Ληλάντιο πεδίο

Το Ληλάντιο πεδίο σχηματίστηκε διαμέσου των χιλιετηρίδων από τις προσχώσεις του Λήλαντα ποταμού, από τον οποίο και ονομάστηκε.

Ο Λήλας είναι το ποτάμι του Ληλαντίου πεδίου που πηγάζει από τους πρόποδες του όρους Δίρφης και καταλήγει στον Ευβοϊκό κόλπο. Περνώντας μέσα από το Ληλάντιο το χωρίζει στα δύο. Ανατολικά του είναι το Αφράτι, τα Φύλλα και το Βασιλικό και δυτικά του ο Μύτικας, ο Αγιος Νικόλαος και η Νέα Λάμψακος.

Η κατοχή της πλούσιας πεδιάδας του Λήλα, το αρχαίο Ληλάντιον πεδίον, στάθηκε η αφορμή ενός μεγάλου πολέμου, ανάμεσα στις πόλεις της Χαλκίδας και Ερέτριας, στα τέλη του 8ου αιώνα π.Χ..

Οταν οι Αθηναίοι έγιναν κύριοι της Εύβοιας για να τιμωρήσουν τους Χαλκιδέους, που είχαν επαναστατήσει εναντίον τους, τους αφαίρεσαν το Ληλάντιο πεδίο και το μοίρασαν σε 2000 κληρούχους που έστειλαν από την Αττική.

Το Ληλάντιο πεδίο ήταν γνωστό για τη φυσική ομορφιά του. Γι' αυτό ο αρχαίος ποιητής Πίνδαρος λέει σε ένα ύμνο του (Ολυμπιόνικος), ότι ο θεός Απόλλων κατά τις περιπλανήσεις του, προκειμένου να επιλέξει έναν τόπο κατάλληλο για να εγκατασταθεί, πέρασε από το Λευκαντί του Ληλαντίου ώσπου κατέληξε βέβαια στους Δελφούς, τον ομφαλό της γης.

Σύμφωνα με τη μυθολογία, στο Ληλάντιο πεδίο εγκαταστάθηκαν οι Κουρήτες. Οι τελευταίοι υποστήριξαν ότι είχαν έρθει στην Εύβοια με εντολή του Δία για να φυλάνε το ναό της Ήρας στη Δίρφη.