Τάφος των Ερώτων Ερέτριας

Περιγραφή:

Τον επιβλητικότερο τύπο ταφικού μνημείου των ελληνιστικών χρόνων αποτελούν ασφαλώς οι τάφοι μακεδονικού τύπου. Ο τύπος αυτός εισάγεται στη νοτιοτερη Ελλάδα μετά την επικράτηση των Μακεδόνων στην περιοχή, δηλαδή από τον 4ο αιώνα π.Χ. Είναι κυρίως τάφοι επιφανών προσώπων, τυμβοειδείς με καμαρωτή στέγη και πολλές φορές ναόσχημη πρόσοψη με ιωνικούς ή δωρικούς κίονες, μαρμάρινες θύρες και ζωγραφικές παραστάσεις, που αποτελούν απομίμηση των πολυτελών τάφων της Μακεδονίας.

Στην περιοχή της Ερέτριας, εκτός από την ίδια την πόλη, τέτοιοι τάφοι βρέθηκαν στο Κοτρώνι και στην Αμάρυνθο. Ο τάφος της Ερέτριας βρέθηκε τον περασμένο αιώνα 1897, σε λόφο, στα βορειοδυτικά της πόλης. Είναι μονοθάλαμος, με δρόμο κατασκευασμένο από λίθους και πλίνθους. Ο ίδιος ο τάφος έχει κατασκευαστεί από πωρόλιθο και φέρει επίχρισμα από λευκό κονίαμα. Χρονολογείται στον 4ο αιώνα π.Χ..

Μέσα στο τάφο, που μιμείται δωμάτιο οικίας, υπήρχαν ομοιώματα δύο θρόνων από λιθο και ομοίωμα κίστης με ζωγραφική και ανάγλυφη διακόσμηση. Στις πίσω γωνίες βρέθηκαν δύο λίθινες σαρκοφάγοι σε σχήμα κλίνης σε παρόμοια διάταξη με αυτήν των αιθουσών συμποσίων.

Πάνω από τον τάφο βρέθηκε κτιστή κατασκευή, που θα στήριζε κάποιο ταφικό σχήμα, λέοντα ή σφίγγα, δηλαδή χθόνια σύμβολα. Το εσωτερικό του τάφου βρέθηκε συλημένο και τα κινητά ευρήματα, μεταξύ άλλων χάλκινα σκεύη και πήλινοι μικροί έρωτες, από τους οποίους έλαβε το όνομά του ο τάφος, κοσμούν σήμερα το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης.