Ανέκαθεν οι ρεματιές υπήρξαν μυστηριακές και μας φόβιζαν. Τα φυσικά στοιχεία το βράδυ μεταμορφώνονται σε στοιχειά και μια σειρά θρύλους δημιουργείται. Νεράιδες και στοιχειά βρήκαν καταφύγιο μέσα στα Καναλάκια. Οι Αρχαίοι τις έλεγαν Νηρηίδες ή Ναίδες. Τα πνεύματα του νερού και τα στοιχειά του δάσους. Και ήτανε καλές και κακές παράλληλα, θεές και δαίμονες συνάμα, κοπέλες όμορφες μα και ξελογιάστρες, εκδικητικές, πιστές αλλά και άπιστες. Ήταν παρθένες, τραγουδούσαν το γάμο, ήταν γόνοι θεϊκών και ημιθεϊκών ενώσεων, προστάτευαν τον τόπο, ευλογούσαν, μοίραναν, χρησμολογούσαν. Ήταν οι Νύμφες των Αρχαίων, που έγιναν Μούσες από μία σεμνότερη οπτική γωνία και είναι οι ίδιες που έφτασαν στα παραμύθια μας ως νεράιδες. Όλες αυτές οι μορφές, λοιπόν, έβρισκαν καταφύγιο σε αυτό το ρέμα. Στην πραγματικότητα βέβαια, έβρισκαν καταφύγιο στη σκέψη και το υποσυνείδητο των προγόνων μας, κατοίκων του Ελυμνίου. Οι Λειβηθρίδες, λοιπόν, χάρισαν, μέσα από την παράδοση, στο Καναλιώτικο ξερόβραχο μια περίεργη ονομασία "Λειβράκι". Η παγανιστική αυτή λατρεία των Αρχαίων φτάνει και ως στις μέρες μας. Και σε αυτό το ρέμα αντιπαλεύουν τα δαιμόνια με τη χριστιανική λατρεία, η μαγεία με την ορθόδοξη πίστη, όπου υψώνονται ξωκλήσια και εικονοστάσια για να νικηθούν οι φόβοι των ανθρώπων. "Αυτή η δράση, η δαιμονική και η αλαφροΐσκιωτη με τη σειρά της στόλισε τα Καναλάκια με άλλης λογικής φαινόμενα απόκρυφα και μαγικά. Αγριοσυκιές που πετροβολούσαν ανθρώπους, ένας σκύλος αλλόκοτος που μιλούσε ανθρώπινα σε μια γριούλα, φωνές ξαφνικές και αδέσποτες που τις κατάπινε το φαράγγι, ακόμα και μία ξανθομάλλα ξωτικιά, που μόλις την αντίκρισαν εξαφανίστηκε σε μιας συκιάς τον ίσκιο. Κι ήταν η θεία Στάθαινα που κατέβαζε το φεγγάρι μαγικά τη νύχτα μες στο ρέμα κι εκείνο βόγκαγε.

Ακόμα κι ένας δάσκαλος, ο Βάσσος, πήγαινε εκεί και διάβαζε τη Σολομωνική...", γράφει ο Δημήτρης Αποστόλου και συνεχίζει: "Η λαϊκή φαντασία δε δίστασε το 'διαβολόρεμα' έτσι τα Καναλάκια έγιναν δισυπόστατα. Η πάλη του Χριστιανισμού και του παγανισμού. Η πάλη του καλού και του κακού, που ξεκίνησε με τη δημιουργία και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Μέσα στο σύμπαν. Μέσα στον κόσμο. Μέσα στο χείμαρρο των Καναλιών...".

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »