Το δάσος και ... τα μάτια μας

Η αξία και η προσφορά των δασών, όχι μόνο στην εθνική οικονομία, αλλά και στην υγεία, είναι τεράστια. Ιδιαίτερα δε για την Ελλάδα, έχουν μεγάλη σημασία, γιατί η χώρα μας είναι κυρίως ορεινή με πολύ λίγες πεδιάδες. Το δάσος, όταν σκεπάζει τις απότομες και ορεινές εκτάσεις, γίνεται άγρυπνος φρουρός, είναι ένας αμέτρητος στρατός, που προστατεύει τις πλαγιές των βουνών από την ορμή των βροχών και καταιγίδων, δεν αφήνει το νερό να κάνει χαντάκια και να παίρνει το χώμα, αχρηστεύοντας έτσι τα ορεινά εδάφη. Δεν δημιουργούνται χείμαρροι για να καταστρέψουν βουνά και να πλημμυρίσουν πεδιάδες. Κάθε δέντρο του δάσους είναι κι ένα καρφί, που στεριώνει και κρατάει το χώμα των ορεινών τόπων.

Παράλληλα με την αναχαίτιση της ορμής των βροχών και την πρόληψη των πλημμύρων, τα δάση διευκολύνουν την απορρόφηση των νερών από το έδαφος, τον εμπλουτισμό των υπόγειων δεξαμενών και τη δημιουργία άφθονων πηγών με δροσερά και γάργαρα νερά, που απ' αυτά υδρεύονται πόλεις και χωριά και ποτίζονται απέραντες εκτάσεις.

Επίσης τα δάση ευνοούν και βελτιώνουν τη θερμοκρασία, προστατεύουν απ' τους ανέμους και καλυτερεύουν το κλίμα του τόπου, ασκώντας έτσι ευεργετική επίδραση στην υγεία του ανθρώπου και είναι οι πιο αθόρυβες και ανέξοδες μηχανές, που καθαρίζουν τον αέρα από τα διάφορα δηλητήρια, τις αναθυμιάσεις, τα παθογόνα μικρόβια και το ανθρακικό οξύ.

Τεράστια είναι και η προσφορά του στην εξυγίανση του εδάφους. Με λίγα λόγια προσφέρει στον άνθρωπο την πιο ευσυνείδητη υγειονομική υπηρεσία.

Απερίγραπτη είναι επίσης η αισθητική αξία και ομορφιά του δάσους και τεράστια τα οικονομικά οφέλη που είναι σε όλους μας γνωστά, γι αυτό, όλα τα πολιτισμένα κράτη, όχι μόνο φροντίζουν να διατηρούν τη δασική τους κληρονομιά, αλλά και να φυτεύουν καινούρια και να αναδασώνουν αμέσως όσα καταστρέφονται από τις πυρκαγιές, γιατί το πράσινο πέρα και πάνω απ' όλα όσα προαναφέραμε είναι ένα δείγμα πολιτισμού.

Στην περίοδο της Τουρκοκρατίας, τα δάση στην πατρίδα μας έπιαναν το 50% της έκτασής της. Μετά την απελευθέρωση αρχίζει η αύξηση του πληθυσμού και η παράλληλη μείωση των δασικών εκτάσεων. Βουνά ολόκληρα εκχερσώθηκαν, για να γίνουν χωράφια και δάση απέραντα πυρπολήθηκαν, για να γίνουν βοσκοτόπια. Οι φωτιές με τις εκχερσώσεις, η άτακτη υλοτομία και ξύλευση είναι οι τρεις θανάσιμοι εχθροί του ελληνικού δάσους. Έτσι έχουμε φτάσει σήμερα τα δάση μας να καλύπτουν ποσοστό κάτω από 16-17% ίσως και λιγότερο, μιας και τα στοιχεία που διαθέτω είναι παρελθόντων ετών.

Τα τελευταία χρόνια, μια κακή, ας την πούμε, μοίρα, μας κυνηγάει και τεράστιες δασικές εκτάσεις έχουν γίνει παρανάλωμα του πυρός. Απέραντες βουνοπλαγιές γυμνώθηκαν και δάση με υπεραιωνόβια δέντρα καταστράφηκαν, έγιναν στάχτη. Κλαίει η ψυχή σου και ματώνει η καρδιά σου όταν αντικρίζεις τα καψαλισμένα βουνά. Κάθε καλοκαίρι η Ελλάδα καίγεται και οι εμπρηστές δεν πιάνονται, μένουν ατιμώρητοι και συνεχίζουν το απάνθρωπο έργο τους.

Έρχεται το φετινό καλοκαίρι. Το φάσμα του κινδύνου των πυρκαγιών επικρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας. Έχουμε προετοιμαστεί; Έχουμε αντιπυρικές ζώνες; Έχουμε δημιουργήσει προσβάσεις προς διάφορα σημεία του δάσους ώστε να μπορούν οι πυροσβέστες να προβούν σε κατασβέσεις πιθανών πυρκαγιών και κυρίως έχουμε ευαισθητοποιήσει την κοινωνία και σε ποιο βαθμό για τη σπουδαιότητα και τη σημασία του δάσους ή θα βλέπουμε τις τεράστιες φωτιές και θα κάνουμε το σταυρό μας παρακαλώντας το θεό να μας σώσει; Περιμένουμε και ελπίζουμε για το καλύτερο.