Τον Ιανουάριο του 2000 πήγαμε μία εκπαιδευτική εκδρομή για τέσσερις μέρες στην Κλειτορία. Εκεί γνωρίσαμε πολλά πράγματα, παίξαμε παιχνίδια, ενωθήκαμε με τη φύση, κάναμε πειράματα κ.ά.
Ένα από τα παιχνίδια που παίξαμε και με εντυπωσίασε ήταν το παιχνίδι με τους καθρέφτες.
Όλα τα παιδιά μαζί είχαμε φτιάξει μία σειρά το ένα πίσω από το άλλο και με το δεξί μας χέρι κρατούσαμε τον ώμο του μπροστινού παιδιού και με τον αριστερό κρατούσαμε κάτω από τη μύτη μας ένα χαρτόνι που πάνω από αυτό το χαρτόνι ήταν τοποθετημένος ένας καθρέφτης. Μπροστά από όλα τα παιδιά ήταν ο "αρχηγός" της ομάδας ο κύριος Βασίλης που μας βοήθησε πολύ. Ο κύριος Βασίλης μας οδηγούσε. Μας πήγαινε, σε διάφορα σημεία, ανεβαίναμε λοφάκια, περνάγαμε δίπλα από ποτάμια και αλλού. Εμείς βλέπαμε στα καθρεφτάκια και φαινόταν πως πατούσαμε πάνω στον ουρανό. Όταν μάλιστα κουνιόταν ο καθρέφτης τότε νομίζαμε ότι θα πέσουμε κάτω. Ήταν φανταστικά!!!
Αυτό ήταν ένα από τα παιχνίδια που παίξαμε. Πιστεύω πως με αυτήν την περιγραφή καταλάβατε πως περάσαμε πολύ ωραία και πως μάθαμε παρά πολλά πράγματα που καν δεν είχαμε ακούσει γι' αυτά.
Παρασκευή Καπετάνιου
|