Από την επίσκεψη μας στον Κάκαβο, οι εντυπώσεις μου ήταν πάρα πολλές. Το τοπίο θα μπορούσε να πει κανείς, ότι ήταν αρκετά ειδυλλιακό. Ο άνθρωπος παρά πολλές φορές έχει παρέμβει στη φύση, έτσι και στον Κάκκαβο. Όταν πήγαμε στο εργοστάσιο εξόρυξης λευκολίθου εντυπωσιάστηκα. Συλλογίστηκα πως μπορεί ο άνθρωπος να φτιάξει τέτοια μηχανήματα, και με τι μυαλό υπολόγισε το καθετί, δηλαδή από που θα περάσει ο λευκόλιθος για να καθαριστεί από που θα βγει κ.ά. Βέβαια, σήμερα, αυτό το εργοστάσιο δεν λειτουργεί και τα μηχανήματα καθώς και όλα τα άλλα αντικείμενα είναι παρατημένα και ο κόσμος που υπήρχε πριν εκεί, δεν υπάρχει, παρά μόνο ένας φύλακας.
Στις λίμνες, το τοπίο ήταν φανταστικό και εξωλογικό. Στην πρώτη λίμνη που πήγαμε, μεγάλη εντύπωση μου έκαναν τα καταπράσινα νερά των λιμνών καθώς και τα βουνά που είχε δημιουργήσει ο άνθρωπος για να βρει το μετάλλευμα. Στη δεύτερη λίμνη το τοπίο ήταν κάπως, έξω από την πραγματικότητα. Βέβαια, εκεί, το νερό της λίμνης ήταν λιγότερο απ' ότι το νερό της πρώτης. Αυτό μπορεί να συνέβη γιατί το έδαφος της δεύτερης λίμνης είναι πιο πορώδες απ' ότι της πρώτης. Επίσης στο χώρο γύρω από τη λίμνη (κατά σειρά δεύτερη που επισκεφθήκαμε) υπάρχουν κάποια κλαδιά από θάμνους περίεργα διαμορφωμένα. Αυτό το τοπίο ήταν αρκετά σουρεαλιστικό.
Από την επίσκεψη αυτή συμπεραίνουμε ότι η επέμβαση του ανθρώπου στη φύση είναι αρνητική, αλλά καμιά φορά μπορεί να γίνει θετική, όπως στον Κάκαβο.

Ευαγγελία Γεραλή

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »