Ιστορία και περιγραφή της περιοχής Καλλιανών
Το χωριό Καλλιανοί βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του Καβοντόρο. Είναι χτισμένο στους πρόποδες του όρους Όχη σε ύψος 220 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας και σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από αυτήν.
Στην κοινότητα Καλλιανών υπάγονται οι συνοικισμοί Καλλέργων, Γκιάλπιδων, Αγαθού, Αγίου Συμεώνος, Λενωσσαίων, Βράχου (Τζενναίων) Μπαμπάδων και Σώτειρα.
Η έκταση του χωριού μαζί με τους συνοικισμούς ανέρχεται σε 46 τ.χιλ. Στην κορυφή του όρους Όχη (ύψος 1404 μ.) σώζεται κτισμένο από τα πανάρχαια χρόνια Πελασγικό κτίσμα αφιερωμένο στη θεά Ήρα. Το κτίσμα είναι ορθογώνιο, διαστάσεων 4,87x9,80 μ. εισόδου 1,25 μ. και το ύψος 2 μ. Το κτίσμα, ονομάζεται "Δρακόσπιτο" δηλαδή ότι χτίστηκε από δράκοντες, αφού η τοποθέτηση των τεράστιων ογκόλιθων σε χρόνους που οι μηχανές ήταν άγνωστες και δεν μπορούσε να γίνει από ανθρώπους γνωστής σωματικής διάπλασης.
Κατά τους βυζαντινούς χρόνους υπήρχε στην περιοχή της κοινότητας και στα βόρεια του όρους Όχη, χρυσωρυχείο το οποίο εκμεταλλεύονταν οι βυζαντινοί αυτοκράτορες.
Κοντά στη θάλασσα υπήρχαν κλίβανοι στους οποίους κατεργάζονταν ο ορυκτός χρυσός και κατασκεύαζαν τα περίφημα κωσταντινάτα, τα οποία μεταφέρονταν με πλοία στη Βασιλεύουσα. Λέγεται μάλιστα, ότι το φορτίο (κωσταντινάτα) 2 πλοίων καταποντίστηκε στο Αιγαίο, όχι μακριά της ακτής, για να μη πέσει στα χέρια των Τούρκων μετά την άλωση της Πόλης.
Το αρβανιτόφωνο της περιοχής προέρχεται από σκλάβους Αλβανούς που μετέφεραν και κατεργάζονταν το χρυσό. Κατά την Τουρκοκρατία παράγονταν το περίφημο "Ροδόμελι" (γκουλ-μπαλ) που στέλναν δώρο στο Σουλτάνο.
Από το 1989 η περιοχή έχει ηλεκτροδοτηθεί αφού πρώτα έγινε η διάνοιξη δρόμου από τον Αγ. Δημήτριο, απέχει δε από την Κάρυστο 32 χλμ.
Ιστορία του Δημοτικού Σχολείου Καλλιανών
Το Δημοτικό Σχολείο Καλλιανών είναι από τα πιο παλιά σχολεία που πρωτολειτούργησε αμέσως μετά την απελευθέρωση της περιοχής από τους Τούρκους, κοντά στο 1832.
Πρώτοι δάσκαλοι που υπηρέτησαν στο χωριό ήταν οι εκάστοτε ιερείς, δεδομένου ότι υπήρχε έλλειψη διδακτικού προσωπικού. Αυτοί χρησιμοποιούσαν ως διδακτήριο συνήθως την εκκλησία. Τριάντα περίπου χρόνια αργότερα, το 1863, άρχισαν να διορίζονται στο χωριό οι λεγόμενοι "γραμματοδιδάσκαλοι". Σαν πρώτος από αυτούς αναφέρεται ο Λάζος Πέτρος από τους Μπεζάνους Εύβοιας και η αμοιβή του ήταν 36,30 δρχ. το μήνα.
Σχολικό κτίριο μέχρι το 1970 δεν αναφέρεται. Μάθημα γινόταν σε διάφορα σπίτια με πέτρινη ή χωμάτινη σκεπή. Οι συνθήκες διδασκαλίας ήταν αρκετά δύσκολες. Αναφέρεται το 1931, ότι ως διδακτήριο λειτούργησε η εκκλησία του χωριού. Από τότε και κατά καιρούς το σχολείο στεγάστηκε στα σπίτια του κ. Δρίβα, Μπουρνού Δημ., Μαστρογιάννη Κων. και Μαστρογιάννη Ιωαν. αντί 350 δρχ. το μήνα.
Ενέργειες για να χτιστεί το σημερινό διδακτήριο άρχισαν από το 1953. Το οικόπεδο είναι δωρεά της οικογένειας Μπουρνού Δημητρίου. Η έναρξη των εργασιών έγινε το 1960, όταν πρόεδρος της κοινότητας ήταν ο κ. Μπουρνούς Δημ. με εργολάβο τον Καρυστινό κ. Γιαννίτση Ευάγγελο. Το κτίριο ολοκληρώθηκε αργότερα το 1967-70 με εργολάβο τον κ. Μιχαήλ Ιωάννη και τη συμμετοχή του προέδρου της κοινότητας τότε, Μίζα Γεωργίου. Εγκαινιάστηκε την Ανοιξη του 1971. Αρχικά είχε μια αίθουσα διδασκαλίας διαστάσεων 6,40x8,60 η οποία αργότερα το 1984 χωρίστηκε στη μέση και έγινε δύο. Έχει ακόμα ένα γραφείο (3,25x3), ένα δωμάτιο και βοηθητικούς χώρους για το δάσκαλο. Ο προαύλιος χώρος είναι περίπου 300 τ.μ.
Το Δημοτικό Σχολείο Καλλιανών, ήταν το πρώτο σχολείο που λειτούργησε στην περιοχή και το μοναδικό που παραμένει και σήμερα ενεργό (καλύπτει την ευρύτερη περιοχή του Δ.Δ. Καλλιανών).
Κατά καιρούς λειτούργησαν άλλα τέσσερα δημοτικά σχολεία στην περιοχή τα οποία αποσπούσαν αρκετούς μαθητές από το σχολείο των Καλλιανών. Αυτά είναι:
Λειτούργησε ως μονοθέσιο σχολείο. Το 1912 πήρε τον τίτλο του διθέσιου και εξυπηρετούσε τους μαθητές ολόκληρης της κοινότητας Καλλιανών (συνοικισμοί Καλλιανών, Γκιάλπιδων, Αγαθού, Βράχου, Μπαμπάδων, Λενωσσαίων και Καλλέργων). Παρόλα αυτά σπάνια είχε επανδρωθεί με δυο δασκάλους. Το σχολικό έτος 1963-64 μέχρι 1984-85 λειτούργησε ως μονοθέσιο. Το σχ. έτος 1985-86 μέχρι 1998-99 ως διθέσιο. Τα σχ. έτη 1999-00 και 2000-01 ως μονοθέσιο με 16 και 13 μαθητές αντίστοιχα.
Από τους δασκάλους που υπηρέτησαν εδώ αναφέρονται οι: Μαστρογιάννης Κ., Ελ. Δεσύλα, Πετρόπουλος, Στεφανοπούλου, Παπαδοπούλου Αγ., Παπαδοπούλου Ερικ., Γκουζούμα Ουρ., Αντωνίου Αντ., Κωνστάντιος Χαρ., Σαλής Χαρ., Βαλσαμάς, Σαρλά Βαρβάρα, Μπέης Γεωρ., Παναγιώτου Ιωαν., Νταλακλής Ιω., Δαγαδάκης Εμ., Τζιάκας Κων/νος, Πανταζής Γεωρ., Παπαοικονόμου Ιω., Κελέσης Βασ., Βαλμάς Αν., Τσίγκρος Γεωρ., Γλωσιώτης Παν., Χαραλαμπάκης Αντ., Παναγιώτου Νικ., Γερογιαννάκης Ν., Χήκας Ευθ., Σπυρόπουλος Ν., Μηλιόπουλος Χρ., Σόκολος Στ., Μιτζέλος Ελ., Μαγνήσαλης Ευστ., Φέρλος Κων., Παπαστεργίου, Γκοντέλια Τρύφων, Κουβλής Δημ., Κοσμάς Νικ., Παντζόπουλος Νικ., Στεργιόπουλος Βασ., Παντζόπουλος Γ., Πατεντάλης Κυρ., Σύλλας Φωτ., Μπαχλάβας Γεωρ., Ζιώγας Αθ., Πονηρού Πετρ., Μπεκιάρης Γεωρ., Λιάμπας Δημ., Αντωνιάδης Αμαν., Ψυχογιάννης Γεωρ., Παπακώστα Παρ., Κούτρας Ηλίας, Χύτας Κων., Αλέκος Θωμ., Δόρδα Αγλαΐα, Ζήμνας Τρύφων, Κατσούλη Αικ., Ζήκος Αθ., Παπακώστα Παρ., Κασαμάκης Ιωαν., Κορωνόπουλος Δημ., Ντάγκας Νικ..
Με τη λειτουργία του σχ. κτιρίου το 1971, ημερομηνία σταθμός για την περιοχή, δόθηκε μια νέα πνοή στη μαθητική κοινότητα. Μια ακόμη ημερομηνία σταθμός ήταν το 1988-89 με την ηλεκτροδότηση, τη σύνδεση τηλεπικοινωνιών και την ολοκλήρωση του οδικού δικτύου μέσω Αγίου Δημητρίου οπου αναβαθμίστηκε γενικότερα η περιοχή και κατά συνέπεια και η σχολείου ζωή του Δημοτικού Σχολείου Καλλιανών.