|
Πραγματοποιήθηκε το απόγευμα του Σαββάτου 1 Δεκεμβρίου, στην αίθουσα της ΔΕΠΑΧ, ημερίδα με θέμα «Τα Νερά της Εύβοιας - ποιότητα και διαχείριση». Η κα Ρούλα Πουλιανίτου, εκπαιδευτικός - γεωλόγος αναφέρθηκε στην έρευνα που έκαναν για το νερό της Εύβοιας, στο πλαίσιο της οποίας ετοίμασαν ένα ερωτηματολόγιο που δόθηκε στους δήμους. Πήραν απάντηση από 10 μόνο δήμους. - Ένα από τα ερωτήματα ήταν αν το δίκτυο ύδρευσης αποτελείται από αμιαντοσωλήνες. Από τα στοιχεία που συγκέντρωσαν φαίνεται ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος του δικτύου ύδρευσης στους πιο πολλούς δήμους αποτελείται από αμιαντοσωλήνες πλην ελαχίστων εξαιρέσεων όπως π.χ. στο Δήμο Διρφύων και σε κάποιους Δήμους το ποσοστό των αμιαντοσωλήνων είναι μικρό, όπως π.χ. στο Δήμο Ληλαντίων μόνο 300 μ., στο Δήμο Δυστίων 1000 μ. στα 6000 μ., στο Δήμο Κύμης το 30% του δικτύου και στο Δήμο Αιδηψού ένα μέρος του δικτύου. Στη Χαλκίδα ένα πολύ μεγάλο μέρος του δικτύου αποτελείται από αμιαντοσωλήνες. Ένα άλλο πολύ σοβαρό πρόβλημα στις περιοχές με παλαιό δίκτυο είναι οι αφανείς διαρροές και έτσι χάνεται πολύτιμο νερό. Πρόγραμμα αντικατάστασης των σωλήνων αμιάντου από ότι φαίνεται υπάρχει σε λίγους Δήμους, σε κάποιους έχουν γίνει ή έχουν ανατεθεί μελέτες αλλά το κόστος είναι μεγάλο και γενικά υπάρχει πρόβλημα εξεύρεσης κονδυλίων. - Στο ερώτημα αν γίνεται έλεγχος της ποιότητας του νερού αν εξαιρέσουμε το Δήμο Χαλκιδέων και το Δήμο Ν. Αρτάκης που κάνουν πολύ τακτικά ελέγχους σε εργαστήρια με διαπίστευση καθώς και το Δήμο Ληλαντίων που κάνει τακτικά έλεγχο, οι υπόλοιποι Δήμοι κάνουν 3-4 φορές το χρόνο, ένας Δήμος δήλωσε ότι κάνει έλεγχο ανά δίμηνο και κάποιοι από τον Απρίλιο ως τον Νοέμβριο. Σύμφωνα με τη νομοθεσία οι Δήμοι είναι υποχρεωμένοι να ελέγχουν την ποιότητα του νερού της περιοχής τους κάθε μήνα και να κοινοποιούν τα αποτελέσματα των αναλύσεων στη Δ/νση Υγιεινής της Νομαρχίας. Αυτό γίνεται σε ελάχιστες περιπτώσεις. Π.χ. ο Δήμος Χαλκιδέων το κάνει. Επίσης απαραίτητη είναι η ενημέρωση των πολιτών, κάτι που γίνεται σπάνια. Οι Δήμοι είναι υποχρεωμένοι να ενημερώνουν τους πολίτες και κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να ζητά από το Δήμο της περιοχής του να γίνεται έλεγχος της ποιότητας του νερού και να ενημερώνεται για τα αποτελέσματα. Ένα θέμα επίσης είναι πώς γίνονται οι έλεγχοι. Γίνονται σε διαπιστευμένα εργαστήρια; Διαπίστευση δεν έχουν όλοι οι φορείς του δημοσίου. Εκτός από το Γενικό χημείο του κράτους τα παραρτήματά του δεν έχουν όλα διαπίστευση π.χ. το παράρτημα της Χαλκίδας του Γενικού Χημείου του κράτους μάλλον δεν έχει. «Ποιος ελέγχει τα εργαστήρια χωρίς διαπίστευση; Και τελικά ποιος ελέγχει τους Δήμους αν εφαρμόζουν τις οδηγίες που παίρνουν από τα εργαστήρια μετά τον έλεγχο στην περίπτωση που υπάρχει κάποιο πρόβλημα;» - Ένα άλλο σοβαρό ζήτημα είναι ότι δεν υπάρχει βιολογικός καθαρισμός σε όλους τους Δήμους. Πέντε από τους δέκα Δήμους δεν έχουν βιολογικό καθαρισμό. - Τέλος ενώ σχεδόν σε όλους τους Δήμους υπάρχουν χείμαρροι ή ρέματα δεν φαίνεται να τους δίνεται η ανάλογη σημασία. «Πιθανόν δεν έχουν εκτιμήσει ή δεν μπορούν να εκτιμήσουν τη μεγάλη σημασία και το ρόλο των χειμάρρων ή των ρεμάτων σε μια περιοχή γι' αυτό στις περισσότερες περιπτώσεις είναι αφημένα στην τύχη τους. Σχεδόν σε όλα τα ρέματα πέφτουν σκουπίδια και διάφορα απόβλητα με αποτέλεσμα να δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα όπως π.χ. ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα στον Πισσώνα λόγω των σφαγείων, στην περιοχή του Λήλαντα υπάρχουν χοιροτροφικές μονάδες που ρίχνουν λύματα, επίσης γίνεται ανεξέλεγκτη απόρριψη σκουπιδιών στο ποτάμι από κατοίκους και βιοτέχνες και τέλος σε κάποιες περιοχές ρίχνονται από κάποιους οι υπερχειλίσεις των βόθρων στο δίκτυο ομβρίων» σημείωσε η κα Πουλιανίτου. Σχετικά Θέματα:
|
|