Είναι ένα διώροφο κτίριο, κεραμοσκέπαστο με νεοκλασικά στοιχεία. Ανήκει στην Ελένη Μιχαηλίδου κληρονομικά κι έχει κτισθεί εδώ και εκατό χρόνια περίπου και χρησιμοποιείται το ισόγειο ως κατάστημα και σαν κατοικία ο α΄ όροφος.

Το τελείωμα της στέγης κοσμεί σειρά ακροκεράμων που τρέχει κατά μήκος της πρόσοψης του κτιρίου, επάνω σε εξέχουσα ταινία.

Διακοσμητική ταινία κοσμεί την πρόσοψη, λίγο πιο πάνω από το τελείωμα των ανοιγμάτων του ορόφου που στηρίζεται σε δύο παραστάδες που κοσμούν τις γωνίες του κτιρίου.

Τα ανοίγματα είναι συμμετρικά τοποθετημένα στην πρόσοψη και τα σκούρα του είναι ξύλινα γαλλικού τύπου.

Στο ισόγειο έχουν αλλαχθεί τα ανοίγματα κι έχουν τοποθετηθεί μεταλλικά κουφώματα.

Η είσοδος του κτιρίου είναι στο πλάι και πρέπει να 'ναι μεταγενέστερη προσθήκη. Στον α΄ όροφο προστέθηκε δωμάτιο και μικρό μπαλκόνι, διαφορετικό από το κυρίως νεοκλασικό μπαλκόνι, που τονίζει τον κεντρικό άξονα του κτιρίου. Στον όροφο υπάρχουν μεγάλα δωμάτια, κουζίνα, W.C, χρωματιστά ταβάνια.

Έχει γίνει πρόταση, να κηρυχτεί το κτίριο ως «ιστορικό διατηρητέο μνημείο» τόσο για τα αρχιτεκτονικά του όσο και για τα μορφολογικά του στοιχεία. Επίσης είναι αξιόλογο και για την ιστορική εξέλιξη της τοπικής αρχιτεκτονικής.

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »