Αποφασισμένοι οι κάτοικοι του Αλιβερίου να μην επιτρέψουν την καύση RDF από την ΑΓΕΤ

Την αδιαπραγμάτευτη απόφασή τους να μην συναινέσουν αλλά και να μην επιτρέψουν την καύση των σκουπιδιών της Αθήνας με τη μορφή R.D.F. στην τοπική τσιμεντοβιομηχανία διατράνωσε η τοπική κοινωνία του Αλιβερίου κόντρα στους σχεδιασμούς ΑΓΕΤ - ΕΣΔΝΑ - Κυβέρνησης - ΥΠΕΧΩΔΕ στην εκδήλωση του Σαββάτου 10 Μαϊου. Η ΑΓΕΤ έχει ήδη υποβάλλει αναμορφωμένη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.

Πάνω από χίλιοι κάτοικοι της περιοχής ανταποκρίθηκαν μαζικά στο κάλεσμα της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα και γέμισαν ασφυκτικά το χώρο του Εργατικού Κέντρου Αλιβερίου και των γύρω δρόμων, παρακολουθώντας ακόμα και όρθιοι και από οθόνης τα τεκταινόμενα στο εσωτερικό της αίθουσας.

Καλωσορίζοντας ομιλητές και παρευρισκομένους ο επικεφαλής της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα κ. Λαγανάς τόνισε

"...Η ΑΓΕΤ ξαναυπέβαλε αναμορφωμένη τη Μελετη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και επιμένει υπεροπτικά να ζητάει έγκριση για καύση σκουπιδιών RDF.

Χάνουν τον καιρό τους όσοι πιστεύουν ότι θα εγκαταλείψουμε τον αγώνα μας. Θα βρουν το λαό του Αλιβεριου και της γύρω περιοχής εμπρός τους. Στις 23 Μαϊου συζητάται η ΜΠΕ στη Νομαρχιακή Επιτροπή Περιβάλλοντος, θα είμαστε εκεί, μέσα στα πλαίσια των θεσμών της πολιτείας να δώσουμε τη μάχη μας. Ζητάμε να ξαναέρθει το θέμα στο Νομαρχιακό Συμβούλιο και να ηγηθεί η Νομαρχία του αγώνα να μην καούν τα σκουπίδια της Αθήνας στην Εύβοια, σήμερα στο Αλιβέρι, αύριο στη Χαλκίδα και στο βάθος περιμένει και η Ριτσώνα. Την άδεια πρέπει να την υπογράψει ο Υπουργός ΥΠΕΧΩΔΕ. Στα γραφεία όμως όλων (βουλευτών, υπηρεσιών, υπουργών κλπ.) μαζί με όλες τις απόψεις και παρατηρήσεις μας πάνω-πάνω θα είναι το κείμενο με την κραυγή αγωνίας 700 νέων μανάδων της περιοχής που λένε όχι σε αυτό το έγκλημα και ζητάνε ένα καθαρό και υγιεινό περιβάλλον για τα παιδία τους. Θα τις αγνοήσουν και αυτες;".

Ο Καθηγητής του Τμήματος Τεχνολογιών Αντιρρύπανσης ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας, Πέτρος Σαμαράς, δεν μπόρεσε να βρίσκεται στην εκδήλωση, αλλά έγιναν γνωστά στον κόσμο τα κυριότερα σημεία της κατατοπιστικής εισήγησής του. Στην εισήγησή του διατυπώνεται η βεβαιότητα για την παραγωγή επικίνδυνων χημικών ουσιών της ομάδας των διοξινών και φουρανίων, που επιβεβαιώνονται και με μελέτες που έχουν γίνει σε χώρες της Ε.Ε., της Αμερικής και της Αυστραλίας, αλλά και την παρουσία υδραργύρου από την ομάδα των βαρέων μετάλλων στα απαέρια, λόγω σύνθεσης των σκουπιδιών (παρουσία ενώσεων χλωρίου και υδραργύρου) και των αντικειμενικά κατασκευαστικών προδιαγραφών των τσιμεντάδικων. Ο κ. Σαμαράς επισήμανε ακόμα πως η εμφανιζόμενη ως σταθερή κυμαινόμενη περιεκτικότητα χλωρίου - βασικού στοιχείου για την παραγωγή των συγκεκριμένων επικίνδυνων ρύπων - στα απορρίμματα, είναι σε τιμές μεγαλύτερες από τις αντίστοιχες των σημερινών καυσίμων που χρησιμοποιούνται στη μονάδα (κάρβουνο-πετ κωκ) δημιουργώντας συνθήκες μεγαλύτερης επικινδυνότητας. Ο Διδάκτωρ Χημικός Μηχανικός και Επιστημονικός Σύμβουλος του αγώνα των κατοίκων συμπερασματικά κατέληξε πως «η χρήση του RDF πρέπει οπωσδήποτε να μην εφαρμοστεί διαφορετικά τα προβλήματα που αναμένονται να δημιουργηθούν στην περιοχή και στους κατοίκους θα είναι σοβαρά».

Ο Κων/νος Γουργουλιάννης, Πνευμονολόγος Καθηγητής Ιατρικής - Αντιπρύτανης Πανεπιστημίου Θεσσαλίας εξέθεσε με απλό και αναλυτικό τρόπο, τους μηχανισμούς επηρεασμού της ανθρώπινης υγείας, τις σοβαρές αυτόνομες επιπτώσεις των συγκεκριμένων παραγόμενων ρύπων κατά την καύση των σκουπιδιών αλλά κυρίως τη συνεργιστική και πολλαπλασιαστικά αθροιστική δράση τους συνδυασμένα με αυτούς από τη γενικότερη βιομηχανική και ανθρώπινη δραστηριότητα.

Την ανάγκη εφαρμογής της «αρχής του ελάχιστου ρίσκου στα όρια των κινδύνων της αεροπορικής πτήσης» στην εξεταζόμενη περίπτωση πριν παρθεί οποιαδήποτε απόφαση από την επίσημη Πολιτεία, διατύπωσε ο Διδάκτωρ Μηχανικός, Γιώργος Διλιντάς και Τεχνικός Διευθυντής μεγάλου ξένου Πιστοποιητικού οργανισμού. Ο κ. Διλιντάς τόνισε ότι η περίπτωση έκλυσης των συγκεκριμένων ρύπων είναι τραγική και δημιουργεί καταστάσεις πρακτικά μη αντιστρέψιμες για το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων που θα επηρεάσουν. Σύμφωνα δε με την παρουσιασθείσα προσωπική και πειραματική επιστημονική του εμπειρία από τη συμμετοχή του σε μεγάλο οικονομικό πρότζεκτ στην Ιταλία για την καύση σκουπιδιών (RDF) με σκοπό την ανάκτηση ενέργειας, σε συνθήκες εργαστηρίου και πολλαπλών διαφορετικών επιλογών προσομοίωσης, κατέστη σε κάθε περίπτωση πρακτικά αδύνατη η αποφυγή παραγωγής διοξινών με την υφιστάμενη τεχνολογία της εποχής.

Ο Χημικός Μηχανικός και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, Γρηγόρης Γρηγοριάδης στάθηκε αναλυτικά στα επιδεχόμενα σοβαρών επιφυλάξεων και κριτικής γεγονότα που συνοδεύουν τη διαδικασία αδειοδότησης (προέγκριση ΥΠΕΧΩΔΕ, υπογραφή μνημόνιου μη δημοσιοποίησης, απουσία μετρήσεων και παρουσίασης στοιχείων και δεδομένων για το πρωτόγνωρο για την χώρα εγχείρημα, απουσία δεδομένων κατάστασης συνεργιστικής ρύπανσης στην περιοχή, κλπ). Πρόβαλλε την πραγματικότητα της μη ύπαρξης απόλυτα ασφαλών χρήσεων της τεχνολογίας και της απουσίας μηχανισμών απόλυτης διασφάλισης από τις περιπτώσεις αστοχίας κατά την καύση, και επέμεινε πως η έννοια των ορίων των εκπομπών που θεσπίζονται κάθε φορά μπορεί να πατάνε στα δεδομένα της στιγμής που διαθέτει κάθε φορά η επιστήμη και η τεχνική, αλλά κυρίως αποτελούν αποτελέσματα πολιτικών και οικονομικών συμφωνιών. Ενώ κλείνοντας, στάθηκε στο γεγονός πως η ανθρώπινη υγεία και ζωή δεν είναι δυνατόν να μπαίνει κάτω από τα κέρδη και τα οικονομικά συμφέροντα.

Στις νομικές πλευρές και τα κενά της εξεταζόμενης περίπτωσης με βάσει την Εθνική Νομοθεσία και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο στάθηκε ο εξειδικευμένος στο Περιβαλλοντικό Δίκαιο, Δικηγόρος LLM HAIDELBERG, Νίκος Κόλιας. Παρουσίασε ανάλογες δεδικασμένες θετικά για τα αιτήματα των κατοίκων περιπτώσεις από το αρμόδιο Ανώτατο Ακυρωτικό Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, εμφανιζόμενος ιδιαίτερα αισιόδοξος για την νομική δικαίωση σε τυχόν προσφυγή στην περίπτωση που δοθεί από το ΥΠΕΧΩΔΕ έγκριση καύσης στην ΑΓΕΤ.

Στην συγκέντρωση παρευρέθηκαν ο βουλευτής ΠΑΣΟΚ Εύβοιας, Γιώργος Παπαγεωργίου, ο Βαγγέλης Αποστόλου, Μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Συνασπισμού, ως εκπρόσωπος του Προέδρου του Αλέξη Τσίπρα, και αντιπροσωπείες της Νομαρχιακής Επιτροπής Εύβοιας του ΚΚΕ, με την Κατερίνα Δημάκη και της Δημοκρατικής Αναγέννησης, με τον κ. Παπαϊωάννου. Χαιρετισμούς συμπαράστασης απέστειλαν οι βουλευτές Εύβοιας: Νέας Δημοκρατίας κ. Λιάσκος, ΠΑΣΟΚ κ. Περλεπέ-Σηφουνάκη και ΚΚΕ κ. Μαρίνος, που λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν.

Αίσθηση προκάλεσαν οι παρεμβάσεις των Δημάρχων Ταμυνέων κ. Καράπα, Δυστίων, κ. Μαστροκώστα και Αυλώνος, κ. Κατσούλη και ο χαιρετισμός της αντιπροσωπείας του Δήμου Ερετρίας που δήλωσαν την υποστήριξή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στον αγώνα των κατοίκων και των φορέων του. Τοποθετήθηκαν επίσης ο Πρόεδρος του ΤΕΕ, ο κ. Καμαριώτης και ο εκπρόσωπος του Ιατρικού Συλλόγου Ευβοίας και Νομαρχιακός Σύμβουλος, ο κ. Βλαχογιώργος, οι οποίοι, αφού εξέθεσαν τις επιστημονικές απόψεις τους που δικαιώνουν την αντίθεση του κόσμου με την καύση του RDF, διαβεβαίωσαν το παριστάμενο κοινό πως ο επιστημονικός κόσμος του νομού θα σταθεί σταθερά μέχρι τελικής δικαίωσης κοντά στα συμφέροντα της τοπικής κοινωνίας και της Εύβοιας.

Τη συμπαράστασή τους εξεδήλωσαν οι Δημοτικοί Σύμβουλοι Ταμυνέων, κ.κ. Πιλάτης, Μπόκαρης, Κατσαμάγκος, Βαλαγιαννόπουλος και Πάττας, και πάνω από τριάντα μαζικοί φορείς της ευρύτερης Περιοχής.

Με ψήφισμά της που υιοθέτησε, η συγκέντρωση ζητά:

• 1. Να απορριφθεί κάτω από οποιουσδήποτε όρους και προυποθέσεις η επαναδιατυπωμένη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων όσον αφορά την καύση των σκουπιδιών, τη χρήση επικίνδυνων πρώτων υλών (ιπτάμενη τέφρα-ερυθρά ιλύς) και την εγκατάσταση τόσο μεγάλου συστήματος αφαλάτωσης στον κλειστό Κόλπο του Αλιβερίου.
• 2. Να υποχρεωθεί η Εταιρεία να προχωρήσει στο κλείσιμο όλων των υπαίθριων ανοικτών αποθηκών καυσίμων και πρώτων υλών όπως και στην προστασία των φυσικών πόρων.
• 3. Να αρχίσει επιτέλους ο συνολικός έλεγχος της περιοχής από την άποψη της επιβάρυνσής της σε ρύπους.
• 4. Να μελετηθεί και να χρηματοδοτηθεί η εκπόνηση Στρατηγικής Περιβαλλοντικής Μελέτης της περιοχής για τη φέρουσα ικανότητά της να υποδέχεται βιομηχανικές δραστηριότητες και η υλοποίηση ενός σχέδιου περιβαλλοντικής αναμόρφωσης της Περιοχής.