Hλεκτρονικό περιοδικό με θέματα και ειδήσεις από την Εύβοια   ...στο διαδίκτυο από το 1999
Σερβιτόρος της Εύβοιας

Μεσοχώρι

Οι Φάροι της Γνώσης - Έκδοση του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Καρύστου. Σεπτέμβριος 2001

Ιστορία - περιγραφή της περιοχής
Τα Μεσοχώρια βρίσκονται επί της επαρχιακής οδού Χαλκίδας - Καρύστου και απέχουν 35 χλμ. από Αλιβέρι και 50 χλμ. από Κάρυστο. Πρώην κοινότητα Μεσοχωρίων μαζί με τους οικισμούς των Ραπταίων και των Τσακαίων και σήμερα δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Στυρέων που απέχει 18 χλμ. από την έδρα του Δήμου (Στύρα) και 10 χλμ. από την παραλία των Νέων Στύρων.

Η ιστορία και η ονομασία του χωριού
Σύμφωνα με τις αρχαίες επιγραφές του 4ου και 3ου αιώνα π.Χ. που βρέθηκαν και στολίζουν σήμερα τα Μουσεία της Ερέτριας και Χαλκίδας το χωριό Μεσοχώρια ήταν Δήμος που ανήκε στο 2ο γεωγραφικό διαμέρισμα της Ερετριανής Επικράτειας καθώς αναγράφονται στην 241η επιγραφική στήλη που βρέθηκε σημειωμένη με τα λατινικά σύμβολα Ι, ΙΙ, ΙΙΙ, ΙV & V διαμερίσματα. Μια τέτοια επιγραφή υπήρχε και στη διασταύρωση του δρόμου Λιμιώνας και Αρμιρίχι μέχρι πρόσφατα, όμως εξαφανίσθηκε. Ήταν μια μαρμάρινη πλάκα που ήταν χαραγμένα τα πιο κάτω: "ΔΗΜΟΣΤΡΑΤΙΑΝ ΝΗ ΙΕΡΗ".

Τα Μεσοχώρια την εποχή εκείνη ονομάζονταν"ΜΗΝΘΟΥΤΟΘΕΝ" και γράφονταν συντομογραφικά Μήνθο,Μινθ,Μην. Η θέση του Δήμου μάλιστα πρέπει να βρίσκετο στην περιοχή Τροχαλιά - Σπαρτιά - Καμάρα - που υπήρχαν άφθονα νερά και βρέθηκαν πολλά κτίσματα και δεκάδες τάφοι. (Το όνομα "ΜΗΝΘΟΥΤΟΘΕΝ" παράγεται από το φυτό Μίνθη (μέντα) που υπήρχε στην περιοχή αυτή).

Επί Τουρκοκρατίας στη σημερινή θέση υπήρχε ένα μικρό χωριό με πολύ λίγα σπίτια διότι οι πιο πολλές οικογένειες ζούσαν διασκορπισμένες και μονίμως σε διάφορα σημεία της περιοχής όπως Λάϊο - Σπαρτιά κ.λ.π.

Μετά την απελευθέρωση οι διασκορπισμένες οικογένειες συγκεντρώθηκαν στην σημερινή θέση και έτσι το χωριό αποτελούνταν από τις 18 πρώτες αυτές οικογένειες (Τοτός - Μούτσος - Ράπτης - Νικολής).

Με το Β.Δ. της 27/12/1833 συγκροτείται στην περιοχή Δήμος με έδρα τα Στύρα. Το χωριό μέχρι τις 10-8-1912 ανήκε στο Δήμο Στυρέων. Ένα χρονικό διάστημα ήταν Δήμαρχος Στυρέων με εκλογή ο Φουστανελοφόρος Δημήτριος Ράπτης με παρατσούκλι "Μητροκριετσάρης" κάτοικος Μεσοχωρίων.

Η σύσταση της κοινότητας Μεσοχωρίων έγινε δια του Β.Δ. της 11-8-1912 με έδρα τα Μεσοχώρια. Οι συνοικισμοί που υπάγονταν στην Κοινότητα ήταν τα Μεσοχώρια, οι Ραπταίοι, οι Τσακαίοι, ο Πολυπόταμος και το Ελαιοχώριο.

Μετά από ένα χρόνο δια Β.Δ. της 20-9-1913 αποσπάσθηκαν της Κοινότητας οι συνοικισμοί Πολυπόταμος, Ελαιοχώριο και Τσακαίοι. Τελικά ο συνοικισμός Τσακαίοι επανήλθε στην Κοινότητα Μεσοχωρίων με το Β.Δ. της 19-1-1925.

Από 1-1-1999 καταργούνται οι Κοινότητες σύμφωνα με το σχέδιο "Καποδίστριας" και η Κοινότητα Μεσοχωρίων γίνεται Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Στυρέων.

Ο πληθυσμός της πρώην Κοινότητας Μεσοχωρίων μαζί με τους συνοικισμούς των Ραπταίων και Τσακαίων κατά απογραφή από το έτος 1920 (πριν το 1920 δεν υπάρχουν στοιχεία) μέχρι και το 2001 έχει ως εξής: 1920: 625, 1928: 893, 1940: 964, 1951: 963, 1961: 795, 1971: 657, 1981: 548, 1991: 481, 2001: 481

Ιστορία 1/θ Δημοτικού Σχολείου Μεσοχωρίων
Το Δημοτικό Σχολείο λειτούργησε για πρώτη φορά το έτος 1860. Το οίκημα στο οποίο λειτούργησε βρίσκεται στη θέση "Ρίζα" με την ονομασία "Παλιό σχολείο", που σήμερα είναι ερείπιο.

Σ' αυτό το σχολείο δίδαξε για πρώτη φορά κάποιος ανάπηρος δάσκαλος, αγνώστου ονόματος φουστανελοφόρος γύρω στα 1855-60.

Κατόπιν το σχολείο μεταφέρεται στο σπίτι του Γκίκα Σπύρου, έπειτα γύρω στα 1900 στο σπίτι του Σ. Γ. Ραγιά και τέλος αρχές του 1929 στο σπίτι της Ντουντανιώτου Δήμητρας.

Από τα μέσα του 1929 στεγάζεται στο σημερινό δημόσιο κτίριο στη θέση "Χαρίτιδες" σε οικόπεδο 1000 τ.μ. το οποίο αγοράσθηκε στις 19 Αυγούστου 1926 από τον Γεώργιο Ρούσση, κάτοικο Μεσοχωρίων, αντί του ποσού των 8.000 δρχ. (Αριθμός Συμβολαίου Στύρων 95753/19-8-1926).

Από την έναρξη της λειτουργίας του μέχρι και το 1918 λειτούργησε σαν μονοθέσιο, κατόπιν μέχρι και το 1985 σαν διθέσιο (με ορισμένες εναλλαγές οργανικότητας) και έκτοτε σαν μονοθέσιο.

Σήμερα υπάγεται στο 4ο Γραφείο Α/θμιας Εκπ/σης Καρύστου. Είναι λιθόκτιστο με κεραμωτή στέγη και διαθέτει 2 αίθουσες, ένα γραφείο, ένα υπόγειο και μία βοηθητική αποθήκη. Τα ονόματα των μαστόρων δε μας είναι γνωστά. Σύμφωνα με μαρτυρίες όμως των κατοίκων, κτίστηκε από Ηπειρώτες τεχνίτες, με βοηθούν από την Κύμη. Οι κάτοικοι συνέβαλλαν με την προσωπική τους εργασία.

Ο χώρος της αυλής είναι αρκετός για την άθληση των μαθητών. Υπάρχει παιδική χαρά, δωρεά του Εξωραϊστικού Συλλόγου, μπασκέτα και δίχτυ βόλεϊ. Υπάρχει επίσης και σχολικός κήπος 100 τ.μ. Το Σχολείο διαθέτει αρκετά εποπτικά όργανα και έχει καλή βιβλιοθήκη.

Σήμερα το διδακτήριο βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση. Σε απόσταση 1 χλμ. βρίσκεται ο οικισμός των Ραπταίων και σε 5 χλμ. ο οικισμός των Τσακαίων που το σχολείο τους σταμάτησε τη λειτουργία του το έτος 1985.

Το πρώτο έτος λειτουργίας του σχολείου δηλ. το 1929 φοιτούσαν σ' αυτό 103 μαθητές. Το 1934 174 μαθητές. Το 1953 95 μαθητές, το 1974 52 μαθητές, το 1981 28 μαθητές, το 1991 13 μαθητές. Σήμερα 8 μαθητές.

Μετά τον αγνώστου επωνυμίας "φουστανελλοφόρο" υπηρέτησαν στο σχολείο οι παρακάτω δάσκαλοι: Αλεξανδρής Δημήτριος (ιερέας),
Καραγιάννης Ευάγγελος, Νικολής, Μπενέτος, Μπαλιδάκη Πολυτίμη, Κατσάτος Ιωάννης, Νικολής Ιωάννης (ιερέας), Ευρυδίκη, Μαρκοπούλου Κυριακή, Σελίμη Αικατερίνη, Ραβάνη Αικατερίνη, Φωτιάς Δημήτριος, Μόσχος Κων/νος, Διαλυνά Έλλην, Χαρμαντάς Ιωάννης, Κεχρής Γεώργιος, Φωτιά Ελένη, Ταρκόσης Χρήστος, Αντωνίου Γεώργιος, Καστού Ευσταθία, Λυκοστράτη Βασιλική, Δημητρακόπουλος Αθανάσιος, Μανωλάκη Αρτεμισία, Ξενοφών Ξενοφώντας, Τσιμπουργκενούδης Αθανάσιος, Τσοβάρας Δημήτριος, Γιαζιτζής Χαράλαμπος

Σήμερα υπηρετεί ο Αστερίου Δημήτριος από το Αιγίνιο Πιερίας, από το 1979.

© 1999-2010 Σερβιτόρος της Εύβοιας.
Απαγορεύεται η χρήση του περιεχομένου ή επανεκπομπή του, σε οποιοδήποτε μέσο,
μετά ή άνευ επεξεργασίας, χωρίς γραπτή άδεια του εκδότη.