Ιστορία του δήμου Ταμυνέων
Προϊστορικοί χρόνοι:
Σε πολλές περιοχές του Αλιβερίου έχουν έρθει στο φως μαρτυρίες ανθρώπινης παρουσίας ήδη από τη νεολιθική εποχή και από την εποχή του χαλκού.
Σημαντικό νεολιθικό κέντρο είναι το σπήλαιο της Σκοτεινής στα Θαρούνια, όπου η ανασκαφή του το 1986 έφερε στο φως σπουδαία αρχαιολογικά ευρήματα.
Πρωτοελλαδικός οικισμός έχει εντοπιστεί στον οικισμό του Αγίου Ιωάννη και μεσοελλαδικός οικισμός στη Μαγούλα Αλιβερίου. Στη Μαγούλα έχει βρεθεί ακόμα υστεροελλαδικός μηκυναϊκός οικισμός.
Στην περιοχή Κατακαλού έχει βρεθεί θολωτός μυκηναϊκός τάφος, τον οποίο πολλοί θεωρούν μικρογραφία του θολωτού τάφου του Αγαμέμνονα.
Ιστορικοί χρόνοι:
Η θέση της αρχαίας πόλης Τάμυνες είναι άγνωστη. Πολλοί ερευνητές την τοποθετούν στην πεδιάδα του σημερινού Αλιβερίου, άλλοι κοντά στον αρχαίο Πορθμό, στο σημερινό οικισμό Μηλάκι. Για την τοποθέτηση των αρχαίων Ταμυνών στο Αλιβέρι, συνηγορούν ένα απόσπασμα των μυστηρίων από το ναό του Δήλιου Απόλλωνα στις Τάμυνες, έργο του 4ου αιώνα π.Χ., με μια επιτύμβια επιγραφή του ίδιου αιώνα που μνημονεύει τον Απόλλωνα και σχετίζεται με το δικαίωμα βοσκής που είχε κατατεθεί στο ιερό του θεού και τα έξι αποσπάσματα καταλόγων νικητών των Ταμυνείων εορτών, που βρέθηκαν σε μαρμάρινη πλάκα το 1858 σε σπίτι κοντά στο Αλιβέρι.
Ο γεωγράφος Στράβων λέει για τη θέση τους, ότι στην Ερετριακή περιοχή υπήρχε η πόλη Τάμυνες, που ήταν ιερή πόλη του Απόλλωνα και λέγεται ότι το ιερό έγινε από τον Αδμητο, στο πλευρό του οποίου ο θεός υπηρέτησε ένα χρόνο, κοντά στον Πορθμό.
Αλλοι αρχαιολόγοι, τοποθετούν τις αρχαίες Τάμυνες στην πεδιάδα του Αλιβερίου, στα ερείπια που βρέθηκαν στο Μηλάκι, όπου ήταν ο Πορθμός.
Νεότεροι αρχαιολόγοι, τις τοποθετούν στα ανατολικά του Αλιβερίου, όπου υπάρχουν λείψανα πόλης και φρούριο στο σημερινό Μηλάκι.
Υπάρχει ακόμα η άποψη που τοποθετεί τις Τάμυνες στην περιοχή Δάφνης και Αυλωναρίου, υποστηρίζοντας ότι η αρχαία πόλη δεν πρέπει να τοποθετηθεί μακριά από το Αυλωνάρι.
Τον 5ο αιώνα π.Χ. οι Τάμυνες, φαίνεται, ότι ήταν στην ακμή τους, αποτελώντας έναν από τους δήμους της αρχαίας Ερέτριας. Εδώ τελούνταν μεγάλες γιορτές και αθλητικοί αγώνες, τα "Ταμύνεια", των οποίων διασώθηκαν οι κατάλογοι των νικητών.
Κοντά στις Τάμυνες το 349-8 π.Χ. έγινε η "μάχη των Ταμυνών", κατά την οποία ο Αθηναίος στρατηγός Φωκίων πέτυχε μεγάλη νίκη κατά των αντιπάλων του Ευβοέων και Θηβέων.
Τον 2ο αιώνα π.Χ. δε γίνεται καμιά αναφορά για την ύπαρξή τους, ούτε και στη ρωμαϊκή εποχή. Από τους ελληνορωμαϊκούς χρόνους έχουν διασωθεί Λουτρά, τα οποία βρίσκονται στην περιοχή του Κάραβου.
Βυζαντινοί - Μεσαιωνικοί χρόνοι:
Στη βυζαντινή εποχή φαίνεται η πόλη έχει παρακμάσει και ερημωθεί. Στους βυζαντινούς χρόνους τοποθετείται ο ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου μέσα στο Αλιβέρι. Για την κατασκευή του ναού έχουν χρησιμοποιηθεί και αρχαία μαρμάρινα γλυπτά. Από τους βυζαντινούς χρόνους προέρχεται και η Κόκκινη Εκκλησία, που ονομάζεται έτσι λόγω της κόκκινης πέτρας, που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή της.
Στα χρόνια της βυζαντινής αυτοκρατορίας ακμαζε ο 'Πορθμός'. Στο τέλος της Φραγκοκρατίας, το 1470, αφανίστηκε ο Πορθμός και έδωσε τη θέση του στο Αλιβέρι.
Περίοδος της επανάστασης του 1821:
Στην πρώτη περίοδο της ελληνικής επανάστασης του 1821 το Αλιβέρι υπήρξε μαζί με την Κάρυστο το κέντρο των επαναστατών της νότιας Εύβοιας. Εδώ αποβιβάστηκε ο επίσκοπος Καρυστίας Νεόφυτος με σώμα από νησιώτες, κυρίως από την Ανδρο, και οργάνωσε στρατόπεδο με σκοπό την προσέλευση και των ντόπιων οπλαρχηγών. Οι Τούρκοι όμως, υπό την αρχηγία του Ομέρ πασά, κινητοποίησαν μεγάλες δυνάμεις και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να εγκαταλειφθεί το Αλιβέρι από τους επαναστάτες.
Ανακαταλήφθηκε προσωρινά από τον Οδυσσέα Ανδρούτσο το 1822 και χάρη στις προσπάθειες του Νικόλαου Κριεζώτη παρέμεινε στους Έλληνες ως το 1823, οπότε και καταλήφθηκε οριστικά από τους Τούρκους και έμεινε στην κατοχή τους μέχρι την ενσωμάτωση ολόκληρης της Εύβοιας στο ελεύθερο ελληνικό κράτος.
Νεότεροι χρόνοι:
Στις αρχές του 20ου αιώνα, η περιοχή του Αλιβερίου έγινε ιδιαίτερα γνωστή για τη λιγνιτοφόρο λεκάνη και τη συστηματική εκμετάλλευσή της. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα λιγνιτικά κοιτάσματα του Αλιβερίου ήταν γνωστά από την αρχαιότητα. Οι κάτοικοι της περιοχής κατασκεύαζαν μικρές στοές και εξόρυσσαν λιγνίτες για οικιακή χρήση. Για τον ίδιο σκοπό στα νεότερα χρόνια οι κάτοικοι των γύρω οικισμών χρησιμοποιούσαν τα επιφανειακά κοιτάσματα.
Την εκμετάλλευση των ανθρακωρυχείων του Αλιβερίου ανέλαβαν κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου, τα στρατεύματα κατοχής. Έγιναν τότε συστηματικές έρευνες από επιστήμονες των κατακτητών για τον καθορισμό του κυρίως λιγνιτικού κοιτάσματος. Οι έρευνες αυτές αποτέλεσαν τη βάση για τις κατοπινές έρευνες, που άρχισε να διενεργεί με τελειότερα επιστημονικά μέσα το Ελληνικό δημόσιο.
Η γεωλογική κατασκευή της λιγνιτοφόρου λεκάνης του Αλιβερίου αποτελεί τον αψευδέστατο μάρτυρα των κοσμογονικών γεωλογικών ανακατατάξεων, που συντελέστηκαν στην περιοχή κατά την περίοδο της Προϊστορίας. Οι λιγνίτες του Αλιβερίου κατατάσσονται στην κατηγορία των ξυλωδών ανθράκων, οι οποίοι έχουν ως κύρια πρώτη ύλη σχηματισμού τους την κωνοφόρα βλάστηση, που προφανώς υπήρχε στην περιοχή πριν από εκατομμύρια χρόνια.
Η οικονομική ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής υπήρξε αποτέλεσμα της αξιοποίησης των λιγνιτοφόρων κοιτασμάτων και της λειτουργίας του θερμοηλεκτρικού σταθμού της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού.
Γενικά
| Απογραφή πληθυσμού Δήμος Ταμυνέων | Διάφορα (1) Ιστορία του δήμου Ταμυνέων |
Δ.Δ. Αγίου Ιωάννου
| Αγιος Ιωάννης Ακτή Νηρέως (3) | Ακτή Νηρέως |
Δ.Δ. Αγίου Λουκά
| Αγιος Λουκάς Αγιος Λουκάς (1) | Παραμερίτες Πρινιάς |
Δ.Δ. Αλιβερίου
Δ.Δ. Γαβαλά
| Γαβαλάς (1) | Γαβαλάς |
Δ.Δ. Θαρουνίων
| Θαρούνια (2) Θαρούνια | Θαρούνια, Σπήλαιο Σκοτεινή (3) Θαρούνια, Σπήλαιο Σκοτεινή |
Δ.Δ. Παρθενίου
| Παναγία | Παρθένι |
Δ.Δ. Πρασίνου
| Παναγίτσα Πούντα (2) Παναγίτσα Πούντα | Πράσινο (1) Πράσινο |
Δ.Δ. Τραχηλίου
| Τραχήλι Τραχήλι (1) | Τραχήλι, Πύργος (3) |
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους ή του συνόλου του περιεχομένου του παρόντος web site
με οποιοδήποτε τρόπο χωρίς την έγγραφη άδεια του εκδότη.
με οποιοδήποτε τρόπο χωρίς την έγγραφη άδεια του εκδότη.
Χρήσιμα τηλέφωνα στην κατηγορία
"Δήμος Ταμυνέων"
"Δήμος Ταμυνέων"
Αυτοδιοίκηση:
• Δήμος Ταμυνέων: 22230 22555
• Νομαρχία Ευβοίας: 22213 51400, 22210 36000
Μετακινήσεις:
• ΚΤΕΛ νομού Ευβοίας: Αλιβέρι: 22230 22208, Χαλκίδα: 22210 20400, Αθήνα: 210 8317163
Υπηρεσίες:
• Αστυνομικό τμήμα Αλιβερίου: 22230 23333, 22230 22100, 22230 22200
• Υπολιμεναρχείο Αλιβερίου: 22230 22318
• Πυροσβεστικό κλιμάκιο Αλιβερίου: 22230 23151
Υγεία:
• Κέντρο υγείας Αλιβερίου: 22230 22222, 22230 22835
• Περιφερειακό ιατρείο Θαρουνίων: 22230 71295
• Δήμος Ταμυνέων: 22230 22555
• Νομαρχία Ευβοίας: 22213 51400, 22210 36000
Μετακινήσεις:
• ΚΤΕΛ νομού Ευβοίας: Αλιβέρι: 22230 22208, Χαλκίδα: 22210 20400, Αθήνα: 210 8317163
Υπηρεσίες:
• Αστυνομικό τμήμα Αλιβερίου: 22230 23333, 22230 22100, 22230 22200
• Υπολιμεναρχείο Αλιβερίου: 22230 22318
• Πυροσβεστικό κλιμάκιο Αλιβερίου: 22230 23151
Υγεία:
• Κέντρο υγείας Αλιβερίου: 22230 22222, 22230 22835
• Περιφερειακό ιατρείο Θαρουνίων: 22230 71295
Χιλιομετρικές αποστάσεις
| Χαλκίδα | Έδρα δήμου | |
| Αγιος Ιωάννης | 48 | 7 |
| Αγιος Λουκάς | 47 | 6 |
| Ακτή Νηρέως | 40 | 6 |
| Αλιβέρι | 46 | - |
| Αλιβέρι, Κάραβος | 48 | 3 |
| Ανθούπολη | 49 | 4 |
| Γαβαλάς | 53 | 8 |
| Θαρούνια | 62 | 20 |
| Κατακαλός | 58 | 12 |
| Λάτας | 49 | 4 |
| Μηλάκι | 50 | 5 |
| Παναγία | 58 | 17 |
| Παναγίτσα Πούντα | 56 | 11 |
| Παραμερίτες | 54 | 13 |
| Παρθένι | 54 | 13 |
| Πράσινο | 55 | 10 |
| Πρινιάς | 47 | 6 |
| Ριζόκαστρο | 55 | 9 |
| Τραχήλι | 58 | 16 |
Τα δημοφιλέστερα άρθρα στην κατηγορία
"Δήμος Ταμυνέων"
"Δήμος Ταμυνέων"
Οι δημοφιλέστερες φωτογραφίες
στην κατηγορία "Δήμος Ταμυνέων"
στην κατηγορία "Δήμος Ταμυνέων"