Πρόκειται για βυζαντινού ρυθμού λιθόκτιστη εκκλησία με τρούλο και δύο κωδωνοστάσια. θεμελιώνεται στα 1890 μετά την κατεδάφιση παλαιότερου τζαμιού και μετά την απελευθέρωση της Χαλκίδας από τους Τούρκους. Φαίνεται να προϋποθέτει όμως αρχαιότερο ναό, ο οποίος παραχώρησε τη θέση του στο τούρκικο τέμενος. Στα 1900, 10 χρόνια αργότερα το οικοδόμημα βρίσκεται στη φάση των επιχρισμάτων (σοβάδες). Την επίβλεψη των εργασιών αναλαμβάνει ο Ποθητός Καμάρας. Εργολάβος κατασκευής ο Χατζής Δημητρίου. Αξιόλογα στοιχεία η αγιογράφησή του που έγινε στα χρόνια του μεσοπολέμου, παρουσιάζει σημαντικό ενδιαφέρον, και έχει μεγάλη καλλιτεχνική αξία, ιδιαίτερα αυτή που απεικονίζει τον Παντοκράτορα. Έγινε από τον «καλλιτέχνη της αγιογραφίας» Λαζαρή ή Λαζαρίδη (Εφημ. «Φωνή του λαού» 10-11-1929). Επίσης σημαντικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα μαρμάρινα κιονόκρανα καθώς και όλα τα γλυπτά διάκοσμα ξύλινα ή μαρμάρινα που στολίζουν το ναό από το τέμπλο ως τα παράθυρα. Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει το κουβούκλιο του επιταφίου, σπουδαίας τέχνης και μοναδικό στην πόλη της Χαλκίδας. Εγκαίνια του ναού έγιναν στις 2-2-1895 (εφημ. «Παλίρροια» 1-2-1895) το ρολόι τοποθετήθηκε το 1926 από τους Αφούς Γέρου (εφημ. «το θηρίο» Νο3 Δεκ. 1926). Η κατάσταση του ναού είναι καλή με αλλοιώσεις στα κουφώματα των εισόδων.

Στην πλατεία του Αγ. Νικολάου βρίσκεται το Ηρώο Πεσόντων. Αυτό αρχικά είχε τοποθετηθεί στην πλατεία Αθανάτων, όπου έγιναν το 1929 μεγαλοπρεπώς τα αποκαλυπτήρια παρουσία του αειμνήστου Ελευθ. Βενιζέλου, που ήταν τότε πρωθυπουργός.

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »