Το κτίριο βρίσκεται στην οδό Κώτσου 36 στη Χαλκίδα. Χτί στηκε το 1828 όπως φαίνεται και από πλάκα εντοιχισμένη στην εξωτερική όψη του. Περιήλθε στις Αφές Πνευματικού το 1956 κληρονομικά από το θείο τους και έκτοτε χρησιμοποιείται σαν κατοικία από τις ίδιες μέχρι σήμερα. Το κτίριο παραχωρήθηκε από τις ιδιοκτήτριες με συμβόλαιο στον Ιερό Ναό Αγ. Δημητρίου και οι ιδιοκτήτριες σήμερα κρατούν την επικαρπία μέχρι το θάνατό τους.

Είναι διώροφο, λιθόκτιστο και κεραμοσκέπαστο κτίριο, με κάτοψη σχήματος Γ. Το τελείωμα της στέγης προεξέχει και κοσμείται από διακοσμητική ταινία με κυμάτια από τραβηχτή ασβεστοκονία. Τα ανοίγματα του κτιρίου είναι συμμετρικά τοποθετημένα στην πρόσοψη, ορθογωνίου σχήματος με ξύλινο φεγγίτη.

Το ισόγειο που λειτουργεί και ως βάση του κτιρίου, με τους μεγάλους τοξωτούς φεγγίτες πάνω από κάθε άνοιγμα, τις χαρακτηριστικές σφυρήλατες σιδεριές και τα ταμπλαδωτά δίφυλλα ανοίγματα, στοιχεία τοπικής αρχιτεκτονικής, εξασφαλίζει μια μοναδική σχέση με το νεοκλασικό χαρακτήρα του ορόφου.

Οι παραστάδες που αναπτύσσονται σε δύο διαστάσεις και μοιάζουν με πεσσούς ορίζουν το πλάτος της όψης στον όροφο και στέφονται από πήλινα επίκρανα κορινθιακού ρυθμού εξαιρετικά δουλεμένα, μαζί με το μικρό τριγωνικό αέτωμα πάνω από το άνοιγμα της μπαλκονόπορτας^ αλλά και οι αναλογίες, οι λεπτομέρειες της κατασκευής και της τοποθέτησης των ανοιγμάτων (συμμετρικά στον κεντρικό άξονα) δίνουν στον όροφο τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του νεοκλασσικισμού που σφραγίζεται από το κεντρικό μαρμάρινο μπαλκόνι.

Το ισόγειο του κτιρίου καθώς και το υπόγειο χρησιμοποιούνταν ως κατάστημα και αποθήκη αντίστοιχα. Στο ισόγειο επίσης υπάρχει η κύρια είσοδος, ξύλινη ταμπλαδωτή πόρτα με ημικυκλικό φεγγίτη, διόλου διαφοροποιημένη από την είσοδο στο κατάστημα, οδηγεί σ' ένα μακρόστενο διάδρομο απ' όπου με ξύλινη λιτή σκάλα οδηγείται κανείς στον α΄ όροφο.

Η αρχιτεκτονική του α΄ ορόφου είναι τυπική ενός νεοκλασικού κτιρίου. Ένας φαρδύς διάδρομος κυκλοφορίας και εκατέρωθεν η τραπεζαρία, τα υπνοδωμάτια και στο τέρμα του διαδρόμου η κουζίνα. Εξωτερικό ακάλυπτο μπαλκόνι οδηγεί στο χώρο υγιεινής στην πίσω όψη του κτιρίου όπου υπάρχει και ανοιχτό χαγιάτι. Το κτίριο παρουσιάζει σημαντικές φθορές στα ξύλινα πατώματα, τις πόρτες, τα ταβάνια και τους εσωτερικούς από μπαγδατί διαχωριστικούς τοίχους του. Είναι όμως επισκευάσιμο και τη διατήρησή του επιθυμούν και οι ιδιοκτήτες.

Υπάρχει γνωμοδότηση του Υπουργείου Πολιτισμού που το χαρακτηρίζει ως διατηρητέο. Επίσης απαγορεύεται η εκτέλεση οποιωνδήποτε εργασιών στο κτίριο σύμφωνα με νόμο «περί προστασίας ειδικής κατηγορίας οικοδομημάτων και έργων τέχνης μεταγενέστερων του 1830».

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »