Δρακοσπηλιά

Περιγραφή:

Στο λόφο Δραγωνέρα, όπου βρίσκεται το κάστρο Κούπα, στα βορειοδυτικά του οικισμού Βρύσης βρίσκεται η σπηλιά Δρακοσπηλιά, όπου υπάρχει το Αγίασμα της Ευαγγελίστριας. Το νερό υπάρχει σε υπόγεια τεχνητή στοά και ρέει όλο το χρόνο. Από εκεί, φέρεται, ότι υδρεύονταν οι πολιορκούμενοι του κάστρου Κούπα.

Υπάρχει ο μύθος ότι εκεί κατοικούσε δράκος, που φύλαγε το νερό. Κάποιες από τις παραδόσεις για την περιοχή είναι:

Ο μύθος της Δρακονέρας:
Τη βασίλισσα - ιέρεια, που την αποκαλούσαν "Δραγονέρα", ή "Δρακονέρα", ή "Δραγονάρα", ή "Δράκαινα", ή "Λάμια" και ζούσε τρώγοντας ανθρώπους της περιοχής, την σκότωσε στην είσοδο της σπηλιάς ο θεός Απόλλων και απάλλαξε την περιοχή. Ύστερα από αυτό οι κάτοικοι της περιοχής, ανταποδίδοντας τη χάρη στο θεό, κατασκεύασαν ναό πάνω στο βράχο και τον αφιέρωσαν στον Απόλλωνα.

Ο μύθος της βασιλοπούλας Δράκαινας:
Τον 7ο ή 6ο αιώνα π.Χ. οι κάτοικοι του φρουρίου των αρχαίων Γρυγχών, ήταν ανεξάρτητοι. Βρέθηκαν όμως σε πόλεμο με τους Ερετριείς, τους οποίους και νίκησαν. Κατόρθωσαν να απαγάγουν τη μονάκριβη θυγατέρα του βασιλιά της Ερέτριας με το όνομα "Δραγονάρα" ή "Δράκαινα" και να την φέρουν στις Γρύγχες, η οποία και παντρεύτηκε με τη θέλησή της το μονάκριβο γιο του βασιλιά των Γρυγχών. Οι Ερετριείς για να ξεπλύνουν την τιμή τους εκστράτευσαν με όλες τις δυνάμεις τους κατά των Γρυγχών. Μετά από μια επιτυχία των Γρυγχειών εναντίων των Ερετριέων, το βασιλικό ζεύγος έκανε τον περίπατό του επιδεικτικά στο προαύλιο των ανακτόρων. Οι τοξότες της Ερέτριας με τα ομαδικά τους πυρά εκσφενδονίζοντας τα βέλη τους πέτυχαν τη γυναίκα του νεαρού βασιλιά στο πόδι και σκότωσαν τον άνδρα της. Ο βασιλιάς έστησε ένα χρυσό άγαλμα στη μνήμη του γιου του. Οι Ερετριείς συνέχισαν επί πολύ καιρό την πολιορκία. Ύστερα από αρκετό χρόνο, οι Γρυγχειείς πιεζόμενοι από την πείνα αναγκάστηκαν να παραδώσουν το φρούριο και να χάσουν την ανεξαρτησία τους. Ο βασιλιάς έκρυψε τους θησαυρούς του, το χρυσό άγαλμα του γιου του, μέσα σε ένα πολύ σκοτεινό κρησφύγετο της σπηλιάς της Δρακονέρας. Έκοψε δε τα κεφάλια των εργατών που πήραν μέρος στο κρύψιμο, για να μη φανερώσουν ποτέ το μυστικό. Κι η νεόνυμφη Δρακονέρα που είχε πεθάνει από τη λύπη της, λόγω του χαμού του συντρόφου της, τάφηκε δίπλα στη σπηλιά και από τότε έγινε άγρυπνος φύλακάς της.