Στις 15 του μήνα, στις 9.00 το πρωί, ξεκινήσαμε με την υπόλοιπη περιβαλλοντολογική ομάδα, για την περιοχή της Εύβοιας που ονομάζεται Κάκαβος και είναι λίγο πιο έξω απ' τη Σκυλόγιαννη. Εκεί εξετάσαμε και μελετήσαμε τις τεχνητές λίμνες από τις οποίες οι εργάτες εξόρυσσαν τον λευκόλιθο. Κάποια στιγμή, ξέκοψα απ' την ομάδα και κατευθύνθηκα προς το παλιό και εγκαταλειμμένο εργοστάσιο επεξεργασίας του λευκόλιθου. Ενθουσιάστηκα από το μαραμένο τοπίο που έδινε την εντύπωση του θανάτου. Όλα αυτά τα σκουριασμένα και παρατημένα στις κακουχίες του καιρού μηχανήματα, μαζί με τα χαρακωμένα βουνά αποτελούσαν κύριο στοιχείο της αίσθησης της μοναξιάς που επικρατούσε εκεί. Αλλά η ώρα πέρασε και καθώς είχα απορροφηθεί, άκουσα τον κύριο Βασιλόπουλο να με φωνάζει γιατί φεύγαμε.
Σαββάκης Θανάσης
|