Με τον όρο «Ανακύκλωση» προσδιορίζουμε τις συγκεκριμένες διαδικασίες με τις οποίες αξιοποιούνται τα υλικά που αποτελούν απορρίμματα. Και λέμε διαδικασίες, γιατί κάθε είδος απορριμμάτων απαιτεί μία συγκεκριμένη επεξεργασία προκειμένου να καταλήξουν σε υλικά που μπορούν να αξιοποιηθούν από τον άνθρωπο ξανά. Με την ανακύκλωση οι ειδικοί μπορούν να κάνουν τα άχρηστα για τον άνθρωπο υλικά, χρήσιμα και ακίνδυνα. Τα χαρτικά είδη που πετάμε μπορούν να ανακυκλωθούν, να γίνουν χαρτοπολτός ο οποίος θα καθαριστεί από ανεπιθύμητες ουσίες και να ξαναγίνει καθαρό χαρτί. Ανακύκλωση, λοιπόν, είναι ουσιαστικά η αξιοποίηση των απορριμμάτων κάθε κατηγορίας. Από την αξιοποίηση των σκουπιδιών με την ανακύκλωση επιτυγχάνεται η αντιμετώπιση της ρύπανσης και η εξοικονόμηση υλικών και ενέργειας.
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ
Βέβαια, τα υλικά που μπορούν να ανακυκλωθούν είναι αρκετά, μα το κέρδος αυτής της διαδικασίας είναι μηδαμινό. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που είδη καθημερινής χρήσεως συνεχίζουν να παράγονται με τους πατροπαράδοτους τρόπους επεξεργασίας πρώτων υλών και όχι με την ανακύκλωση χρησιμοποιημένων προϊόντων. Τα στατιστικά που αναφέρονται παρακάτω είναι ενδεικτικά της καταστροφής που προκαλείται από την παραγωγή χαρτιού χρησιμοποιώντας τις πρώτες ύλες του, τα δέντρα.
Ένας τόνος ανακυκλωμένου χαρτιού ισοδυναμεί με τον χαρτοπολτό που παράγουν 17 δέντρα. Επίσης για την ανακύκλωση χαρτιού απαιτείται 40% λιγότερη ενέργεια από τη διαδικασία παραγωγής χαρτιού από ξύλο.
Έχει υπολογιστεί ότι μόνο στην Αττική πετάγονται στα σκουπίδια 200.000 τόνοι χαρτιού που αποτελεί το 20% του συνόλου των απορριμμάτων της. Για την παραγωγή αυτού του χαρτιού είχαν χρησιμοποιηθεί 3.400.000 δέντρα και είχαν καταναλωθεί 68.000.000 κυβικά νερού, δηλαδή καταναλώθηκε ποσότητα νερού που θα κάλυπτε τις ανάγκες του πληθυσμού τις Αττικής για 80 ημέρες.
Το χαρτί είναι ένα κοινώς αποδεκτό υλικό στην σημερινή κοινωνία μα,παρά τη χρησιμότητά του, έχει υποτιμηθεί πολύ. Παρ' όλ' αυτά, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε μία κοινωνία στην οποία δεν θα υπήρχε γραφική ύλη.