Το Αρχαιολογικό Μουσείο Χαλκίδας στεγάζεται σε ένα ισόγειο νεοκλασικό κτίριο, ιδιοκτησίας δημοσίου, στην οδό Ελ. Βενιζέλου 13. Η κατάσταση του είναι καλή και παρόλο που έχει κατασκευαστεί στην αρχή του αιώνα μας, δεν έχει υποστεί αλλοιώσεις.
Το κτίριο ολοκληρώθηκε στα 1900-1901 και άρχισε να λειτουργεί από το 1902. Χτίστηκε σε οικόπεδο που παραχωρήθηκε από το Δήμο Χαλκιδέων. Μελέτη αρχιτέκτονα Λυκάκη.
Στην εξωτερική όψη του κτιρίου μπορούμε να διακρίνουμε τη λαξευτή τοιχοποιία κατά το πολυγωνικό σύστημα στη βάση του κτιρίου. Υπάρχει επίσης ενίσχυση με λαξευτή τοιχοποιία στις γωνίες. Τέλος, υπάρχει και αέτωμα στο κέντρο της όψης. Το κτίριο είναι κεραμοσκέπαστο.
Στη νέα έκθεση του μουσείου, η οποία λειτουργεί από το 1991, μπορεί κανείς να δει συλλογές από πρωτοελλαδικά ευρήματα του οικισμού και του νεκροταφείου της Μάνικας, τα οποία χρονολογούνται γύρω στην 3η χιλιετία π.Χ., μυκηναϊκή κεραμική και ειδώλια, γεωμετρική ευβοϊκή από κεραμικά και χάλκινα ειδώλια, συλλογή Οικονόμου με ευβοϊκή και βοιωτική κεραμική και κοροπλαστική, συλλογή κλασικών και ελληνιστικών νομισμάτων από τη Χαλκίδα, Ερέτρια καθώς και την Κάρυστο, ρωμαϊκά αναθηματικά γλυπτά από τη Χαλκίδα και την Αιδηψό, επιτύμβια μνημεία από τη Χαλκίδα, τη νέα Λάμψακο, τιμητικά ψηφίσματα. Στην επέκταση της έκθεσης που βρίσκεται στο προαύλιο του μουσείου, στεγάζονται οι συλλογές των τιμητικών ψηφισμάτων, των επιτύμβιων μνημείων και των ρωμαϊκών γλυπτών. Ιδιαίτερα μπορούμε να βρούμε τα γλυπτά του ναού της Ερέτριας του Δαφνηφόρου Απόλλωνος, τα οποία κοσμούσαν το δυτικό αέτωμα του ναού, ο οποίος κατεστράφη το 490 π.Χ. από τους Πέρσες. Απ' τις ανασκαφές, διασώθηκαν άρτια το σύμπλεγμα δύο μορφών, πιθανότατα του Θησέα και της Αντιόπης. Χρονολογούνται γύρω στα 500 π.Χ. Από το ίδιο αέτωμα προέρχεται και ο κορμός της Αθηνάς, ο οποίος βρισκόταν στο μέσο του αετώματος. Υπάρχουν επίσης, ωραιότατο άγαλμα καθισμένής γυναίκας των αρχών του 4ου αι π.Χ, άγαλμα Αντινόου απ' τα ωραιότατα του είδους, περισσότερα του ενός αγαλματίδια κορασίδων και ενδιαφέρουσες εικονιστικές κεφαλές Ρωμαϊκών χρόνων. Επίσης υπάρχει ακέραιο άγαλμα γυναικός ελληνιστικών χρόνων, ως και δυο αρχαϊκές κεφαλές και κορμός του 6ου π.Χ. αιώνος.
|