Είναι ένα διώροφο, τριγωνιαίο και κεραμοσκέπαστο κτίριο. Ανήκε στον Ιωάννη Σπυριδάκη και πρόσφατα πουλήθηκε στους κ. Κων/νο και Ευαγ. Μπαξεβάνη. Το 1984 κρίθηκε από τους διπλωματούχους μηχανικούς του νομού Ευβοίας σαν ένα νεοκλασικό σε καλή κατάσταση, με τρεις όψεις, με παραστάδες και επιστήλια στον πρώτο όροφο και με αέτωμα στη στενή του πλευρά. Σήμερα έχει τα εξής χαρακτηριστικά: Σειρά ακροκεράμων κοσμεί το τελείωμα της στέγης. Διακοσμητική ταινία από τραβηχτή τσιμεντοκονία τρέχει κατά μήκος των όψεων. Παραστάδες με επίκρανο κοσμούν τις γωνίες του κτιρίου και στηρίζουν διακοσμητική ταινία από τραβηχτή τσιμεντοκονία που στηρίζουν άλλη διακοσμητική ταινία, λίγο πιο ψηλά από το τελείωμα των ανοιγμάτων του ορόφου. Τα ανοίγματα είναι συμμετρικά τοποθετημένα στις όψεις και τα σκούρα του είναι ξύλινα γαλλικού τύπου. Νεοκλασικά μπαλκόνια τονίζουν τον κεντρικό άξονα συμμετρίας. Στο ισόγειο έχουν γίνει επεμβάσεις και έχουν κατασκευαστεί μεγάλες βιτρίνες. Ευτυχώς κατά τη διάρκεια της αναπαλαίωσης αφαιρέθηκε η «επένδυση» από αλουμίνιο όπου διατηρούσε το ισόγειο κατάστημα. Εσωτερικά, στον α΄ όροφο οδηγεί ξύλινη σκάλα όπου υπάρχουν μεγάλα δωμάτια, χωλ, κουζίνα και w.c.. Το κτίριο έχει προταθεί να κηρυχτεί ως «ιστορικό μνημείο» και «έργο τέχνης» γιατί είναι πραγματικό αξιόλογο τόσο για τα μορφολογικά του στοιχεία, όσο και για την ιστορική εξέλιξη της τοπικής αρχιτεκτονικής.

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »