Τα παράκτια νερά χρησιμοποιούνται για αλιεία, αναψυχή και τουρισμό. Στην πράξη, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της χώρας και των οικονομικών δραστηριοτήτων βρίσκεται κατά μήκος των ακτών της. Οι συγκεντρώσεις της πολεοδομικής, βιομηχανικής και τουριστικής ανάπτυξης δημιουργούν προβλήματα θαλάσσιας ρύπανσης, που επιδεινώνονται κυρίως από τη διάθεση μεγάλων ποσοτήτων αστικών και βιομηχανικών ρύπων, παράλληλα με την αύξηση του πληθυσμού και των άλλων δραστηριοτήτων.
Ρύπανση των υδατικών συστημάτων
Τα μεγαλύτερα προβλήματα στα υδατικά συστήματα προέρχονται από τα αστικά και τα βιομηχανικά υγρά απόβλητα. Τα αστικά λύματα συνιστούν ένα θολό υγρό που περιέχει κυρίως νερό (99,9%), αιωρούμενα οργανικά και ανόργανα προϊόντα, στερεά σωματίδια, διαλυμένα συστατικά και μικροοργανισμούς. Σε γενικές γραμμές, τα οικιακά ή τα αστικά λύματα προέρχονται από τις χρήσεις του νερού που καταναλώνει ο άνθρωπος για τις ανάγκες του.
Ειδικά η ρύπανση από βαριά μέταλλα στα ελληνικά υδάτινα συστήματα είναι σχετικά χαμηλή, με εξαίρεση την περιοχή του Κόλπου της Ελευσίνας και του Θερμαϊκού κόλπου, του κόλπου της Καβάλας, του Παγασητικού και του Πατραϊκού.
Ιουλία Μόσχου
Από το βιβλίο της Οικιακής Οικονομίας