Ανάμεσα στους ποταμούς Αλφειό και Κλάδεο, απλώνεται ήρεμος και γαλήνιος, ο πλούσιος τόπος που έμελλε το όνομά του να γίνει παγκόσμια γνωστό: Ολυμπία.

Τόπος όπου οι Θεοί με τους ανθρώπους μπλέκονται. Τόπος επιβλητικός και υποβλητικός. Φαινόταν ότι κάτι μεγάλο ετοίμαζε. Και πράγματι σ' αυτή την ιερή Αλτη γεννήθηκε και εδραιώθηκε το πνεύμα του αθλητισμού και η Ολυμπιακή ιδέα.

Το ιδανικό του υψηλού και του ωραίου σώματος και ψυχής.

Αυτό το νοιώθει ο κάθε επισκέπτης στον ιερό χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας.

Το ίδιο νοιώσαμε κι εμείς όταν στα πλαίσια του προγράμματος της Ολυμπιακής Παιδείας επισκεφτήκαμε αυτό τον τόπο με τους μαθητές του γυμνασίου μας. Ο νους αφήνεται ελεύθερος να δέσει τον χώρο με το γεγονός. Νοιώθει ο επισκέπτης, γιατί οι άνθρωποι εκείνοι εκφράστηκαν ελεύθερα και δημιούργησαν ως στάση ζωής, τον ελεύθερο άνθρωπο. Τον άνθρωπο που είναι απαλλαγμένος από κάθε τι πρόσθετο και τον κρατάει μόνο το ηθικό χρέος ν' ανέβει πιο ψηλά, σεβόμενος πάντα τον συνάνθρωπο. Τον άνθρωπο που είχε το φρόνημα και το σθένος να τηρήσει αναλλοίωτο για 1200 χρόνια το πνεύμα των Ολυμπιακών αγώνων.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο Πιέρ ντε Κουμπερτέν, ο εμπνευστής της αναβίωσης των Ολυμπιακών αγώνων, όρισε ως έμβλημα των αγώνων το «citius, altius, fortius» (ήτοι γρηγορότερα, ψηλότερα, δυνατότερα).

Από τον χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας θα είχε εμπνευστεί σίγουρα. Όμως σήμερα τηρούνται τα παραπάνω σύμφωνα με το αθλητικό ιδανικό;

Μήπως το γρηγορότερα, ψηλότερα, δυνατότερα παίρνει άλλη έννοια σήμερα και εξυπηρετεί άλλου είδους σκοπιμότητες, ξένες από το πνεύμα του Ολυμπισμού;

Οι μαθητές μας που αγωνίστηκαν στο αρχαίο στάδιο, εκεί όπου εκατοντάδες χρόνια πριν έδιναν τον καλύτερό τους εαυτό οι αθλητές, θα είχαν άραγε στο μυαλό τους την υψηλή αξία του αθλητισμού που είχαν εκείνοι;

Είναι γεγονός ότι σήμερα, στο βωμό της παγκοσμιοποίησης έχουν θυσιαστεί πολλές αρχές και αξίες και ο αθλητισμός δυστυχώς, δεν έμεινε ανεπηρέαστος. Εμπορευματοποιήθηκε, έγινε πεδίο ανταγωνισμού πολυεθνικών. Ο αθλητισμός συνδέθηκε με τον πρωταθλητισμό και χάθηκε η άμιλλα και ο συναγωνισμός. Χρησιμοποιήθηκε η αθλητική ιδέα για να εξυπηρετηθούν οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα. Και όμως έχει την δυνατότητα να ενώσει λαούς και να γίνει πρεσβευτής ειρήνης.

Είναι λοιπόν επιτακτική ανάγκη του σήμερα, να αντλούμε από την αίγλη των αρχαίων Ολυμπιακών αγώνων, να μαθαίνουμε τους νέους να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό για το «Υψηλό» και για το «Μεγάλο» για να μπορούμε να προσφέρουμε σε αυτό το παγκόσμιο πλέον δημιούργημα του πολιτισμού, τον Ολυμπισμό.

Της Μαρίας Μακαντάση φιλολόγου
Διευθύντριας του Γυμνασίου Λίμνης

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »