Ένα «βαρύ» τεύχος

Αγαπητές φίλες και φίλοι, μετά από 6 μήνες είναι μεγάλη η χαρά μας που συναντιόμαστε πάλι με ένα καινούργιο τεύχος (8ο) της Προσωπικής Ευθύνης. Κι όπως φαίνεται, έτσι θα συνεχίσουμε να συναντιόμαστε, κάθε 6 μήνες, με ένα τεύχος το Δεκέμβρη κι ένα το Μάη. Ελπίζουμε πάντως ότι κατανοείτε την αδυναμία μας να εκδίδουμε το περιοδικό μας συχνότερα, λαμβάνοντας υπόψη και την επιμονή μας στο θέμα της ποιότητάς του.

Αυτό ειδικά το τεύχος είναι πολύ βαρύτερο από τα προηγούμενα, όχι μόνο λόγω ίου περίπου διπλασίου όγκου του, αλλά και λόγω των θεμάτων του. Και θα θέλαμε εδώ να πούμε δυο λόγια για το αφιέρωμα που δημοσιεύουμε στο Φίλιπ Σέρραρντ, στη μνήμη του. Γιατί είναι φυσικό οι εκτός Λίμνης αναγνώστες να μη γνωρίζουν ότι είχαμε τη μεγάλη τύχη να είναι ο Φίλιπ Σέρραρντ φίλος και συμπαραστάτης μας από την πρώτη στιγμή που ξεκινήσαμε τις προσπάθειες μας, τόσο με την περιβαλλοντική εκπαίδευση όσο και με την έκδοση αυτού του περιοδικού. Πέρα όμως από το μεγάλο χρέος που πάντα θα αισθανόμαστε απέναντι σ' αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο, νομίζουμε ότι τώρα, μετά το θάνατο του (30-5-1995), μας επιτρέπεται να δημοσιοποιήσουμε κάποια στοιχεία για τη ζωή και το έργο του, πράγμα που δε θα μπορούσε να γίνει όσο ζούσε, για τον απλό λόγο ότι η ταπεινότητα κι η σεμνότητα του κυριολεκτικά το απαγόρευαν. Εκτός αυτού, γνωρίζουμε ότι η προσφορά του Φ.Σ. στα ελληνικά γράμματα, στον πολιτισμό μας και την ορθοδοξία, είναι τεράστια και πιστεύουμε ότι με τον καιρό όλοι θα αντιληφθούν το μέγεθός της. Αν επίσης σκεφτούμε ότι ήδη το έργο του είναι διεθνώς αναγνωρισμένο - πολύ εύστοχα χαρακτήρισε τον Φ.Σ. οικουμενικό ο Περικλής Κοροβέσης μιλώντας στην εκπομπή Ελεύθερες Διαδρομές (ΕΡΑ 2,17-9-95) - τότε είμαστε βέβαιοι ότι όχι μόνο θα διαβάσετε με ενδιαφέρον αυτό το αφιέρωμα, αλλά και θα το εκτιμήσετε και θα το... φυλάξετε!

Αν μας ρωτήσετε - λογικά - πώς τα καταφέρνουμε και συνεχίζουμε την έκδοση του περιοδικού με συνεχώς αυξανόμενα έξοδα, σας πληροφορούμε ότι αυτό το τεύχος (συνολικού κόστους 440.000 δρχ.) κυκλοφόρησε χάρη και στον υπολογιστή που κερδίσαμε ως βραβείο στο διαγωνισμό της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ και τον πουλήσαμε.

Από τον προηγούμενο χρόνο είχαμε και χρέος στο τυπογραφείο και όλον αυτό το χρόνο δεν πήραμε δραχμή από την Δ/νση Δευτ/θμιας Εκπ/σης, αν και δικαιούμασταν. Ελάχιστα (από τα 1000) τεύχη πωλούνται και τα περισσότερα διανέμονται δωρεάν. Επιπλέον υπάρχουν κι αυτοί που μας κλέβουν, πλαγίως αλλά και ευθέως... Ας ελπίσουμε σε κανένα ακόμα βραβείο!

Αλλά να μην ξεχνάμε και το Διαγωνισμό Μαθητικής Ποίησης. Μαζί πρέπει κι εδώ να αγωνιστούμε. Είναι αγώνας η ποίηση. Ας το καταλάβουμε όλοι, μικροί και μεγάλοι...