Δον Κιχώτηδες

Έχουμε κι απ' αυτούς. Εκτός απ' τους επαγγελματίες, τους πλακατζίδες, τους εγωιστές, τους υποχρεωμένους, τους κομματικούς, έχουμε και τους ιδεολόγους.

Ασχολούνται με τις εκλογές επειδή θέλουν να προσφέρουν και πιστεύουν σ' ένα καλύτερο αύριο. Σχεδόν πάντα πέφτουν θύματα των «έξυπνων» της πολιτικής και μετά το φυσάνε και δεν κρυώνει. Αλλες φορές πάλι τους πετάνε απ' έξω γιατί είναι επικίνδυνοι.

Κανόνας όμως είναι, ότι απογοητεύονται τόσο πολύ, που μόλις ξανακούσουν την λέξη εκλογές τρέχουν λες και τους έχεις βάλει νέφτι. Ευτυχώς όμως που υπάρχουν και αυτοί, έστω και για το λίγο διάστημα που ασχολούνται. Έχουν ιδέες, πιστεύουν ότι μπορούν να γίνουν πράξη και ότι μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής, μιας και που τα σχέδια που έχουν τους φαίνεται εύκολο να εφαρμοστούν. Βέβαια η απογοήτευση που παίρνουν, όταν βλέπουν ότι οι άλλοι χαμό γελάνε με συγκατάβαση, μπορεί να τους προκαλέσει και έμφραγμα. Δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί ο άλλος δεν δέχεται μια ιδέα που κάνει καλό και είναι πραγματοποιήσιμη. Δεν ήξεραν. Δεν ρώταγαν;

Αντε τώρα να τους εξηγήσεις ότι ο άλλος ενδιαφέρεται μόνον για το καλό το δικό του και δεν του καίγεται καρφί κ.τ.λ..κ.τ.λ. Ιδεολόγοι, οραματιστές με αρχές, και οράματα, μοιάζουν σαν τον Δον Κιχώτη.

Τώρα αν αυτό είναι καλό ή κακό, βρέστε το μόνοι σας.