Και αγωνιστού τίνος θάνατος ελεεινός
Απάνω σε παλιόσκαμνα μια κάσα στηριγμένη
είχ' ένα γέροντα νεκρό με ρούχα λερωμένα,
απ' τη μεγάλη γενεά αυτή τη δοξασμένη,
που τόσο αγωνίστηκε εις το Εικοσιένα.
Κανείς δεν τον εγνώριζε, κανείς δεν τον τιμούσε,
και όμως μια φορά κι αυτός με δόξα πολεμούσε.
Στη δεξιά του τη μεριά ολιγοστό λιβάνι
σε κεραμίδι έκαιγε με τόση ευωδία,
κι αριστερά ένα πανί, όποιος περνά να βάνη
λίγα λεπτά για να γενή του γέρου η κηδεία.
Κανένας δεν τον έκλαψε μόνον ένα κλητήρα
είδαν να στέκει όρθιος εις της αυλής τη θύρα.
Αυτός που αγωνίστηκε για την Πατρίδα μόνον
κι επέρασε με το σπαθί της νιότης του τα χρόνια,
έλαβε ως αντάλλαγμα των τόσων του αγώνων
τη φτώχεια και τη φοβερή του κόσμου καταφρόνια.
Και ζωντανός δοκίμασε απ' όλους μας τη χλεύη
και μες στην κάσα του νεκρός ακόμα ζητιανεύει.
Γεώργιος Σουρής