Με αφορμή τη συζήτηση που έχει ανοίξει ξανά αυτές τις μέρες σχετικά με την υπόθεση ΔΑΡΙΓΚ, η Αγωνιστική Συμπαράταξη τονίζει τα εξής:

Τόσο η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου (αρ. 125/2000) για τον αποχαρακτηρισμό της έκτασης όπου βρίσκονται οι εγκαταστάσεις της ΔΑΡΙΓΚ από χώρο προορισμένο από το σχέδιο πόλης για την κάλυψη των αναγκών της πόλης σε κοινωφελείς πολιτιστικές εγκαταστάσεις, όσο και η ακύρωση του σχεδίου πόλης ως προς τα συγκεκριμένα τετράγωνα από το νομάρχη Ευβοίας (Φεβρουάριος 2002) θυσιάζουν για μιαν ακόμη φορά το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου στο βωμό του εργολαβικού και επιχειρηματικού κέρδους.

Το απερχόμενο Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε ότι η πόλη μας έχοντας «υπερκαλύψει» (!) τις ανάγκες σε κοινόχρηστους και κοινωφελείς χώρους έχει την πολυτέλεια να χαρίζει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εκτάσεις σε κομβικά σημεία, όπως αυτό όπου βρίσκονται οι εγκαταστάσεις της ΔΑΡΙΓΚ.

Η υλοποίηση του σχεδίου της ΔΑΡΙΓΚ στην εν λόγω έκταση θα αποτελούσε τερατογένεση για τη Χαλκίδα, αφού θα αύξανε ασφυκτικά τις πυκνότητες, θα επιβάρυνε σημαντικά την πόλη με νέα πληθυσμιακά δεδομένα και, συνεπώς, θα αύξανε περαιτέρω την αναγκαιότητα σε κοινωφελείς λειτουργίες, που όμως με τον αποχαρακτηρισμό περιορίζονται. Έτσι, θα όξυνε και θα επέτεινε το υπάρχον πρόβλημα.

Όσοι υποστηρίζουν την υλοποίηση του κερδοσκοπικού σχεδίου της εταιρείας ΔΑΡΙΓΚ θα πρέπει να απαντήσουν σε σημαντικά ερωτήματα, τα οποία εξάλλου έχουν τεθεί και από τους επιστημονικούς φορείς της πόλης:

• Πού θα εγκατασταθούν οι κεντρικές πολιτιστικές λειτουργίες της Χαλκίδας, δεδομένου του κορεσμού της παλαιάς πόλης και τη δυσχέρεια ανεύρεσης μιας τέτοιας έκτασης σε άλλο χώρο, με δεδομένη την έλλειψη δημοτικής γης στις κρίσιμες θέσεις
• Πού θα εξευρεθούν και πώς θα επανακαθορισθούν οι χώροι κοινωνικής υποδομής για την αναβάθμιση της περιοχής και πώς θα καλυφθούν οι αυξημένες πλέον ανάγκες;
• Πώς θα εναρμονισθούν οι ρυθμίσεις με την κυκλοφοριακή οργάνωση, μεταφορική υποδομή και πώς θα λειτουργήσει το νέο οδικό δίκτυο;
• Πώς τα νέα δεδομένα θα επηρεάσουν το εμπορικό κέντρο, την εμπορική και οικονομική δραστηριότητα, με τις νέες εμπορικές συγκεντρώσεις;

Το άλλοθι για τον αποχαρακτηρισμό της έκτασης ήταν -ως συνήθως- «δεν έχουμε χρήματα για απαλλοτριώσεις». Όμως:

• Το σχέδιο πόλης κάνει πρόβλεψη σε βάθος χρόνου. Αν δεν έχει χρήματα ο δήμος σε κάποια χρονική στιγμή, θα έχει σε κάποια άλλη.
• Δεν αναζήτησαν πόρους. Δεν διεκδίκησαν τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους που παράνομα κατακρατεί η κυβέρνηση και που αυτή τη στιγμή ανέρχονται στο ποσό των 6,97 δισεκατομμυρίων δραχμών μόνο για τη Χαλκίδα.
• Η Χαλκίδα έχει κηρυχθεί από το 1971 ιστορικός τόπος και τόπος ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους. Ο χαρακτηρισμός αυτός πέρα από την ιδιαίτερη προστασία που συνεπάγεται -με εξαίρεση από το μέγιστο ύψος του Γ.Ο.Κ., ιδιαίτερη διαδικασία στην έγκριση του σχεδίου πόλης κλπ. (πού είναι άραγε αυτή η προστασία;)- δίνει τη δυνατότητα για ένταξη σε προγράμματα (της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλα) και εξεύρεση κονδυλίων για τα απαραίτητα έργα.
• Ο ίδιος χώρος (αλλά και η ευρύτερη περιοχή) μπορεί να υπαχθεί στις διατάξεις περί αναπλάσεων και να εξερευθούν και με αυτό τον τρόπο τα απαραίτητα κονδύλια (αλλά και να εξασφαλισθεί εισφορά σε γη).

Ο κ. νομάρχης, ανακαλώντας το σχέδιο πόλης (μόνον ως προς τα τετράγωνα όπου εδράζονται οι εγκαταστάσεις της ΔΑΡΙΓΚ) επικαλείται το χαρακτηρισμό της Χαλκίδας ως ιστορικού τόπου και τη συνακόλουθη -διαφορετική από αυτήν που ακολουθήθηκε- διαδικασία έγκρισης του σχεδίου. Σε αυτό το σημείο, θα θέλαμε να επισημάνουμε τα εξής:

• Τώρα θυμήθηκαν τον ιστορικό τόπο; Η απόφαση χαρακτηρισμού ισχύει από το 1971.
• Γιατί ο ίδιος και οι προκάτοχοί του ποτέ μέχρι τώρα δεν εφάρμοσαν ό,τι ισχύει για τους ιστορικούς τόπους;
• Πώς γίνεται η Χαλκίδα να έχει χαρακτηρισθεί εδώ και τρεις δεκαετίες ιστορικός τόπος και τόπος ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους και παρόλα αυτά να έχει τη σημερινή της όψη;
• Τι έκαναν οι πολεοδομικές υπηρεσίες, τόσο της Νομαρχίας, όσο και του Δήμου, αλλά και τα αρμόδια υπουργεία; Δεν γνώριζαν τις διατάξεις;

Είναι όλοι τους υπόλογοι απέναντι στο λαό τη Χαλκίδας.

Η περίπτωση Δάριγκ έχει όμως και μια άλλη εξ ίσου σοβαρή παράμετρο. Όσοι έχουν μνήμη θυμούνται ότι ο Ομιλος Κουταλίδη, όταν περιήλθε στα χέρια του η εταιρεία, αλλά και όταν ζητούσε από το Δημοτικό Συμβούλιο τον αποχαρακτηρισμό της έκτασης που καταλαμβάνουν οι εγκαταστάσεις του εργοστασίου, ως επιχείρημα προέβαλε ότι δεν θα χάσουν τις δουλειές τους οι εργαζόμενοι. Το ίδιο επιχείρημα χρησιμοποιούσαν και εκείνοι (Δημοτικό Συμβούλιο) που ψήφισαν τον αποχαρακτηρισμό για να δικαιολογήσουν την απόφαση τους. Η πραγματικότητα όμως είναι τελείως διαφορετική. Ήδη η εταιρεία προχώρησε σε μεγάλο αριθμό απολύσεων προσθέτοντας νέους ανέργους στην δοκιμαζόμενη από την ανεργία περιοχή μας.

• Γιατί οι πάντες σιώπησαν προεκλογικά;
• Γιατί το Δημοτικό Συμβούλιο που ήταν τόσο πρόθυμο για τον αποχαρακτηρισμό τηρεί σιγήν ιχθύος για τις απολύσεις;
• Ποιες εγγυήσεις και δεσμεύσεις πήρε από τον Κουταλίδη για να συναινέσει στο κερδοσκοπικό σχέδιο της Δάριγκ;
• Και πώς τώρα εμφανίζονται στο πλευρό των εργαζομένων εκείνοι που σιώπησαν προεκλογικά (γιατί άραγε;), ενώ στο Δημοτικό Συμβούλιο διαφωνούσαν μόνο στα «ανταλλάγματα»;

Πέραν τούτων και ανεξάρτητα από τον απαράδεκτο -από κάθε άποψη- αποχαρακτηρισμό, μια από τις προϋποθέσεις για να μη μείνουν άνεργοι οι εργαζόμενοι της ΔΑΡΙΓΚ είναι η ολοκλήρωση των εργασιών της μετεγκατάστασης πριν σταματήσει τη λειτουργία του το εργαστάσιο της Χαλκίδας.

Υπενθυμίζουμε ότι ο μόνος συνδυασμός που πήρε θέση γι' αυτά τα ζητήματα και προεκλογικά ήταν η Αγωνιστική Συμπαράταξη, διά του υποψηφίου δημάρχου Βαγγέλη Σταματούκου και μέσα από τα έντυπά της.

Με βάση όλα τα πιο πάνω, το Δ.Σ. θα πρέπει να συζητήσει εκτάκτως το θέμα και:

α) Να απαιτήσει την επαναπρόσληψη όσων έχουν απολυθεί και εφόσον οι ίδιοι επιθυμούν να επιστρέψουν, με τις συμβάσεις που είχαν πριν την απόλυσή τους;

β) Να ανακαλέσει την απόφαση του 2000 με την οποία ζητούσε αποχαρακτηρισμό της έκτασης από κοινωφελή.

γ) Σε αυτή τη συνεδρίαση ή στη συνεδρίαση κατά την οποία θα συζητηθεί το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο να προτείνει την υπαγωγή της ευρύτερης περιοχής στις διατάξεις περί αναπλάσεων και τον επαναχαρακτηρισμό της συγκεκριμένης έκτασης ως χώρου κοινωφελούς προορισμένου να καλύψει τις ανάγκες της πόλης σε πολιτιστικές εγκαταστάσεις, χωρίς κανένα παζάρι στα στρέμματα.

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »