Επειδή η πόλη Χαλκίδα ονομάστηκε Εύριπος από τον πορθμό στο βιβλίο των Συνόδων, το όνομα αυτό πήρε ύστερα και όλο το νησί. Παραφθαρέν εις το Έγριπος και την προσθήκη του ν. Νέγριπος, Νεγρεπόντε παρά των Ευρωπαίων, Εγριμπόζ παρά των Τούρκων, Γριπ παρά των Αλβανών και Γριπονήσι κοινώς. Ο Αδαμάντιος Κοραής πλανάται, ότι Νεγρεπόντε = Μελανογέφυρα.

Τα αλιεύματα του ευβοϊκού κόλπου ήταν άφθονα στους αρχαίους χρόνους. Ο Ηρακλείδης, ο Πόντιος, ονομάζει τη θάλασσα του Ευρίπου «αγαθή», επειδή πρόσφερε στους κατοίκους τα άφθονα ψάρια της αλλά και πορφυρούχα κοχύλια για τη βιομηχανία της πορφύρας. Ο Αθηναίος, τέλος, κάνει λόγο για την ποικιλία των θαλασσινών και των οστρεών του Ευβοϊκού κόλπου.

Το 1818 η ελληνική κυβέρνηση πολλές φορές σκέφθηκε να εξορύξει τον πορθμό, να τον ευρύνει και έτσι να καταστήσει την Εύβοια προσιτότερη στο εμπόριο. Οι εργασίες άρχισαν το 1852 και περατώθηκαν προσωρινώς το 1858. Η γέφυρα έγινε, βενετικό μνημείο πάνω σε νησίδα του πορθμού.

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »