Κατά τη διάρκεια της παραμονής μας στις Πρέσπες και στην ευρύτερη περιοχή, στη διάρκεια των 8 ημερών όπου εγκατασταθήκαμε, οι εντυπώσεις που μας δημιουργήθηκαν ήταν ποικίλες και μερικές από αυτές πρωτόγνωρες αφού είχαν να κάνουν με ένα φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον που μέχρι τότε μας ήταν γνωστό μόνο μέσα από τα Μ.Μ.Ε.
Μια πολύ όμορφη εικόνα ήταν η φυσική ομορφιά που αντικρίσαμε την πρώτη κιόλας μέρα της επισκέψεώς μας στην περιοχή. Οι δύο λίμνες οι οποίες δεσπόζουν στην περιοχή με τα καθάρια και γαλήνια τους που στροφτάλιζαν κάθε φορά που ήλιος τα ακουμπούσε, μαζί με τα κάθε λογής ζώα και πουλιά μας δημιούργησαν την εντύπωση ότι βρισκόμαστε σε ένα επίγειο παράδεισο.
Μεγαλύτερη όμως εντύπωση μας προξένησαν οι ζεστές κι αγνές καρδιές των ανθρώπων που ζουν μακριά από τους πειρασμούς της ψεύτικης ζωής των πόλεων όπου ο ατομικισμός και η εσωστρέφεια έχουν σπάσει όλους τους ανθρώπινους δεσμούς.
Εκεί οι άνθρωποι ζώντας φτωχικά μα μονιασμένοι κι αγαπημένοι καταφέρνουν να συνυπάρχουν αρμονικά με τα ζώα, τα πουλιά κι έχουν μάθει να σέβονται το φυσικό περιβάλλον.
Παράλληλα όμως οι άνθρωποι αυτοί μας εξέφρασαν την πικρία τους για την πολιτεία που τους έχει παντελώς αγνοήσει αν και αυτοί νιώθουν περισσότερο από όλους μας Έλληνες.
Δυστυχώς όμως ακόμα και σ' αυτόν τον επίγειο παράδεισο όπου βασίλευε η αρμονία της φύσης και τα τραγούδια των πουλιών ο αποκρουστικός θόρυβος των μηχανών των νατοϊκών αεροσκαφών κυνηγούσε τη σκέψη μα και την οργή μας και μας υπενθύμιζε ότι πάνε να σκορπίσουν τον τρόμο και το θάνατο.
Γιώργος Βασιλείου
|