Καλλιανός

Γεωγραφικές συντεταγμένες:   38°7'32.47"N  -  24°29'20.61"E

Υψόμετρο:   210 μέτρα  —  Ελάχιστο: 170 μ.  –  Μέγιστο: 250 μ.

Βρίσκεται:

• 138 χλμ. νοτιοανατολικά της Χαλκίδας. - Εκτιμώμενος χρόνος διαδρομής 2 ώρες και 50 λεπτά.
• 32 χλμ. βορειονατολικά του Μαρμαρίου. - Εκτιμώμενος χρόνος διαδρομής 40 λεπτά.
• 5 χλμ. βορειονατολικά του Καλλιανού. - Εκτιμώμενος χρόνος διαδρομής 10 λεπτά.

Πληθυσμός:

204 κατά την απογραφή του έτους 2001
194 κατά την απογραφή του έτους 1991
195 κατά την απογραφή του έτους 1981
237 κατά την απογραφή του έτους 1971
324 κατά την απογραφή του έτους 1961
380 κατά την απογραφή του έτους 1951
438 κατά την απογραφή του έτους 1940
258 κατά την απογραφή του έτους 1928
301 κατά την απογραφή του έτους 1920
654 κατά την απογραφή του έτους 1907
650 κατά την απογραφή του έτους 1896
576 κατά την απογραφή του έτους 1889
597 κατά την απογραφή του έτους 1879

Ο Καλλιανός υπάγεται:

  • στο δημοτικό διαμέρισμα Καλλιανού με έδρα τον Καλλιανό,
  • στο δήμο Μαρμαρίου με έδρα το Μαρμάρι,
  • στο νομό Ευβοίας με έδρα τη Χαλκίδα.
Το δημοτικό διαμέρισμα Καλλιανού αποτελείται από τους οικισμούς Καλλιανό, Αγαθό, Βράχο, Καλέργο, Λενοσαίους και Σώτειρα.

Περιγραφή:

Ο οικισμός του Καλλιανού βρίσκεται στις βόρειες παρυφές του όρους Όχη. Στην καταπληκτική παραλία του Καλλιανού καταλήγει το φαράγγι του Δημοσάρη.

Στο βάθος της κοιλάδας που υπάρχει στην περιοχή κυλάει τα νερά του ο Δημοσάρης ποταμός, και χωρίζει την ανατολική Όχη σε δύο ορεινά συγκροτήματα, στο ανατολικό όπου βρίσκεται το όρος Κερασιά και στο δυτικό όπου βρίσκεται το όρος Μπούμπλια.

Στην περιοχή παράγεται το περίφημο "Γκιούλμπαλι" (άνθος του μελιού, ροδόμελο), το οποίο σύμφωνα με την παράδοση, προοριζόταν για το Σαράι του Σουλτάνου, στην τουρκοκρατία και λέγεται ότι τιμωρούταν σκληρά εκείνος που κρατούσε έστω και μικρή ποσότητα.

Ενας πολύ κακής βατότητας δρόμος συνδέει τον Καλλιανό με τον οικισμό Κόμιτο της κοινότητας Αμυγδαλιάς στην ανατολική πλευρά της Όχης.

Εορτασμοί - Εκδηλώσεις:

(Μη διαθέσιμα στοιχεία)

Ιστορία - Παράδοση:

Στην αρχαιότητα, στην περιφέρεια Καλλιανού, φέρεται, ότι υπήρχαν πλούσια αργυροφόρα κοιτάσματα. Και σήμερα ακόμη θεωρείται σπουδαία μεταλλοφόρος περιοχή.

Διοικητική ιστορία:

  • Στις 28/12/1836 δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά η διοικητική διαίρεση της Εύβοιας και ο οικισμός υπαγόταν στο δήμο Καρυστίων και παρέμεινε σε αυτόν ως το 1912.
  • Στις 16/08/1912 όταν καταργήθηκε ο δήμος Καρυστίων, ο οικισμός ορίστηκε έδρα της κοινότητας Καλλιανού. Ταυτόχρονα οι οικισμοί Γκιάλπηδες (Σώτειρα), Αγαθόν και Καλλέργον υπάχθηκαν στην κοινότητα.
  • Στις 18/12/1920 αναγνωρίστηκαν οι οικισμοί Λενωσαίοι, Τζωναίοι (Βράχος), Μήζηδες, και Μπαμπάς και υπάχθηκαν στην κοινότητα.
  • Στις 16/10/1940 ο οικισμός Μήζηδες καταργήθηκε.
  • Στις 07/04/1951 ο οικισμός Μπαμπάς καταργήθηκε.
  • Στις 19/08/1954 ο οικισμός Τζωναίοι μετονομάστηκε σε Βράχος και ο οικισμός Γκιάλπηδες μετονομάστηκε σε Σώτειρα.
  • Στις 04/12/1997 η κοινότητα καταργήθηκε και υπάχθηκε στο δήμο Μαρμαρίου ως δημοτικό διαμέρισμα.

Αρχαιολογικοί χώροι - Μνημεία:

(Μη διαθέσιμα στοιχεία)


Γενικά

Δ.Δ. Αγίου Δημητρίου

Δ.Δ. Ακταίου

Δ.Δ. Γιαννιτσίου

Δ.Δ. Καλλιανού

Δ.Δ. Κατσαρωνίου

Δ.Δ. Μαρμαρίου

Δ.Δ. Μελισσώνος

Δ.Δ. Παραδεισίου

Δ.Δ. Στουππαίων

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους ή του συνόλου του περιεχομένου του παρόντος web site
με οποιοδήποτε τρόπο χωρίς την έγγραφη άδεια του εκδότη.
Τουριστικός oδηγός Ευβοίας Βόρεια Εύβοια Κεντρική Εύβοια Νότια Εύβοια Σκύρος Οδικός χάρτης Δορυφορικός χάρτης
Χρήσιμα τηλέφωνα στην κατηγορία
"Δήμος Μαρμαρίου"
Αυτοδιοίκηση:
• Δήμος Μαρμαρίου: 22240 31280, 22240 32380
• Νομαρχία Ευβοίας: 22213 51400, 22210 36000

Μετακινήσεις:
• Φέρι μποτ Μαρμαρίου: 22240 32404, 22240 32340
• ΚΤΕΛ νομού Ευβοίας: Αλιβέρι: 22230 22208, Κάρυστος: 22240 26303, Χαλκίδα: 22210 20400, Αθήνα: 210 8317163

Υπηρεσίες:
• Αστυνομικός σταθμός Μαρμαρίου: 22240 31333
• Λιμενικός σταθμός Μαρμαρίου: 22240 31222

Υγεία:
• Περιφερειακό ιατρείο Καλλιανού: 22240 71333
• Περιφερειακό ιατρείο Μαρμαρίου: 22240 31300
• Περιφερειακό ιατρείο Παραδεισίου: 22240 31755
Κεντρική σελίδα Στατιστικά Βιβλιογραφία Απογραφή πληθυσμού Επικοινωνία