα του 2010 δεν είναι το CO2 αλλά το μολυσμένο και ρυπασμένο νερό. Το οποίο, λόγω των συγκοινωνούντων δοχείων που είναι τα κανάλια του υδροφόρου ορίζοντα, εξαπλώνεται γοργά. Και έτσι σήμερα ένας καρκινοπαθής από μολυσμένο με Cr (VΙ) νερό δεν μπορεί καν να εναγάγει την Πολιτεία, αφού δεν υπάρχει νόμος που να απαγορεύει το Cr (VΙ) στο νερό.
Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Αλλά μην κρυβόμαστε πίσω από τη σύσκεψη στην Κοπεγχάγη για το κλίμα. Το πρόβλημα στην Ελλάδα σήμερα δεν είναι το κλίμα αλλά το στραβό μας το κλήμα, που, όπως πάμε, σύντομα θα το φάει ο γάιδαρος. Το πιο μεγάλο πρόβλημα είναι η ανύπαρκτη διαχείριση των ρυπαντών και των σκουπιδιών- από τις παράνομες χωματερές και το αμφίβολο χρονοδιάγραμμα για τους νέους ΧΥΤΑ ως τα καρκινογόνα στοιχεία στο νερό και ενδεχομένως και στα τρόφιμα. Συνάμα δεν υπάρχει πραγματική τιμωρία για τους ρυπαίνοντες. Ένα πρόστιμο-χάδι (ακόμη και αν εισπραχθεί) δεν θα σταματήσει καμία βιομηχανία να συνεχίσει να ρυπαίνει. Απαιτείται καλλιέργεια καταναλωτικής παιδείας με τη δημιουργία μιας βάσης δεδομένων δημόσια προσβάσιμης με τις εταιρείες που τους έχουν επιβληθεί πρόστιμα και αν αυτά τα πρόστιμα έχουν πληρωθεί. Ενας «Τειρεσίας Προστίμων» για το Περιβάλλον και τα τρόφιμα χρειάζεται, για να ξέρουμε ποιος ρυπαίνει ή παράγει μη ασφαλή τρόφιμα. Ετσι θα μπορούμε ως καταναλωτές να τους μποϊκοτάρουμε εμπορικά. Ζητάμε πολλά από τους επιθεωρητές Περιβάλλοντος (ΕΥΕΠ), το ΥΠΕΚΑ και το Υπουργείο Ανταγωνιστικότητας;
Σχετικά θέματα: